Dyscyplina oznacza nauczanie, a celem dyscypliny dziecięcej jest prowadzenie, nauczanie i rozwijanie podstaw samodyscypliny. Dyscyplina może pomóc dziecku robić to, co słuszne, tylko dlatego, że chce, nie dlatego, że boi się kary. Znalezienie najlepszego sposobu dyscyplinowania dziecka może być mylące, biorąc pod uwagę wszystkie kontrowersje dotyczące różnych metod. Jak twierdzą eksperci wiodących organizacji, w tym Amerykańska Akademia Pediatrii i Kanadyjskie Towarzystwo Pediatryczne, jakikolwiek rodzaj dyscypliny powinien się koncentrować na nauczaniu, a nie na karaniu. Dzieci muszą badać zachowania i uczyć się na nieszkodliwych błędach, zauważa Virginia Cooperative Extension, ostrzegając rodziców, że dyscyplina i kara należą do wyraźnie różnych kategorii. Wzajemny szacunek i miłość są również ważną częścią procesu dyscypliny.
Interpretowanie Dyscypliny
Rodzaje dyscypliny obejmują warianty ścisłe, umiarkowane i permisywne, zgodnie z Virginia Cooperative Extension, ale interpretacja tych etykiet ma szeroki zakres szerokości geograficznej. Ścisła kontrola jednego z rodziców może być dozwolona dla innych rodziców. Virginia Cooperative Extension definiuje te style: bardzo liberalny rodzaj dyscypliny zapewnia niewiele zasad, a dzieci mają skłonność do jęków i agresji. Umiarkowana dyscyplina wyznacza granice ważnych rzeczy i tworzy atmosferę nauczania, która pozwala dzieciom doświadczać różnych zachowań, aby popełnić kilka błędów w nauce. Ekstremalnie surowe domy budzą nieśmiałe dzieci, które nie są w stanie podejmować ważnych decyzji lub buntują się dzieci.
Role rodziców
Podstawą skutecznej dyscypliny jest respektowanie przez dziecko ról rodziców w ustalaniu i egzekwowaniu zasad, zgodnie z artykułem Canadian Pediatric Society opublikowanym na stronie internetowej UA. National Institututes of Health. Virginia Cooperative Extension twierdzi, że surowi dyscyplinari mają nieszczęśliwe gospodarstwa domowe, w których zarówno rodzice, jak i dzieci czują się niekomfortowo z ról, podczas gdy rodziny w umiarkowanym typie dyscypliny mają szczęśliwsze doświadczenia. Umiarkowane metody dyscyplinujące to chwalenie dzieci za dobre zachowanie i dorosłych modelujących zachowania, które chcą, aby ich dzieci używały. Dyscypliny uwzględniające wiek dziecka i etap rozwoju mają większe szanse na sukces.
Wybór typu dyscypliny
Dyscypliny zawierają specjalne techniki radzenia sobie z niepożądanymi zachowaniami. Rygorystyczne dyscypliny często używają klapsów jako formy kary, gdy dzieci łamią zasady. Umiarkowane techniki dyscyplinujące zazwyczaj zabierają coś dziecku z powodu złego zachowania lub nagradzają dobre zachowanie z wolnością poruszania się i robienia rzeczy. Nie wszystkie dzieci reagują w ten sam sposób na dyscyplinę, a niektórzy rodzice czują się niekomfortowo, stosując pewne techniki dyscyplinujące, takie jak klapsy. Rozszerzenie Spółdzielnia Wirginii zaleca umiarkowany rodzaj dyscypliny w stosunku do skrajnego typu, ale zachęca rodziców do prowadzenia dzienników ich działań dyscyplinarnych i zachowań dzieci, aby mogli zobaczyć z pierwszej ręki, który typ działa najlepiej.
Kontrola współpracy
Skuteczne techniki dyscyplinowania dają autorytet rodzicom, ale także jasno rozróżniają między karą a dyscypliną. Programy zachowań, które koncentrują się wyłącznie na karaniu, podkreślają raczej negatywne, niż zachęcające dzieci, aby zachowywały się dobrze i unikały planu dyscypliny. Rygorystyczna dyscyplina kładzie nacisk na karę, podczas gdy pozwala na to permisywne wychowanie. Umiarkowane domy zachęcają dzieci do angażowania się w ustalanie standardów dyscyplinowania i karania w miarę rozwoju dziecka. Fred Rogers Company zachęca rodziców do wyznaczania limitów i ustanawiania regularnych rutyny, aby uczyć dzieci respektowania granic, zamiast koncentrować się na karaniu.
