Ptyalin jest enzymem, który jest częścią twojej śliny i pomaga w trawieniu. Enzymy to związki, które pomagają przyspieszyć reakcje chemiczne. W przypadku śliny enzymy przyspieszają reakcje, które rozkładają spożywany pokarm. Nawet zanim pokarm dotrze do twojego żołądka, zaczyna się rozkładać, a enzymy pomagają w płynnym przebiegu procesu.
Funkcjonować
Ptyalin wspomaga trawienie, rozkładając skrobie i glikogeny, gdy wchodzą do ust. Po zakryciu skrobi i glikogenu ich śladem następuje podział na maltozę i glukozę - cukry proste, które mogą być łatwiej stosowane przez organizm. Gdy ptyalina przyspiesza reakcję chemiczną, która rozbija te cząsteczki, po prostu się od nich odrywa i wiąże z innym zestawem cząsteczek. Ptyalin można stosować ponownie i to właśnie pozwala nam kontynuować spożywanie skrobi i glikogenu.
Dlaczego to jest ważne
Ptyalina jest ważna, ponieważ jest najbardziej wydajnym enzymem do rozkładania skrobi. Gdy skrobia opuszcza usta i wchodzi do żołądka, ptyalina jest niszczona przez kwasy żołądkowe. Pozostałe skrobie są w pewnym stopniu rozkładane przez kwasy żołądkowe, ale nie pozostają w żołądku wystarczająco długo, aby całkowicie się zepsuć. Dlatego ważne jest dokładne przeżuwanie skrobi i nie spiesz się, gdy je jesz. Im dokładniej żujesz skrobie, tym szybciej ptyalin może je rozłożyć.
Skrobie
Skrobie są magazynami energii wytwarzanymi przez rośliny, gdy przechodzą proces fotosyntezy. Skrobie występują w wielu różnych postaciach i są spożywane codziennie przez większość ludzi. Chleb, ryż, makaron, ziemniaki, kukurydza i pszenica to różne formy skrobi. Skrobie są ważne dla ludzi, ponieważ dostarczają dużej części swoich potrzeb energetycznych.
Glikogen
Glikogen, podobnie jak skrobie, jest formą magazynowania energii. W przeciwieństwie do skrobi glikogen jest energią zmagazynowaną w mięśniach zwierząt. Większość ludzi ma stały dopływ glikogenu z mięsa, które jedzą przez cały dzień. Pierwszymi przykładami popularnych form glikogenu są: kurczak, wołowina i wieprzowina. Wątroby i mięśnie zwierząt zawierają najwyższy poziom glikogenu, ponieważ są to miejsca magazynowania glikogenu w organizmie.
