Łuki złożone są wyposażone w koła pasowe, dźwignie i koła, które zapewniają mechaniczną przewagę nad tradycyjnymi drewnianymi kokardkami. W 1966 roku Holless Wilbur Allen wynalazł łuk złożony jako środek do strzelania szybszymi strzałami u jeleni. Łuki złożone są często używane przez konkurencyjnych strzelców docelowych i myśliwych, którzy poszukują szybszej prędkości strzały i bardziej wydajnego sznurka.
Kamery
Łuki złożone składają się z podwójnych krzywek, pojedynczej krzywki, hybrydowej krzywki lub dwuskładnikowego systemu krzywkowego; wszystkie te są używane do strzelania do celu. Krzywki są kołami pasowymi, które zapewniają mechaniczną przewagę. Krzywka z pojedynczą krzywką wymaga najmniejszej konserwacji wszystkich typów, głównie dlatego, że składa się z mniejszej liczby ruchomych części.
Długość
Łuki docelowe są zazwyczaj dłuższe niż łuki myśliwskie. Dodatkowa długość zapewnia większą dokładność, co ma kluczowe znaczenie w strzelaniu do celu i zawodach. Porównywalnie krótki łuk złożony jest łatwiej przenoszony przez roślinność backcountry niż długi łuk. Dłuższe łuki są zwykle preferowane podczas strzelania do celu na odległość.
Stabilizatory
Stabilizatory pomagają zredukować wibracje i zrównoważyć łuk. Stabilizatory na dłuższych łukach mają tendencję do łowienia się na roślinność; te łuki nie są zwykle preferowanym wyborem myśliwych. Dłuższe łuki ze stabilizatorami są dopuszczalne w strzelaniu do celu, ponieważ zwrotność przez roślinność nie stanowi problemu.
Narysuj wagę
Łuki złożone używane do strzelania do celu są zazwyczaj cięższe niż te używane do polowań. Masa ciągniona wynosi zwykle około 40 do 50 funtów. do strzelania do celu i około 60 do 70 funtów. na polowanie. Strzelec strzela wiele strzał, gdy jest zaangażowany w pracę docelową. W takich sytuacjach preferowane jest węższe przyciąganie. Myśliwy może wykonać tylko jedno lub dwa strzały dziennie; nie musi się nadmiernie przejmować ciężkim naciągiem.