Pierwszym krokiem w sezonowej diagnozie alergii jest ocena kliniczna przeprowadzona przez lekarza. Pytania zadawane przez twojego lekarza to:
(1) Czy twoje objawy wykazują sezonowy spadek?
(2) Czy ten wzór jest zgodny z narażeniem na regionalne pyłki lub zarodniki pleśni? Czy wahają się z lokalną liczebnością pyłków lub pleśni?
Ekspozycja pyłku ma tendencję do wzrostu w suche, wietrzne dni i spada wraz z opadami deszczu. Zarodniki pleśni są jednak znacznie bardziej zmienne, niektóre rosną przed sztormami, inne rosną w cieplejszych temperaturach. Istnieje prawie 200 gatunków alergogennych pleśni, które wytwarzają około 150 znanych ludzkich alergenów. W przeciwieństwie do ekspozycji pyłkowej, która jest ściśle sezonowa, ekspozycja na pleśń może wystąpić w więcej niż jednym sezonie, w zależności od gatunku pleśni.
Kolejnymi etapami testów alergologicznych są testy skórne i krwi.
Testy skór alergicznych
Istnieją dwa rodzaje testów skórnych. W każdym rodzaju rozcieńczony roztwór zawierający niewielką ilość określonego alergenu wprowadza się do zewnętrznej warstwy skóry.
Po nakłuciu, zadrapaniu lub ukłucie na skórze umieszcza się kroplę alergizującego ekstraktu, a ostry instrument rozbija powierzchnię skóry, aby umożliwić penetrację niewielkiej ilości.
W teście śródskórnym niewielką ilość ekstraktu wstrzykuje się pod powierzchnię skóry bardzo cienką igłą.
Reakcja jest zwykle sprawdzana po 15 minutach. W obu przypadkach wynik "pozytywny", oznaczający reakcję alergiczną, wymaga rozwinięcia "bąbelka", który jest czerwoną, podniesioną, a czasami swędzącą grudką w miejscu wstrzyknięcia, oraz "flarą", rozszerzonym obszarem zaczerwienienia otacza bąbel. Im większa reakcja jest wizualnie, tym poważniejsza reakcja alergiczna. Reakcje te są spowodowane uwolnieniem histaminy i innych substancji wywołanych przez ekspozycję na alergen. Leczenie alergią należy przerwać co najmniej 24 godziny przed badaniem lub może wystąpić wynik fałszywie ujemny. Wyniki testów skórnych należy porównać z odpowiedziami na pozytywne i negatywne kontrole, ponieważ wrażliwość skóry na samą iniekcję, niezwiązana z wprowadzanym alergenem, jest bardzo różna u ludzi. Niektórzy ludzie mają po prostu bardzo wrażliwą skórę.
Alergia Testy krwi
Badania krwi szukają obecności przeciwciał IgE na testowany alergen lub na panel potencjalnych alergenów. Dwie stosowane metody to RAST (test radioalergosforowy) i ELISA (test immunoenzymatyczny). W każdej z tych metod niewielka ilość surowicy krwi pacjenta jest mieszana z oczyszczonym i specjalnie przygotowanym ekstraktem badanego (-ych) alergenu (-ów). Fluorescencyjne lub radioaktywne znaczniki następnie określają, czy obecne są przeciwciała IgE wiążące się z określonym alergenem.
Testy skórne i badania krwi mogą identyfikować obecność nadwrażliwości typu 1 na wybrane alergeny, ale nie mogą ustalić, czy objawy danej osoby są wynikiem reakcji alergicznej, która jest określana klinicznie na podstawie odpowiedzi na leczenie.
Testowanie prowokacyjne jest jedyną metodą testowania, która pozwala określić, czy objawy, których doświadcza dana osoba, są wynikiem ekspozycji na testowany konkretny alergen. Czasami test skórny na alergię wywołuje objawy takie jak świszczący oddech u osoby z astmą. Jest to jedna z form prowokacji. W przypadku testów prowokacji oskrzeli lub nosa roztwór alergenu jest wdychany do nosa lub płuc, aby można było zmierzyć odpowiedź. Ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia poważnych działań niepożądanych testy prowokacyjne są przeprowadzane tylko w ściśle kontrolowanych warunkach, takich jak eksperyment badawczy.
