Wśród nas są prawdopodobnie ci, którzy nie przywiązują zbytniej wagi do takiego szczegółu naszej garderoby jako przycisku. Niemniej jednak guziki modowe mogą odgrywać ważną rolę w ubraniu, ponieważ mogą one nie tylko łączyć półki z płaszcza lub bluzki, ale także ozdobić swój strój. I to widać, jeśli zajrzysz do kolekcji domów mody.
Modne guziki ze zbiorów
Historia pojawiania się przycisków
Pierwsze przyciski są znane od dawna. Nawet starożytni Grecy i Etruskowie zapięli tuniki na swoich ramionach za pomocą guzika i dziurki na guziki. A w Europie zapinali za pomocą broszek i bibelotów. I stało się tak, aż w XIII wieku wymyślili tylko ... dziurę na przycisk. W XIV wieku przyciski były używane jako dekoracja. Szyte były na rękawach od łokcia do mankietu, na klatce piersiowej - od szyi do pasa. Guziki były zrobione ze złota, srebra, kości słoniowej. Mówili o stanie i bogactwie właściciela, określili szlachetność rodziny (w zależności od tego, jaki wzór lub herb zastosowano do guzika i z jakiego materiału został zrobiony).
Guziki inkrustowano kością słoniową i skorupą żółwia oraz, oczywiście, kamieniami szlachetnymi.Na kaftanie króla Francji (XVI wiek) było 13 600 małych złotych guzików z wizerunkiem korony. Napoleon z wielkim szacunkiem dla piękna wojskowych uniformów i zażądał, aby wszystkie guziki na rękawach żołnierzy lśniły jak złoto. A jego marszałkowie wierzyli, że cesarz miał w tym przypadku nie tylko szacunek dla piękna, ale także pogardę dla bałaganu (nie podobało mu się to, gdy żołnierze otarali mu nos rękawem, a guziki oczywiście przeszkadzały). Najczęściej wykonywano guziki wykonane z kości, drewna i ceramiki. Potem zaczęli robić guziki, przykryte tkaninami i haftowanymi guzikami. Najciekawsze przyciski były nieco ponad 200 lat temu. Były pokryte szkłem, pod którym umieszczono kwiaty, motyle, a nawet portrety. Rozmiar tych przycisków osiągnął kilka centymetrów.
Francja osiągnęła w produkcji przyciski niezwykłych szczytów. Francuzi zaczęli robić guziki z porcelany. W XVIII wieku pojawiły się w Czechach szklane guziki. Na początku XIX wieku chińskie guziki z papieru-mache stały się popularne w Europie. Aby guziki przeszły, wejście do morza i muszli rzecznych i macicy perłowej. Od lat 20. ubiegłego wieku, najpiękniejsze guziki, można powiedzieć, guziki biżuterii pozostały dodatkiem tylko do eleganckich ubrań. Stroje na co dzień zaczęły być wyposażone w guziki wykonane z tworzywa sztucznego.Pod uwagę brane były ozdobne guziki, przykryte tkaniną, z której uszyto sukienkę lub bluzkę.
Dlatego najczęściej guziki wykonane były z drewna, skóry, szkła, kości, macicy perłowej. Ale metalowe guziki przez długi czas służyły jako środek płatniczy. W Niemczech jest powiedzenie - nie rzucaj przyciskami. Metalowe guziki wykonane były nie tylko ze złota i srebra, ale także z cyny, miedzi. Kształt metalowych guzików był bardzo zróżnicowany: w kształcie migdałów, w kształcie gruszki, ryflowany, jajowaty, a także w rozmiarach od małego groszku do wielkości jajka. Ich dekoracyjność również różniła się różnorodnością. Guziki były ażurowe, zdobione niello, grawerowane, zdobione wielobarwną emalią. Guziki na czas swojego istnienia zostały wykonane z różnych materiałów i przeszły różne techniki produkcji. Oprócz tych naturalnych materiałów guziki są teraz wykonane z poliestru z metalizacją i różnymi wstawkami, a także z tworzyw sztucznych z natryskiem i nalewaniem.
Kolekcja przycisków
W Ameryce istnieje klub kolekcjonerów guzików, w którym jest ponad pięć tysięcy członków z rzadkimi kolekcjami.Jest taki klub we Włoszech, w nim jest tylko około 20 członków, odkąd klub powstał w 1995 roku.
Oprócz biżuterii, guziki muszą być wybierane w możliwie najbardziej ostrożny sposób. Wybór przycisków zależy od trybu i właściwości tkaniny. Powinny być łączone kolorem z tkaniną, podkreślają styl ubioru. Nawet najmniejszy przycisk na mankiecie może odegrać dużą rolę. Nie zapominaj, że przyciski są ważnym i skutecznym zakończeniem, aw tym sezonie mają jedną z kluczowych ról w strojach.
