Twój mięsień szkieletowy zawiera dwa rodzaje włókien mięśniowych: szybko-skurczowe i wolno-skurczowe. Wasze szybko skurczowe i wolnokurczliwe włókna mięśniowe są podzielone na trzy różne typy. Wolnokurczliwe włókna zawierają włókna mięśniowe typu 1, natomiast włókna szybkokurczliwe zawierają zarówno typ 2a, jak i typ 2b. Odsetek każdego włókna mięśniowego jest różny u wszystkich i od jednego mięśnia do drugiego u tych samych osób, według "Fitness: kompletny przewodnik" według International Sports Sciences Association.
Ćwiczenia o niskiej intensywności
Włókna mięśniowe typu 1 są tworami wolnokurczliwymi, które mają bardzo niską siłę i są bardzo odporne na zmęczenie. Osoby, które angażują się w długotrwałe ćwiczenia o niskiej intensywności, takie jak maratończycy, włókna typu 1, są używane głównie. Tłuszcz jest dominującym paliwem wykorzystywanym przez włókno typu 1, które wykorzystuje szlak tlenowy. Ćwiczenia aerobowe zwiększają zapotrzebowanie na tlen, np. Bieganie długodystansowe. Gdy intensywność ćwiczeń wzrośnie, włókna typu 2 będą stopniowo rekrutowane.
Ćwiczenie o umiarkowanej intensywności
Włókna mięśniowe typu 2a są twoimi pośrednimi szybkokurczliwymi włóknami. Znaczenie: włókna typu 2a mogą wykorzystywać szlaki zarówno tlenowe, jak i beztlenowe, co powoduje, że zarówno węglowodany (glukoza), jak i tłuszcz są dominującym paliwem. W przeciwieństwie do aerobiku, ćwiczenia beztlenowe są krótkotrwałe i nie wymagają tlenu. Włókna typu 2a wytwarzają dużą siłę na dłuższe okresy czasu. W ten sposób są bardziej rozpowszechnione w czynnościach niż użycie kombinacji włókien mięśniowych typu 1 i 2, takich jak bieganie lub pływanie na średnich dystansach.
Ćwiczenie o wysokiej intensywności
Włókna mięśniowe typu 2b są szybkimi włóknami glikolitycznymi. Te ściśle wykorzystują drogę beztlenową, czyniąc węglowodany (glukozę) dominującym źródłem paliwa. Są rekrutowani do działań polegających na bardzo krótkotrwałym wybuchu dużej mocy, takich jak sprinty lub prawie maksymalne podnośniki. Ze względu na ich zdolność do strzelania dość szybko, celują w wytwarzaniu potężnych impulsów prędkości. Jednak ze względu na szybki wypalanie wszystkich rodzajów włókien mięśniowych, mają bardzo niską odporność na zmęczenie.
Różnice indywidualne
Zgodnie z "Perspektywami W Nutrition" Wardlaw, indywidualne różnice w dystrybucji włókien są częściowo odpowiedzialne za produkcję elitarnych maratończyków, którzy nigdy nie mogliby konkurować na poziomie sprinterskim. Genetyka odgrywa również dużą rolę w określaniu proporcji typów włókien mięśniowych. Zawodnicy olimpijscy, tacy jak sprinterowie, wpadają w swój sport w oparciu o ich genetyczne cechy. Jednak przy odpowiednim przeszkoleniu możesz stworzyć adaptacje do konkretnego sportu, aby rozwinąć te mięśnie w określonych granicach.
