Jeśli kiedykolwiek jadłeś posiłek lub przekąskę, która była ciężka na węglowodany, tylko po to, aby nieco później "upaść" i czuć się bardziej zmęczonym niż przed zjedzeniem przekąski, jesteś daleki od samotności. Rozluźnienie post-carb to prawdziwe zjawisko, ale możesz coś z tym zrobić, aby zminimalizować efekt lub całkowicie go uniknąć.
Jak działają węglowodany
Węglowodany są jednym z głównych rodzajów codziennych składników odżywczych i obejmują cukry, błonnik i skrobie. Węglowodany pomagają dostarczać energię i są rozkładane w organizmie przez amylazę, enzym, który zamienia je w glukozę, aby organizm mógł wykorzystać energię lub przechowywać jako tłuszcz, jeśli zasoby energii nie są potrzebne.
Hipoglikemia
Spożywanie węglowodanów, zwłaszcza pustych węglowodanów, takich jak słodycze i napoje gazowane, może zapewnić krótkotrwały przypływ energii. Ale gdy twoje ciało uwolni insulinę, aby pomóc regulować poziom cukru we krwi, szybkie usunięcie tych węglowodanów do mięśni, wątroby i innych narządów może sprawić, że poczujesz się ospały i zmęczony. Ten nagły spadek poziomu cukru we krwi jest znany jako hipoglikemia.
Powolne trawienie węglowodanów
Aby przeciwdziałać krótkotrwałemu wybuchowi energii i następującym po nim spadkowi niektórych pokarmów i napojów zawierających proste cukry, spróbuj spożywać złożone węglowodany, które wymagają dłuższego trawienia. Pozostaną one w systemie dłużej i zapewnią więcej energii. Przykłady złożonych węglowodanów obejmują orzechy, rośliny strączkowe, makaron pełnoziarnisty, owoce, większość warzyw, nabiał, owies i ryż dziki lub brązowy. Ponieważ są one wolniej wchłaniane przez organizm, wyzwalają wolniejsze uwalnianie insuliny i mniej odczuwalne uczucie zmęczenia.
Inne wskazówki
Aby uniknąć kraksy cukru, które mogą towarzyszyć posiłek lub przekąskę, które są głównie węglowodanów, wymieszać w jakimś białku, kiedy tylko możesz. Białko również wymaga dłuższego trawienia, dzięki czemu nie tylko czujesz się dłużej pełniej, ale także unikasz wzrostu insuliny i towarzyszącego jej spadku stężenia cukru we krwi.
