Dopamina jest niezbędnym neuroprzekaźnikiem. Podobnie jak inne neuroprzekaźniki, jest odpowiedzialny za przekazywanie sygnałów elektrycznych z mózgu do innych części ciała. University of Texas mówi: "dopamina wpływa na procesy mózgowe, które kontrolują ruch, reakcję emocjonalną i zdolność odczuwania przyjemności i bólu." Kiedy brakuje dopaminy, albo z powodu zaburzenia lub indukowanego leku, pojawiają się problemy z powiązanymi funkcjami.
Choroba Parkinsona
Choroba Parkinsona wpływa na poziom dopaminy. Prawa do zdjęć: monkeybusinessimages / iStock / Getty Images National Institutes of Health (NIH) mówi, że komórki mózgowe produkujące dopaminę, głównie w istocie czarnej, ulegają zniszczeniu w przypadku choroby Parkinsona. Bez tych komórek dopamina nie może być wytwarzana, co powoduje całkowity brak dopaminy. Pacjenci z chorobą Parkinsona mają problemy z mięśniami, ponieważ dopamina nie wysyła już wiadomości między mózgiem a mięśniami. Objawy obejmują spowolnienie ruchu (spowolnienie ruchów), drżenie, ból i sztywne ruchy.
Problemy ze snem
Brak dopaminy prowadzi do zaburzeń snu. Źródło: Jacob Wackerhausen / iStock / Getty Images Science Daily donosi, że naukowcy z Duke University Medical Center stwierdzili brak dopaminy u myszy, co prowadzi do zaburzeń snu. Naukowcy inżynierii genetycznej myszy mają mniej komórek produkujących dopaminę naśladować chorobę Parkinsona. Chociaż stwierdzili, że objawy mięśniowe choroby Parkinsona pojawiły się, gdy 60 procent do 70 procent komórek produkujących dopaminę zostało uszkodzonych, problemy ze snem zaczęły się, gdy było mniej dysfunkcyjnych komórek dopaminowych. Śledząc aktywność mózgu, naukowcy odkryli, że myszy nie mogły spać ani śnić, były sztywne i nieruchome.
Antagoniści dopaminy
Niektóre leki powodują obniżenie poziomu dopaminy. Źródło zdjęcia: diego_cervo / iStock / Getty Images Niektóre leki mogą powodować zmniejszenie dopaminy w mózgu. University of Texas mówi, że antagoniści dopaminy zapobiegają wiązaniu dopaminy z jej receptorami. Jeśli dopamina nie jest w stanie związać się z receptorami, mniej jest wykorzystywana przez mózg. Antagoniści dopaminy są wykorzystywani do leczenia zaburzeń, takich jak schizofrenia, w których mózg wytwarza zbyt dużo dopaminy. Jednakże, jeśli pacjent przyjmuje zbyt dużo antagonisty dopaminy, znaczny spadek dopaminy może powodować objawy podobne do choroby Parkinsona. Niemniej jednak antagoniści dopaminy tymczasowo obniżają poziom dopaminy. Dopamina zostanie przywrócona do poprzedniego poziomu, jeśli antagoniści zostaną przerwani.
