Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) często współistnieje z innymi zaburzeniami nastroju, takimi jak lęk czy depresja. Konieczne jest leczenie zarówno lęku, jak i ADHD istniejącego u tego samego pacjenta, ponieważ leczenie tylko ADHD może zaostrzyć objawy lękowe, a leczenie tylko lęku może nie pomóc w objawach ADHD.
Używki
Najczęściej przepisywane leki na ADHD to stymulanty, takie jak metylofenidat (Ritalin) i dekstroamfetamina i amfetamina (Adderall). Chociaż te leki są najskuteczniejsze w leczeniu ADHD, mogą powodować działania niepożądane związane ze zwiększeniem częstości akcji serca, bezsennością, bólem głowy, bólem brzucha, zmniejszeniem apetytu i nerwowością, które zaostrzają objawy lęku. Podczas leczenia pacjentów z ADHD i lękiem leki te nie są stosowane ani stosowane w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi w celu złagodzenia objawów wywołujących lęk.
Leki przeciwdepresyjne
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, w tym dezypramina (Norpramin), imipramina (Tofranil) i amitryptylina (Elavil) są powszechnie stosowane w leczeniu ADHD, która jest współwystępująca z lękiem. Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne działają poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego neuroprzekaźników serotoniny lub noradrenaliny z powrotem do komórek mózgu. Wydłuża to czas sygnalizowania przez neuroprzekaźniki, przywracając równowagę w mózgu ADHD. Tricyclics pracują dla pacjentów z lękiem i ADHD, ponieważ nie powodują objawów nerwowości związanych z używkami i leczą objawy lękowe.
Kolejny lek przeciwdepresyjny, chlorowodorek bupropionu (Wellbutrin), jest często przepisywany osobom z lękiem i ADHD. Wellbutrin hamuje wychwyt zwrotny dopaminy neuroprzekaźników z powrotem do komórek mózgu, ale może mieć inne mechanizmy działania.
Leki przeciwdepresyjne są zwykle stosowane w połączeniu ze środkami pobudzającymi w leczeniu współistniejącego ADHD i lęku, chociaż niektórzy pacjenci mogą być leczeni samym lekiem przeciwdepresyjnym.
Inne klasy leków
Klonidyna stosowana pierwotnie w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u dorosłych i guanfacyna są dwoma agonistami adrenergicznymi stosowanymi w leczeniu ADHD u pacjentów nie reagujących na stymulanty lub pacjentów z lękiem. Leki te są stosowane rzadziej ze względu na działanie uspokajające.
