Objawy ruchowe choroby Parkinsona - drżenie, spowolniony ruch, słaba równowaga i sztywność mięśni - mogą poprawić się po leczeniu farmakologicznym lub chirurgicznym, ale choroba pogarsza się z upływem czasu, a obecnie nie jest dostępne żadne leczenie. Objawy braku ruchu, choć w pewnym stopniu uleczalne, mogą również znacząco wpłynąć na jakość życia danej osoby. Choroba Parkinsona nie jest śmiertelna, ale wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu, a wraz z postępem choroby występują liczne komplikacje.
Wczesne komplikacje
Na wiele lat przed wystąpieniem problemów ruchowych osoba z chorobą Parkinsona może odczuwać różne objawy. Przykładami mogą tu być zaparcia, osłabienie węchu, ból, zmęczenie i depresja. Problemy ze snem są również powszechne, takie jak nadmierna senność w ciągu dnia i zaburzenie zachowania snu REM, w którym dana osoba reaguje na żywe lub przerażające sny.
Objawy wczesnego ruchu i postęp
Początkowe objawy ruchowe choroby Parkinsona mogą być różne u różnych osób. Ludzie, którzy mają sztywność i spowolnili ruch jako najbardziej widoczne objawy w chwili rozpoznania mogą mieć szybszy postęp choroby niż ci, których pierwszym objawem jest drżenie. Starsza wieku, kiedy objawy zaczynają się również przewiduje szybszy postęp objawów ruchowych. U osób, u których zaburzenie równowagi jest problemem, upadek może stanowić poważne ryzyko i pogorszyć niepełnosprawność w dowolnym momencie choroby.
Komplikacje późnego ruchu
W miarę postępu choroby Parkinsona leki stopniowo stają się mniej skuteczne, co prowadzi do tak zwanych fluktuacji motorycznych. Objawy ruchowe powracają stopniowo lub nagle, zwane "czasem wolnym", w przeciwieństwie do "czasu", gdy objawy są pod lepszą kontrolą. Te okresy czasu stają się krótsze wraz z postępem choroby. Innym powikłaniem późnego ruchu są dyskinezje - nieprawidłowe mimowolne ruchy - takie jak szarpanie, skręcanie lub skręcanie, lub dystonia, nieprawidłowe napięcie mięśni.
Komplikacje niezwiązane z ruchem
Objawy braku ruchu choroby Parkinsona mogą wystąpić w dowolnym momencie choroby. Podczas gdy niektóre z nich można leczyć za pomocą leków lub innych interwencji, mogą mieć znaczący wpływ na jakość życia. Przykłady obejmują problemy z myśleniem, które w najcięższej postaci nazywa się demencją. Demencja dotyka 60 procent osób z chorobą Parkinsona w ciągu 12 lat od rozpoznania, według amerykańskiego lekarza rodzinnego z lutego 2013 roku. Często występują również problemy psychiczne, poczynając od depresji i lęku, a kończąc na halucynacjach (widząc rzeczy, których nie ma). Choroba Parkinsona wpływa również na sen u wielu osób. Problemy ze snem wahają się od problemów z upadkiem lub pozostaniem w stanie uśpienia do dnia, "ataków snu" i zmęczenia. Zespół niespokojnych nóg (niewygodna potrzeba poruszania nogami, które jest gorsze w nocy) i bezdech senny (okresy, w których przestaje się oddychać w nocy) są również powszechne. Ból z różnych przyczyn dotyka również ludzi z chorobą Parkinsona. Inne problemy to: zaparcia, problemy z układem moczowym i seksualnym, problemy z przełykaniem i ślinotokiem oraz niskie ciśnienie krwi podczas stania.
