Lappa Arctium, lepiej znana jako łopian lub kąkol, jest podobną do ostu rośliną związaną ze słonecznikami i stokrotkami. Korzenie łopianki, nasiona i łodygi zostały wykorzystane do jedzenia, lekarstw i tekstyliów. Jego niedojrzałe nasiona lub zadziory były podobno inspiracją do zamykania haczyków, zwanych też rzepami. Chociaż łopian szeroko uprawiany w Azji, jest uważany za inwazyjną chwastę w Ameryce Północnej.
Łopian jako jedzenie
Zgodnie z "Encyklopedią roślin" łopian jest uprawiany na żywność w Japonii i niektórych częściach Europy, a jego korzenie zostały spożyte jako część diety makrobiotycznej, która była popularna w późnym XX wieku. Znane jako "gobo" w Japonii korzenie łopianu są bogate w inulinę, rozpuszczalne błonnik pokarmowy i są dobrym źródłem wapnia, potasu, żelaza i aminokwasów.
Tradycyjne zastosowania
W swojej książce "Recepta na ziołowe uzdrawianie" Phyllis Balch stwierdza, że łopian jest używany jako oczyszczacz krwi, aby usunąć zatory z układu krążenia, limfatycznego, dróg oddechowych i układu moczowego. To rzekomo oczyszcza nerki i wątrobę i pomaga w promowaniu eliminacji żółci. Lotne oleje łopianu wywołują efekt naprzemienny lub wywołujący pot, a jego korzenie i nasiona mają właściwości moczopędne, które pomagają wyeliminować płyny z organizmu. Świeżego korzenia łopianu używają niektórzy zielarze, aby pomóc kontrolować poziom cukru we krwi u diabetyków, podobno ponieważ inulina opóźnia wchłanianie cukrów z jelit.
Chińska medycyna
Zgodnie z "Physicians 'Desk Reference dla leków ziołowych", łopian jest używany przez chińskich lekarzy do leczenia różnych chorób skóry, takich jak czyraki, zapalenie skóry i owrzodzenia. W połączeniu z innymi ziołami przydaje się przy bólach gardła i innych dolegliwościach układu oddechowego. Łopian chiński służy również do eliminacji nadmiaru energii nerwowej i uważa się, że ma właściwości afrodyzjaku.
Łopian na raka
Łopian jest jednym z głównych składników herbaty Essiac, preparatu ziołowego opracowanego w 1922 roku przez Rene Caisse, kanadyjską pielęgniarkę zdrowia publicznego. Ponieważ podobno posiadał właściwości stymulujące odporność i kurczenie się guza, ESSIAC był promowany do stosowania u pacjentów z rakiem. Oprócz łopianu Essiac zawierał początkowo śliski wiąz, szczaw owczy i rabarbar indyjski. Inne składniki zostały następnie dodane do formuły. Nie ma naukowych dowodów na poparcie zastosowania essyaku do leczenia raka u ludzi.
Łopian w ciąży
Według Phyllis Balch duże dawki łopianu mogą stymulować aktywność macicy. Dlatego kobiety w ciąży powinny unikać używania tego zioła lub używać go z najwyższą ostrożnością. Chociaż łopian był używany od pokoleń, przeprowadzono stosunkowo niewiele badań naukowych, aby ocenić jego korzyści lub skutki uboczne u ludzi. Podobnie jak w przypadku wszystkich preparatów ziołowych, osoby mające podstawowe schorzenia lub przyjmujące leki na receptę powinny skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem łopianu.
