We współczesnej sztuce jubilerskiej niestandardowe rozwiązania są często wykonywane przy użyciu różnych kamieni, które dla wielu mogą być nieznane. Jednak produkty z nimi wyglądają luksusowo, drogie i nietypowe. Chryzolit - kamień znany od czasów starożytnych, nazywany jest czasem "szmaragdem wieczornym", ale stosunek do niego nie zawsze był taki sam.
Olivine. Jego kolor jest często oliwkowo-zielony, dlatego nazywany jest oliwin. Drogocenne przeźroczyste odmiany oliwinów o złocisto-zielonych odcieniach nazywane są chryzolitami lub oliwinami. Chryzolit to krzemian magnezu i żelaza - (Mg, Fe) 2 [SiO4].
Chryzolit z greckiego chrysos - złoto i litos - kamień, czyli złoty kamień. Glitter to szkło. Ale jego kryształy mogą mieć różne odcienie zieleni - musztarda, tytoń, pistacjowy, złoty, zielny. Chryzolit to kruchy kamień.
Kamień ten jest wysoko ceniony przez jubilerów. Jest znany od starożytności. Ale stosunek do niego nie zawsze był taki sam. Szczególną popularność zyskał w epoce baroku, a następnie w latach 60. XIX wieku. Na początku XX wieku ponownie znalazł się u szczytu popularności w związku z "zieloną modą".
Kamień był ceniony wśród jubilerów i wielbicieli kamieni szlachetnych. Jest nadal używany do dzisiaj w postaci wkładek w biżuterii. Złoto-zielony kolor chryzolitu wymaga złotej obręczy. Rozcięty kamień błyszczy, żółto-zielony połyskuje migotanie, odbite w złocie ramy. Jego piękny złoty-zielony kolor, przejrzystość i blask pozwalają jubilerów tworzyć unikalne produkty.
Pierścienie z chryzolitem są niezwykle rzadkie, ponieważ kamień można szybko zarysować. Zasadniczo chryzolitowe wstawki zdobią broszki, kolczyki i naszyjniki. Jubilerzy nieustannie konkurują z naturą, tworząc w ten sposób arcydzieła.
Jednym z pierwszych złóż chryzolitów jest wulkaniczna wyspa Zaberget w Morzu Czerwonym. Istnieją również chryzolity w Brazylii, Południowej Afryce, Stanach Zjednoczonych, Zairze, Rosji i znajdują się w Norwegii. Jednak do tej pory głównymi dostawcami są Birma i Pakistan.
Naukowcy dowiedzieli się o tym kamieniu od krzyżowców, przywieźli go do Europy. W średniowieczu ozdabiano je kościelnymi sprzętami, regalami władzy monarchicznej. Do tego kamienia częściej stosuje się kamień, tabelarycznie, krokowo i czasami diamentowo.
Duże kryształy chryzolitów występują dość rzadko. Największy wycięty chryzolit z 310 karatów został znaleziony na wyspie Zaberget, jest przechowywany w Smithsonian Institution w Stanach Zjednoczonych. Jest również przechowywany chryzolit w 287 karatach (z Birmy). The Diamond Fund of Russia wystawia chryzolit na 192,6 karatów. Duże kryształy można zobaczyć w Wiedniu i Londyńskim Muzeum Geologicznym.
Chryzolit można mylić z innymi przezroczystymi zielonymi kamieniami, takimi jak beryl, chrysoberyl, demantoid itp., W tym szmaragdy. Chryzolit jest czasem nazywany "wieczornym szmaragdem". Rzeczywiście, jest podobny do niektórych odmian szmaragdów. A to może potwierdzić słynny "Szmaragd Nerona", który jest przechowywany w Watykanie, w rzeczywistości okazał się chryzolitem. Po zachodzie słońca jego złote odcienie znikają i stają się czysto zielone.
Chryzolit jest uważany za potężny magiczny kamień. Od czasów starożytnych przypisuje mu się umiejętność ochrony przed złym okiem, zazdrość, zdobycie życzliwej postawy otaczających go osób wobec właściciela kamienia. Zachowuje miłość i zrozumienie w rodzinie, a najciekawsze - odkrywa sekrety bytu.
Na tym, co uzasadniało ich twierdzenie o takich właściwościach kamienia w starożytności - trudno powiedzieć teraz, ale za tym kamieniem, tak jak i wieloma innymi, istnieje ślad mitów i legend w historii.
