Fosfor jest niezbędnym minerałem występującym najczęściej w organizmie jako fosforan. Jest on niezbędny do prawidłowej funkcji komórek i jest głównym strukturalnym składnikiem kości. Jednak wysoki poziom fosforu w organizmie, znany jako hiperfosfatemia, może prowadzić do chronicznego swędzenia. Istnieje kilka powodów, dla których mogą wystąpić niezdrowe poziomy fosforu.
Hyperphosphatemia
Fosfor występuje w większości pokarmów. Nadmierne spożywanie pokarmu lub dożylne spożycie fosforu może prowadzić do niezdrowych poziomów, podobnie jak niektóre leki zawierające fosforany, takie jak środki przeczyszczające. Nerki pomagają kontrolować poziomy fosforu w organizmie, odfiltrowując nadmiar. Jednakże, jeśli czynność nerek jest osłabiona przez uszkodzenie lub chorobę, może wystąpić hiperfosfatemia.
Niedoczynność przytarczyc i fosfor
Niski poziom magnezu we krwi może prowadzić do stanu zwanego niedoczynnością przytarczyc. Gruczoły przytarczyczne wytwarzają hormon, PTH, który pomaga kontrolować poziomy wapnia, fosforu i witaminy D we krwi i kości. Niedoczynność przytarczyc występuje wtedy, gdy gruczoły produkują zbyt mało PTH, powodując spadek poziomu wapnia i wzrost poziomu fosforu. Objawy niedoczynności przytarczyc obejmują suchą, łuszczącą się skórę, która może powodować swędzenie.
Inne przyczyny hiperfosfatemii
Innymi możliwymi przyczynami wysokiego poziomu fosforu są nowotwory kości, choroby wątroby i sarkoidoza, choroba dziedziczna lub taka, która powoduje nadmierną wrażliwość na czynniki środowiskowe. Powoduje zapalenie węzłów chłonnych, płuc, wątroby, oczu, skóry i innych narządów i tkanek. Stan cukrzycowy zwany kwasicą ketonową, w którym organizm nie może rozkładać glukozy na energię z powodu braku insuliny, może również prowadzić do wysokiego poziomu fosforu.
Kontrolowanie hiperfosfatemii
Hiperfosfatemię można kontrolować za pomocą leków wiążących fosfor z pożywienia. Niektóre spoiwa fosforu zawierają wapń, który może również pomóc w zwiększeniu poziomu wapnia, przywracając równowagę między fosforem i wapniem. Pomocne może też być unikanie pokarmów bogatych w fosfor, takich jak mleko, jaja, mięso, ryby i soczewica.
