Rhodiola rosea, znana również jako "złoty korzeń", jest rośliną leczniczą używaną od stuleci w tradycyjnej medycynie europejskiej w takich krajach jak Norwegia, Islandia, Francja i Grecja. Badanie opublikowane w lipcowym wydaniu czasopisma " Phytomedicine "zauważa, że był on stosowany głównie jako" tonik mózgowy "ze względu na postulowane działanie pobudzające na pamięć i ogólne właściwości przeciwzmęczeniowe.Jak wszystkie zioła lecznicze, stosowanie rhodiola rosea może być związane z powikłaniami.
Nadmierna stymulacja
Według opublikowanego w 2002 r. Przeglądu rhodiola rosea opublikowanego w "The Journal of American Botanical Council" pacjenci przyjmujący rhodiola rosea mogą być podatni na oznaki nadmiernej stymulacji. Może się to zdarzyć zwłaszcza przy przyjmowaniu innych stymulantów, takich jak kawa. Niektórzy pacjenci skarżyli się na lęk, pobudzenie, zwiększoną drażliwość i kłopoty z zasypianiem. Rhodiola rosea zażywana tuż przed zaśnięciem może wywoływać sny, które są niezwykle żywe, graficzne i bogate w detale. Pacjenci, którzy czują się zdenerwowani, mogą rozpocząć stosowanie rhodiola rosea w mniejszej dawce, a następnie stopniowy wzrost.
Epizody maniakalne
Artykuł "Journal of the American Botanical Council" ostrzega, że rhodiola rosea może wywołać epizod manii lub gwałtownej nadaktywności u pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym. Dzieje się tak dlatego, że rhodiola rosea ma działanie podobne do leków przeciwdepresyjnych i pacjenci z zaburzeniami dwubiegunowymi mogą doświadczać manii podczas leczenia lekami przeciwdepresyjnymi. Podobnie jak w przypadku każdego produktu ziołowego, pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu przed rozpoczęciem leczenia.
Toksyczność
Rhodiola rosea ma doskonały profil bezpieczeństwa, wynika z badania opisanego w "The Journal of the American Botanical Council". Dawka śmiertelna rhodiola rosea została określona w badaniach toksyczności na zwierzętach na poziomie 3 360 mg / kg. Toksyczna dawka dla średnio 70 kg dorosłego wynosi około 235 000 mg, a przy dawkach klinicznych około 200 do 600 mg na dzień, pacjenci prawdopodobnie nie muszą się martwić o śmiertelne przedawkowanie.
