Cukrzyca jest jedną z najczęstszych chorób wśród nastolatków. Zgodnie z raportem National Diabetes Statistics z 2014 r. Opublikowanym przez Centers for Disease Control and Prevention, około 208 000 Amerykanów w wieku poniżej 20 lat cierpi na cukrzycę. Większość z tych młodych osób choruje na cukrzycę typu 1, chociaż cukrzyca typu 2 - która w przeszłości była chorobą wieku dojrzałego - coraz częściej występuje u młodych ludzi, szczególnie u młodzieży w wieku 10 lat i starszych. Cukrzyca jest stanem przewlekłym, na który nie ma lekarstwa, ale przy właściwym leczeniu nie musi być przeszkodą w pełnym i produktywnym życiu. Cukrzyca przedstawia społeczne i emocjonalne wyzwania nastolatkom, a wiedza, gdzie zwrócić się o informacje i wsparcie, ma kluczowe znaczenie dla dobrego samopoczucia i dobrego samopoczucia.
Wyzwania związane ze zdrowiem emocjonalnym
W badaniu opublikowanym w kwietniowym numerze "Pediatrics" ponad 2600 młodych osób z cukrzycą przebadano na depresję, a 14 procent uczestników zgłosiło łagodne objawy depresji, a 8,6 procent miało objawy umiarkowanej lub ciężkiej depresji. Ze względu na to zwiększone ryzyko, American Diabetes Association zaleca, aby przesiewowe badania przesiewowe rozpoczęły się w wieku 10 lat u dzieci chorych na cukrzycę. Inne wyzwania psychologiczne mogą stanowić przeszkodę dla dobrego zdrowia. Na przykład, niektóre nastolatki z cukrzycą angażują się w niebezpieczną praktykę ograniczania lub wstrzymywania insuliny jako środka do utraty wagi. Opublikowany w kwietniu 2010 r. Artykuł przeglądowy opublikowany w "Adolescent Medicine: State of the Art Reviews" wskazuje, że około 10 procent nastoletnich dziewcząt z cukrzycą ma zaburzenia odżywiania - dwa razy częściej niż nastolatki bez cukrzycy. Nastolatki borykające się z poważnymi problemami emocjonalnymi korzystają z poradnictwa rodzinnego i wsparcia, a także wymagają stałej kontroli i opieki ze strony specjalisty zdrowia psychicznego, takiego jak licencjonowany pracownik socjalny lub psycholog.
Wyzwania własne i wyzwania rówieśnicze
Dla nastolatków codzienna dbałość o zarządzanie cukrzycą może być przytłaczająca i może prowadzić do samoświadomości i lęku przed odrzuceniem. Nastolatki są ryzykowne i mimo, że wiedzą lepiej, mogą nie podawać insuliny lub nie testować cukru we krwi przed swoimi przyjaciółmi. Strach przed potencjalnie kłopotliwymi niskimi poziomami cukru we krwi może również popchnąć nastolatka do utrzymania poziomu cukru we krwi na wyższych poziomach. Nastolatkowie z cukrzycą nie są odporni na presję rówieśników za pomocą narkotyków i alkoholu, a substancje te mogą powodować zarówno wysoki, jak i niski poziom cukru we krwi. Zgodnie z opublikowanym w kwietniu 2010 r. Artykułem przeglądowym opublikowanym w "Adolescent Medicine: State of the Art Reviews" nastolatki mają tendencję do radzenia sobie z tymi emocjonalnymi i społecznymi wyzwaniami lepiej, gdy rodzina jest zjednoczona, wykształcona w zakresie cukrzycy i wsparcia. Ponadto, stały kontakt i wsparcie ze strony specjalisty ds. Zdrowia psychicznego jest ważne w rozwiązywaniu problemów związanych z presją rówieśników i dostosowaniami społecznymi.
Wyzwania szkolne, sportowe i zawodowe
Cukrzyca może wpływać na wiele aspektów życia nastolatków. Częste wysokie i niskie stężenie cukru we krwi lub nieobecność w szkole spowodowana chorobą lub wizytami lekarskimi może wpływać na wyniki i stopnie szkolne. Nastolatki uprawiające sport mogą w rezultacie otrzymywać lepsze ilości cukru we krwi, ale muszą stawić czoła wyzwaniom, które wymagają dostosowywania przyjmowania pokarmu i dawki insuliny, a także w zapobieganiu związanym z wysiłkiem obniżeniu poziomu cukru we krwi. Nastolatki, które mają pracę w niepełnym wymiarze godzin, stają przed dodatkowymi wyzwaniami, jeśli ich praca staje się przeszkodą w przyjmowaniu insuliny, testowaniu i spożywaniu na czas. Chociaż szkoły są wymagane przez prawo, aby pomieścić każde dziecko z chorobą, wsparcie ze strony rodziców i zespołu diabetologicznego nastolatków jest kluczem do sukcesu. Zespół ten składa się z dietetyka i wychowawcy diabetologicznego, który może trenować nastolatka w dostosowywaniu jedzenia i insuliny do trudnych sytuacji, a także tego, jak wykorzystać pełen potencjał w szkole, w pracy i na boisku sportowym.
Dalsze kroki i przestrogi
Dobrze kontrolowana cukrzyca nie musi przeszkadzać w pełnym i aktywnym życiu. Jednak nastolatki są wyzwaniem, a nastolatki napotykają wiele barier dla samopomocy koniecznej do osiągnięcia docelowego poziomu cukru we krwi. Nastolatki potrzebują wsparcia ze strony rodziny i przyjaciół, a jeśli mają trudności, powinni zobaczyć się z lekarzem i zespołem diabetologicznym. Oznaki, że nastolatek potrzebuje pomocy w sprawach emocjonalnych i społecznych lub opieki nad cukrzycą obejmują szybką lub ciągłą utratę wagi, pogarszanie kontroli poziomu cukru we krwi, odmowę przyjmowania insuliny lub testowanie poziomu cukru we krwi, nasilenie frustracji lub smutku, uczucie wycofania lub przygnębienia, konflikt z rówieśnikami lub kłopoty w szkole. Cukrzyca jest poważnym i trwającym całe życie stanem, ale dzięki odpowiedniemu wsparciu, edukacji i zasobom nastolatki mogą lepiej radzić sobie z wyzwaniami i prowadzić zdrowe, pełne życie.
