Infekcje pęcherza moczowego lub zapalenie pęcherza moczowego są najczęstszym typem infekcji dróg moczowych lub ZUM i dotyczą od 2 do 7 procent wszystkich kobiet w ciąży. Lekarze rozpoczynają badania przesiewowe na UTI podczas pierwszego badania prenatalnego podczas wczesnej ciąży. Aby utrzymać zdrowie w okresie prenatalnym, ważne jest, aby kobiety w ciąży podejmowały aktywne środki w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia infekcji pęcherza i rozpoznania objawów, aby w razie potrzeby wezwać lekarza.
Przyczyny
Bakterie są za wszystkimi UTI. Mówiąc dokładniej, Escherichia coli odpowiada za 80-90% zakażeń, a za resztę odpowiada inny rodzaj bakterii. W czasie ciąży rosnąca macica jest bardziej skłonna do blokowania drenażu moczu z pęcherza, co zwiększa prawdopodobieństwo infekcji.
Objawy
Podczas gdy niektóre kobiety nie odczuwają żadnych objawów dopóki infekcja pęcherza nie przejdzie do infekcji nerek, klasyczne objawy infekcji pęcherza obejmują pieczenie podczas oddawania moczu i częste, ale niewielkie ilości moczu, któremu towarzyszy ból lub dyskomfort. Niektóre kobiety mogą zauważyć, że ich mocz zawiera krew, wydaje się mętny i / lub ma silny zapach. Kolejne objawy mogą obejmować ból podczas stosunku, skurcze lub ból w dolnej części brzucha. Objawy, że infekcja pęcherza rozprzestrzeniła się na nerki mogą obejmować ból pleców, dreszcze, gorączkę, nudności i wymioty.
Testowanie
Badania przesiewowe w kierunku UTI podczas wczesnej ciąży są często wykonywane podczas pierwszej wizyty w okresie prenatalnym. Podczas tej wizyty ciężarna kobieta musi użyć metody "czystego połowu", aby pobrać odpowiednią próbkę moczu. Korzystając z oczyszczającej chusteczki dostarczonej przez praktykę, kobieta musi delikatnie oczyścić srom, oddać niewielką ilość do toalety i schwytać resztę w kubek z próbkami. Następnie technicy laboratoryjni będą testować ślady bakterii w moczu.
Leczenie
Lekarze zazwyczaj przepisują kurację antybiotykową, która może wynosić od trzech do siedmiu dni. Lekarze mogą również przepisać lek fenazopirydynę, znaną pod nazwą handlową Pyridium, aby zdusić pęcherz i złagodzić dyskomfort, podczas gdy antybiotyki leczą bakterie. Kobiety w ciąży powinny zadzwonić do lekarza, jeśli podczas leczenia wystąpi gorączka większa niż 100,5 stopnia, bóle w plecach, podbrzuszu lub boku lub nudności i wymioty. Jeśli uczucie pieczenia nie ustępuje po trzech dniach stosowania antybiotyków lub jeśli w tym czasie wystąpią skurcze, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem.
Czynniki ryzyka
Kobiety są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju wszystkich typów UTI między 6 a 24 tygodniem ciąży. Jeśli jednak lekarz nie znajdzie bakterii w moczu przy pierwszej wizycie, jest mało prawdopodobne, że infekcja rozwinie się później, chyba że kobieta ma inne czynniki ryzyka. Czynniki ryzyka mogą obejmować historię ZUM lub bycie przewoźnikiem cech sierpowatych.
Komplikacje
Nieleczone infekcje dróg moczowych mogą prowadzić do infekcji nerek, które z kolei mogą powodować skurcze macicy i potencjalną wczesną poród. Na szczęście w większości przypadków lekarze są w stanie zdiagnozować i leczyć infekcje pęcherza, zanim osiągną punkt, w którym mogą zaszkodzić dziecku.
Zapobieganie
Kobiety w ciąży mogą podjąć szereg działań w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa zakażenia pęcherza lub innego rodzaju ZUM. Kobiety w ciąży powinny pić dużo płynów, w tym wodę i niesłodzony sok z żurawin. Ponadto kobieta powinna podjąć kroki w celu wyeliminowania rafinowanej żywności, soków owocowych i napojów zawierających alkohol i cukier. Kobiety powinny mieć pewność, że oddadzą mocz natychmiast po trafieniu, jak również przed i po stosunku. Po oddaniu moczu ważne jest, aby wysuszyć je od przodu do tyłu, aby zachować czystość narządów płciowych. Utrzymuj obszar narządów płciowych w stanie suchym i bez bakterii, nosząc czystą bawełnianą bieliznę i rajstopy oraz nosząc spodnie luźne w kroku. Kobiety powinny unikać stosowania silnych mydeł, natrysków i płynów higienicznych w okolicach pochwy i unikać kąpieli w wannie dłużej niż pół godziny dwa razy w tygodniu.
