Według lekarza pediatry, dr Greene, złamania kostki u dzieci mogą początkowo być błędnymi skręcenia z powodu ich podobieństw. Przy podobnych mechanizmach urazu uraz kostki u dziecka ma większą częstość złamań niż u osoby dorosłej. Dzieci nadal mają otwarte płytki wzrostu, co pozwala na większą niestabilność i osłabienie, co prowadzi do większego odsetka złamań. Dzieci, które pękają na płytkach wzrostu lub w ich pobliżu, mogą być bardziej narażone na powikłania niż dzieci ze zwichnięciami. Nawet jeśli konieczna jest operacja chirurgiczna, leczenie większości dzieci przebiega szybko.
Złamania kości
Złamania to pęknięcia lub pęknięcia w kości. Często są one spowodowane urazem, ale mogą też być spowodowane przez nadmierne użytkowanie. W kości piszczelowej i strzałkowej mogą pojawić się złamania Greenstick w kostce. Złamanie na zielono występuje na długich kościach i jest identyfikowane przez zginanie i pękanie tylko jednej strony długiej kości. Złamania mogą również wystąpić, gdy długa kość skręca, ale nie łamie jej zewnętrznej warstwy, jest to znane jako złamanie klamrowe. Złamania awulsyjne są stosunkowo częstym urazem kostnym u dzieci. Oderwanie występuje, gdy więzadło odłącza się od kości i usuwa z nim niewielki kawałek kości. Na Malleloi mogą wystąpić złamania awulsyjne. Przełamane złamanie może być bardzo poważne i wystąpić, gdy złamana kość porusza się z miejsca.
Złamania Płytek Wzrostu
Złamania płytki wzrostu są klasyfikowane jako typu I do V ze względu na ich rosnącą ostrość. Złamania płytki wzrostowej można również nazywać złamaniami Saltera. Według dr Cliffa Wheelessa, najczęstszym złamaniem płytki wzrostu pediatrycznego jest złamanie kości piszczelowej typu II. Separacje na płytce wzrostu są uważane za mniejsze do średniego ryzyko powikłań, podczas gdy złamania płytki nasadowej mają największe ryzyko powikłań i mogą obejmować pełne zaburzenie płytki wzrostowej.
Objawy
Według Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedycznych, oznaki i objawy złamań kostki obejmują obrzęk, siniaki, ból, tkliwość i niezdolność do ważenia niedźwiedzia. Uszkodzone złamania mogą również mieć oczywiste deformacje.
Patrząc pod powierzchnią
Dzieci z podejrzeniami złamań powinny być natychmiast zauważone przez swojego pediatrę lub lekarza ortopedę. Zostanie przeprowadzony egzamin lekarski w celu ustalenia, czy konieczne jest prześwietlenie. Jeśli podejrzewa się złamanie, można wykonać zdjęcie rentgenowskie stopy, kostki i nogi. Rentgen może być przepisany w celu potwierdzenia potrzeby operacji. Poważne obrażenia mogą również wymagać TK. Jeśli promienie Roentgena są ujemne, lekarz może również przepisać MRI, aby zbadać uszkodzenie tkanki miękkiej.
Korygowanie problemu
Leczenie nieoperacyjne jest wystarczające dla wielu złamań i obejmuje zamknięte redukcje i unieruchomienie. Bardziej poważne obrażenia będą wymagały operacji i mogą być używane do otwartego zmniejszenia lub ponownego przyczepienia się ścięgien. Złamania płytki wzrostu typu I lub II można leczyć przez zamknięcie redukcji i unieruchomienie. Immobilizacja odbywa się przez odlewanie lub szynowanie. Leczenie operacyjne może być konieczne w przypadku pęknięć płytki wzrostu typu III, IV, V lub tych, które są poważnie przemieszczone.
Występowanie statystyki
Badanie przeprowadzone przez Vahvanena i Aalto, opublikowane przez Chirurgię Ortopedyczną i Traumatyczną, poddało analizie 310 dzieci w wieku od 2 do 14 lat. Vahvanen i Aalto doszli do wniosku, że 71 procent złamań wystąpiło na malleloi, a tylko 22,9 procent wystąpiło na płytce wzrostu. Każde złamanie u dzieci może prowadzić do rozbieżności długości nóg lub trwałych deformacji. Według dr Clifforda Wheelessa'a, komplikacje długości nóg występują w przybliżeniu w 10 do 30 procentach zdiagnozowanych złamań. Ponieważ dzieci mają większe ryzyko złamania, ważne jest, aby podjąć szybkie działanie, gdy ktoś jest podejrzany.
