Infekcje płuc są jedną z najczęstszych infekcji, które pacjenci nabywają, zgodnie z Washington Manual of Surgery. Infekcje płuc często rozpoczynają się od chorób wirusowych, takich jak grypa lub przeziębienie. Wirusy dróg oddechowych są częstymi przyczynami zapalenia płuc, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, z obniżoną odpornością lub u pacjentów z innymi chorobami płuc, takimi jak POChP. Leczenie infekcji płucnych wymaga specjalnych antybiotyków.
Lewofloksacyna
Lewofloksacyna lub Levaquin jest antybiotykiem fluorochinolowym. Fluorochinolon to nazwa struktury chemicznej, która tworzy ten lek. Fluorochinolony są klasą antybiotyków, które działają dobrze na infekcje. Lek ten zabija większość bakterii powodujących infekcje oskrzelowe, w tym Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae i Moraxella catarrhalis. Ten lek jest szczególnie pomocny w pozaszpitalnym zapaleniu płuc. Levaquin jest zazwyczaj przepisywany w dawce 750 mg na dobę przez pięć dni. Lek ten można podawać doustnie lub dożylnie, a dawkę należy zmniejszyć u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Clindamycin
Clindamycin lub Cleocin to lek stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń w organizmie, a zwłaszcza w drogach oddechowych. Klindamycyna zabija beztlenowce, które mogą powodować ropnie płuc, ropniak lub zapalenie płuc. Ten lek jest dostępny do stosowania doustnego lub dożylnego. Klindamyacyna niesie ostrzeżenie przed czarną skrzynką, ponieważ jest związana z zapaleniem okrężnicy wywołanym Clostridium difficile. Jest to reakcja okrężnicy na antybiotyk, który powoduje ciężkie zapalenie, obrzęk okrężnicy i biegunkę, która może być potencjalnie śmiertelna. Leku nie należy przyjmować z erytromycyną, ponieważ stwierdzono interakcje z innymi lekami. Typowa dawka wynosi 600 mg co sześć godzin.
Piperacylina-Tazobactam
Piperacylina-tazobaktam lub Zosyn to inny antybiotyk o szerokim spektrum działania stosowany w infekcjach dróg oddechowych. Szpiczakowe zapalenie płuc i nabyte w szpitalu zapalenie płuc można leczyć za pomocą Zosyn. Lek ten można podawać tylko dożylnie i należy go podawać co sześć godzin. Pacjenci z niewydolnością nerek powinni zmniejszyć dawkowanie. Długość leczenia zależy od ciężkości choroby, ale zwykle od 7 do 10 dni jest odpowiednia. Działania niepożądane obejmują biegunkę, nudności i bóle głowy.
