Chociaż hokej oferuje zasady dotyczące długości każdej gry, pewne rzeczy mogą się wydarzyć, co znacznie rozszerzy grę. Nadgodziny, kontuzje i fakt, że zegar zatrzymuje się przy każdym gwizdku, powoduje, że gry trwają dłużej niż ich 60-minutowe limity czasowe. NHL ma reguły, które ograniczają te przestoje, zapewniając jednak, że większość gier zakończy się w pożądanym czasie.
Czas
Każda gra NHL oferuje 60 minut czasu gry, z podziałem na trzy 20-minutowe okresy. Liga upoważnia również 17-minutową przerwę po pierwszym i drugim okresie na zalanie i oblodzenie i zapewnia graczom czas odpoczynku. Areny muszą mieć zegar punktowy, aby informować widzów i graczy o tych ramach czasowych.
Średnia długość
NHL stara się utrzymywać gry na rozsądnym poziomie, ponieważ większość fanów nie chce siedzieć na trybunach przez zbyt długi czas. W sezonie 2003-2004 średnia rozgrywka NHL trwała dwie godziny i 19 minut, co pozostaje znacząco niższe niż dwie godziny i 36 minut, podczas których gry NHL uśredniały w latach 1986-1987.
Nadgodziny i strzelaniny
Jeśli gra ma przypisany wynik po upływie 60 minut standardowego czasu gry, zespoły wykonają dodatkowy nadgodzinny okres pięciu minut. Jeśli żadna z drużyn nie zdobędzie tego dodatkowego czasu, zespoły wezmą udział w strzelaninie dla trzech osób. Podczas strzelaniny nie ma limitów czasowych, ponieważ będzie to trwało, dopóki jedna drużyna nie wygra. Najdłuższa strzelanina w historii NHL miała miejsce w 2005 r., Kiedy Washington Capitals i New York Rangers wzięli 15 rund, by wybrać zwycięzcę.
Przerwa na reklamy
Przerwy w reklamach telewizyjnych pozostają częścią każdej gry NHL, mimo że zawierają regulacje dotyczące funkcji. Koordynator handlowy National Hockey League zajmuje się tymi wszystkimi przerwami handlowymi i w razie potrzeby dopasowuje je do gry. Po celowaniu lub po wykryciu oblodzenia nie mogą wystąpić żadne przerwy reklamowe.
Playoffs
Podczas rozgrywek play-off, gry mogą znacznie się rozwinąć, ponieważ nie rozstrzygają tych gier z rzutami karnymi. Nadgodziny w rozgrywkach Pucharu Stanleya wykorzystują 20-minutowe okresy kończące się, gdy jedna drużyna strzeli bramkę. Każda przerwa w fazie playoff trwa dodatkowo 15 minut. Najdłuższe nadgodziny w historii NHL miały miejsce w 1936 roku, kiedy Detroit Red Wings pokonał Montreal Maroons 1-0 po 116 minutach i 30 sekundach nadgodzin.
