Ćwiczenia boso to nic nowego. Maluchy uwielbiają chodzić boso, a tancerze często zdejmują buty, by kopnąć piętami. Jednak biegacze boso, tacy jak olimpijczyk Zola Budd, zwracają uwagę mediów na bezkształtne ćwiczenia. Ćwiczenia bez obuwia są wyzwalające i w wielu przypadkach są dobre, ale to, czy jesteś boso, zależy od rodzaju ćwiczeń i indywidualnych uwarunkowań.
Rodzaje ćwiczeń
Ćwiczenia boso są normą dla sportów wodnych, takich jak pływanie i nurkowanie. Ponadto wiele osób wykonuje nowoczesny taniec, pilates i jogę w bosych stopach. Jednak większość ćwiczących nosi buty dla ochrony i stabilności podczas podnoszenia ciężarów lub biorąc udział w grupowych zajęciach aerobiku. Uczestnicy koszykówki i innych sportów drużynowych zwykle noszą specjalne buty. W Ameryce Północnej i Europie biegacze zazwyczaj noszą obuwie sportowe, a bieganie boso jest kontrowersyjne w tych krajach, z wyjątkiem plaży.
Roszczenia o boso
W wywiadzie dla "Lower Extremity Review" biolog ewolucyjny Daniel Lieberman przekonuje, że nowoczesne buty do biegania zmieniają krok atlety w nienaturalny pierwszy ruch na pięcie. Noszenie butów przez cały dzień osłabia stopy i łuki, ale ćwiczenia boso wzmacniają mięśnie i poprawiają łuki, przekonuje Fred Beaumont z Instytutu Pediatrów i Podiatrów. Inne roszczenia dotyczące ćwiczeń bosych, zwłaszcza biegania, obejmują mniej skręceń i urazów kończyn dolnych. Potrzebne są dalsze badania, ale Michael Warburton w "Sport Science" mówi, że biegacze boso mają mniej szyn golenia i mniej podeszew fasciitis, zapalenie pod piętą. Bieganie bez butów również zmniejsza obciążenie i może zwiększyć prędkość.
Ryzyko związane z bosym stopniem
Ćwiczenia boso mają własne ryzyko, w tym skaleczenia, rany kłute i infekcje spowodowane brakiem ochrony. Inne problemy obejmują urazy pięty, stopy i kolana, a także zapalenie kości i stawów. Według New York Times, profesor Sarah Ridge z Uniwersytetu Brighama Younga przeprowadziła badanie porównujące biegaczy w tradycyjnym bieżącym obuwiu z biegaczami noszącymi markowe buty o minimalistycznym wyglądzie, które symulują bycie bosym, oferując jednocześnie ochronę. Pomimo startu na krótkich dystansach i powolnego zwiększania przebiegu w ciągu 10 tygodni, biegacze w minimalistycznej grupie obuwniczej cierpieli na obrzęk szpiku kostnego i złamania naprężeniowe niż osoby noszące tradycyjne buty do biegania.
Łagodzenie w boso
Codzienne chodzenie boso po coraz większej ilości czasu może wzmocnić stopy, aby naprawdę ćwiczyć boso. Jednak podiatra Emily Splichal zaleca minimalistyczne buty, aby ułatwić przejście i sugeruje wykonywanie rozciągnięć i ćwiczeń wzmacniających, takich jak zbieranie kulek z palcami. Niektórzy trenerzy chwalą się minimalistycznym obuwiem do jogi, sportów wodnych, treningu siłowego i chodzenia fitness. Jednakże, bieganie boso jest trudne dla kości, a dr Ridge zaleca powolne wprowadzanie zmiany do minimalistycznego obuwia, przez ponad 10 tygodni i utrzymywanie niskiego przebiegu do momentu, aż twoje ciało się dostosuje. Uczestnicy jej badania ponieśli obrażenia, mimo że zaczynali od 1 do 2 mil dziennie.
Twoje okoliczności
Twoja indywidualna sytuacja wpływa na to, czy ćwiczenia boso są dla Ciebie. W badaniu dr. Ridge'a kobiety cierpiały na większość złamań stresowych. Siła i elastyczność kostki wpływa również na szanse zranienia. Profesor Podiatrii, Kevin Kirby, mówi "Lower Extremity Review", że zmiana na boso jest łatwiejsza dla osób, które chodzą boso w młodości. A jeśli masz cukrzycę, American College of Foot and Ankle Surgeons ostrzega przed chodzeniem naprawdę boso w ogóle. Zapytaj swojego lekarza lub podiatrę, czy ćwiczenia na boso są dla ciebie wskazane.
