Według Xytex, dużego amerykańskiego banku nasienia, około 4000 do 5000 urodzeń rocznie jest wynikiem sztucznej inseminacji nasieniem dawcy. Pary małżeńskie, samotne kobiety i pary lesbijek używają sztucznego zapłodnienia, aby stworzyć swoje rodziny. Amerykańskie Towarzystwo Medycyny Rozrodu definiuje sztuczne zapłodnienie jako użycie strzykawki do umieszczenia spermy od partnera płci męskiej lub dawcy spermy do szyjki macicy lub macicy kobiety, aby wytworzyć ciążę.
Regulacja ubezpieczenia niepłodności
Sztuczne zapłodnienie jest często stosowane w leczeniu niepłodności. Niektóre stany regulują ubezpieczenie leczenia niepłodności. Według Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu, następujące 14 stanów ma prawo nakazujące pracodawcom pokrycie bezpłodności lub zaoferować ubezpieczenie leczenia niepłodności: Arkansas, Kalifornia, Connecticut, Hawaje, Illinois, Maryland, Massachusetts, Montana, New Jersey, New York, Ohio , Rhode Island, Teksas i Zachodnia Wirginia. Zakres objęty nakazem z Arkansas, Hawajów, Maryland i Teksasu dotyczy wyłącznie nawożenia in vitro, z wyłączeniem inseminacji. Przepisy stanowe mają różne ograniczenia i warunki, w których zapewnia się ubezpieczenie, wyłączając niektóre populacje pacjentów, takie jak lesbijskie pary lub samotne kobiety lub ograniczając dopuszczalne wydatki. Pracodawcy mający niewielu pracowników są na ogół zwolnieni z tych przepisów.
Regulacja państwowa dawców spermy
Niektóre państwa regulują wykorzystanie dawców spermy, z wyjątkiem niektórych pacjentów, takich jak pary homoseksualne lub samotne kobiety, wykorzystujących nasienie dawców lub wymagających przeprowadzenia inseminacji przez lekarza, zgodnie z kampanią praw człowieka. Wszystkie 50 państw przyznaje, że anonimowy dawcy spermy nie ma żadnych finansowych ani innych prawnych zobowiązań wobec dzieci stworzonych z jego nasieniem. Jeśli dawcy nasienia jest znana odbiorcy, niektóre stany, takie jak Pensylwania i Utah, mogą przypisać pewne obowiązki rodzicielskie do dawcy spermy. Kolorado i Nowy Jork wspierają wysiłki znanych dawców spermy, którzy poszukują praw rodzicielskich. W Kalifornii, Wisconsin i Ohio, jeśli lekarz przeprowadza inseminację za pomocą znanego dawcy, znany dawczyni jest zwolniony z odpowiedzialności prawnej za potomstwo.
Niektóre stany również wymagają określonych badań przesiewowych lub testów laboratoryjnych potencjalnych dawców, oprócz wymogów federalnych, zanim będą mogły oddać plemniki.
Federalna regulacja dawców spermy
Agencja ds. Żywności i Leków wymaga, aby banki nasienia stosowały określone kryteria w celu ustalenia, czy dana osoba kwalifikuje się do oddawania nasienia zgodnie z jej mandatem, aby zapobiec przenoszeniu chorób zakaźnych. Potencjalny dawca nasienia musi przejść trzy poziomy badań przesiewowych, w tym kwestionariusz dotyczący społecznej historii choroby, badanie fizykalne i badania krwi pod kątem określonych chorób, zgodnie z wytycznymi wydanymi przez FDA. Jedynie w przypadku wykazania, że anonimowy dawca nie ma czynników ryzyka choroby i nie ma dowodów na obecną infekcję, uznaje się, że kwalifikuje się on do oddania próbki. FDA wymaga, aby nasienie od anonimowych dawców było poddawane kwarantannie przez co najmniej 180 dni, w oczekiwaniu na negatywny test dawcy, zanim próbka zostanie dopuszczona do użycia. Przepisy federalne zezwalają na użycie niekwalifikowalnych, znanych dawców w pewnych szczególnych okolicznościach, jeśli przestrzegane są specjalne etykiety i inne wymogi informowania odbiorcy.
