Wszystkie sole mają podobny skład chemiczny - są wykonane głównie z chlorku sodu i służą jako skoncentrowane źródło sodu w diecie. Sole specjalne, takie jak różowe lub szare sole morskie, zawierają również śladowe ilości minerałów, które wpływają na wygląd i smak soli. Podczas gdy różowe i szare sole morskie mają niewielkie różnice w zawartości minerałów, są one z grubsza odżywczym odpowiednikiem soli kuchennej.
Profile żywieniowe
Kolory różowych i szarych soli pochodzą z ich mineralnej zawartości śladowej. Różowy odcień soli jest prawdopodobnie wynikiem jego zawartości żelaza, zgodnie z University of Texas w San Antonio. Z kolei szara celtycka sól morska ma śladowe ilości magnezu. Podczas gdy zarówno żelazo, jak i magnez oferują korzyści zdrowotne - na przykład oba są ważne dla produkcji energii - ilość soli morskiej nie ma znaczenia odżywczego.
Różnice w fakturze i użytkowaniu
Główną różnicą między solą różową a szarą są ich tekstury. Różowa sól jest zbierana z kopalń, ma bardziej wysuszone ziarna i jest zwykle sprzedawana w większych ziarnach o teksturze podobnej do grubej soli morskiej. Różowa sól działa dobrze posypana pieczonymi lub grillowanymi warzywami, kurczakiem lub rybą, a większe ziarna dają wybuch słony bez konieczności używania dużej ilości soli. Różowa sól działa również jako chrupiąca i aromatyczna przyprawa do popcornu z powietrzem.
Szara sól, która jest wytwarzana z wody morskiej, ma wyższą zawartość wody niż sól różowa, dzięki czemu ma bardziej wilgotną, kruchą teksturę, która łatwo rozpływa się w pokarmie. Zachowuje część swojego morskiego smaku, co czyni go dobrym przyprawą do odważniejszych dań, takich jak chude kawałki wołowiny, sera i jagnięciny.
Korzyści z sodu
Chociaż sól ma złą reputację, nie jest tak źle, dopóki cieszysz się jakąś solą - szarą, różową lub inną solą - z umiarem. Sód odgrywa kluczową rolę w komunikacji nerwowej, która jest niezbędna do funkcjonowania mózgu, skurczu mięśni i zdrowego trawienia. Sól jest również odpowiedzialna za kontrolowanie ciśnienia krwi, a posiadanie wystarczającej ilości sodu może ochronić cię przed niskim ciśnieniem krwi. Jednakże, jeśli nie wykonujesz intensywnych ćwiczeń wytrzymałościowych - takich jak rywalizacja w triathlonie Ironman - jest mało prawdopodobne, że rozwiniesz niedobór sodu w wyniku niskiej zawartości sodu w diecie.
Ryzyko zbyt wiele
Bardziej prawdopodobne jest, że przesadzisz z sodem bez znaczenia. Zbyt duża ilość sodu zakłóca równowagę mineralną organizmu, pozostawiając niedobór zdrowego potasu i zwiększonego ryzyka wysokiego ciśnienia krwi. Sód zwiększa również wydalanie wapnia, więc przestrzeganie diety o niskiej zawartości sodu może zatrzymać poziom wapnia w organizmie, promując zdrowie kości. Ponieważ oba są bardzo bogate w sód, różowe i szare sole morskie mogą zwiększyć spożycie sodu do niezdrowych poziomów, jeśli nie jesteś ostrożny.
Ograniczanie spożycia
Powinieneś traktować obie sole morskie tak samo jak sól kuchenną - jako skoncentrowane źródło sodu, które powinno być używane z umiarem. Całkowite spożycie sodu, które obejmuje sól dodawaną do żywności, jak również sód znajdujący się w pieczywie i przetworzonej żywności, nie powinno przekraczać 1,5 g dziennie. To odpowiednik trochę mniej niż 4 gramów soli lub mniej niż łyżeczka. Zmniejsz spożycie sodu, koncentrując się na pełnych pokarmach - świeżych produktach, nieosadzonych roślinach strączkowych i orzechach oraz chudym mięsie - i ćwicząc umiar przy przyprawianiu jedzenia solą.
