Fibromyalgia i stwardnienie rozsiane są potencjalnie wyniszczającymi zaburzeniami, które prowadzą do przewlekłego bólu. Fibromialgia charakteryzuje się bólem i sztywnością mięśni, głębokim zmęczeniem i trudnościami w zasypianiu. Stwardnienie rozsiane może powodować szeroki zakres objawów, w tym problemy ze wzrokiem, osłabienie mięśni, bolesne skurcze mięśni i słabą kontrolę nad pęcherzem. Zarówno fibromyalgia, jak i stwardnienie rozsiane częściej dotykają kobiety niż mężczyzn. Żadne zaburzenie nie ma wyraźnej przyczyny. Pomimo tych podobieństw, ważne rozróżnienia rozdzielają te dwa warunki.
Fibromialgia
Szacunki są różne, ale około 5 milionów osób w USA ma fibromialgię, mówią autorzy artykułu z stycznia 2008 r. W "Arthritis and Rheumatism". Ludzie z fibromialgią doświadczają powszechnego bólu i tkliwości mięśniowej, zazwyczaj obejmujących szyję, ramiona, biodra i plecy. Ciężka sztywność mięśni jest często obecna rano i ma tendencję do poprawy w ciągu dnia. Wiele osób z fibromialgią zgłasza bezsenność i intensywne zmęczenie. Często występują również bóle głowy, obniżony nastrój, niepokój i trudności z koncentracją. Badacze nie zidentyfikowali przyczyny fibromialgii, ale winę można obwiniać za układ odpornościowy lub zaburzenia hormonalne.
Stwardnienie rozsiane
Według opublikowanego w marcu 2012 roku artykułu "Pharmacy and Therapeutics" około 300 000 osób w Stanach Zjednoczonych ma stwardnienie rozsiane. Podobnie jak w przypadku fibromialgii, naukowcy nie są do końca pewni, dlaczego ludzie rozwijają stwardnienie rozsiane. Niemniej jednak, stwardnienie rozsiane klasyfikuje się jako zaburzenie autoimmunologiczne, podczas gdy fibromyalgia nie jest. Uważa się, że nadmiernie aktywny układ odpornościowy powoduje, że organizm atakuje mózg i tkankę rdzenia kręgowego, co prowadzi do objawów SM. Ludzie ze stwardnieniem rozsianym często zgłaszają kłopoty z niewyraźnym widzeniem, trudnością chodzenia i utratą kontroli nad pęcherzem. Objawy stwardnienia rozsianego zwykle zmieniają natężenie w czasie. W przeciwieństwie do fibromyalgii jednak objawy SM niekoniecznie są gorsze w godzinach porannych.
Ocena
Szeroki fizyczny egzamin może pomóc w rozpoznaniu fibromialgii i stwardnienia rozsianego. Ponieważ fibromialgia w przeważającej mierze powoduje objawy mięśniowe, diagnoza opiera się częściowo na szczegółowym badaniu mięśni. Zgodnie z wytycznymi American College of Rheumatology z roku 2010 diagnoza dotycząca fibromialgii jest prawdopodobna, gdy dana osoba ma tkliwość mięśniową w 7 lub więcej określonych miejscach anatomicznych. Aby uznać za fibromialgię, żadne inne zaburzenie nie może wyjaśnić objawów, a objawy muszą utrzymywać się przez co najmniej 3 miesiące. Z drugiej strony stwardnienie rozsiane powoduje więcej objawów neurologicznych niż fibromyalgia. W rezultacie fizyczny egzamin skupia się bardziej na funkcjonowaniu mózgu i nerwów. Ocena mózgu za pomocą rezonansu magnetycznego i nakłucia lędźwiowego jest również pomocna w diagnozowaniu SM, zgodnie z szeroko stosowanymi kryteriami opublikowanymi w lutym 2011 r. W "Annals of Neurology". Testy te nie odgrywają roli w diagnozowaniu fibromialgii.
Leczenie
Chociaż zachodzą na siebie objawy fibromialgii i stwardnienia rozsianego, do leczenia tych zaburzeń stosuje się różne leki. Od momentu publikacji, trzy leki zostały zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków specjalnie dla fibromialgii: duloksetyna (Cymbalta), pregabalina (Lyrica) i milnacipran (Savella). Chociaż te leki dotyczą przewlekłego bólu, nie zostały one zatwierdzone do konkretnego leczenia SM. Wiele innych leków, zwanych czynnikami modyfikującymi chorobę, zostało zatwierdzonych przez Food and Drug Administration, aby pomóc w zapobieganiu nawrotom stwardnienia rozsianego. Leki modyfikujące chorobę stosowane w MS obejmują glatiramer (Copaxone), mitoksantron (Novantrone) i natalizumab (Tysabri). W przeciwieństwie do leków na fibromialgię, środki te są ukierunkowane na działanie układu odpornościowego, które uważa się za przyczynę SM.
