Ponieważ wskaźnik masy ciała (BMI) jest wskaźnikiem przydatności, jest to przydatne narzędzie dla lekarzy w określaniu zdrowia danej osoby. Dla większości ludzi normalny zakres BMI to 18,5 do 24,9. Osoby z niedowagą mają BMI 18,5 lub mniej. Kiedy dana osoba ma wskaźnik BMI z niedowagą, klinicyści zbierają inne dane i razem z BMI ustalają, czy należy zgłaszać obawy dotyczące niedożywienia.
Wskaźnik masy ciała
Wskaźnik masy ciała (BMI) może określić, czy dana osoba ma odpowiednią wagę do swojego wzrostu poprzez porównanie proporcji między dwoma pomiarami. W kategoriach matematycznych masa ciała równa się 703-krotności ilorazu masy ciała człowieka podzielonej przez kwadrat jego wzrostu. Wynaleziony w 1800 roku przez belgijskiego lekarza, który badał to, co było wówczas nazywane "fizyką społeczną", BMI został przyjęty przez National Center for Health Statistics jako narzędzie pomiarowe dla zdrowia w 1977 roku.
Niedożywienie
Niedożywienie z definicji jest brakiem pożywienia spowodowanego chorobą lub nieodpowiednim spożyciem pokarmu. Niedożywienie ma charakter związany z chorobą, gdy metabolizm nie pozwala organizmowi odpowiednio przyjmować pokarmów. Na całym świecie niedobór składników pokarmowych jest najczęściej spowodowany ubóstwem. Niedożywienie może być również przyczyną samookaleczenia w przypadku zaburzeń odżywiania.
Zaburzenia odżywiania
W świecie zachodnim zaburzenia odżywiania są główną przyczyną niedożywienia i mogą być najpierw rozpoznane, gdy osoba z zaburzeniem ma niski wskaźnik BMI. Podczas gdy niektóre zaburzenia odżywiania są spowodowane przez przejadanie się, dwa główne zaburzenia dotyczą ciężkiego, samoindukowanego ograniczenia liczby kalorii. W przypadku anoreksji, osoba spożywa bardzo mało kalorii lub nie spożywa jej wcale ze względu na strach przed przybieraniem na wadze. W przypadkach bulimii dana osoba może dużo jeść, ale potem zmusza się do wymiotów, ćwiczeń lub używania środków przeczyszczających, aby kalorie ustąpiły.
Jedna na dziesięć osób w USA umiera z powodu choroby spowodowanej niedożywieniem związanym z nieporządkiem.
Ruchomości
Niedożywienie może mieć wiele szkodliwych skutków. Z punktu widzenia jakości życia, niedożywienie może prowadzić do uczucia depresji, zmęczenia, omdlenia i ogólnego poziomu zmęczenia. Z klinicznego punktu widzenia skrajne przypadki niedożywienia mogą prowadzić do zmniejszenia czynności narządów, problemów z sercem i śmierci. Dzieci niedożywione mają wyższy stopień zgonu z powodu biegunki i zapalenia płuc. U pacjentów w szpitalu niedożywienie może prowadzić do zaburzeń czynności mięśni.
Zwłaszcza gdy wskazuje na zbyt niski poziom tkanki tłuszczowej, niski BMI może być niebezpieczny dla zdrowia reprodukcyjnego kobiety. Według Amerykańskiej Rady ds. Ćwiczeń kobiety z mniej niż 10% tkanki tłuszczowej mogą poważnie zagrozić ich zdolności do posiadania dzieci i regularnej funkcji hormonalnej.
Zapobieganie
Aby zapobiec niedożywieniu, rodzice i personel medyczny mogą monitorować BMI dla dzieci i dorosłych, aby upewnić się, że znajdują się w zdrowym zasięgu. W przypadku niemowląt, Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby matki karmiły piersią swoje dzieci do ukończenia drugiego roku życia. Dla dorosłych, American Dietetic Association zaleca, aby umiarkowanie aktywne kobiety spożywały od 1800 do 2200 kalorii dziennie, podczas gdy mężczyźni umiarkowanie aktywni powinni spożywać od 2 000 do 2 800 kalorii dziennie. Nawet w przypadku dietetyków kobiety powinny spożywać co najmniej 1200 kalorii dziennie, a mężczyźni powinni spożywać co najmniej 1500 kalorii dziennie, aby uniknąć problemów związanych ze złym odżywianiem.
