Jeśli twoje dzieci walczą i uderzają się nawzajem - nie jesteś sam. Według dr Ruth Peters, autorki książki "Ustanawianie prawa", około 70-80 procent rodzin zgłasza pewną fizyczną przemoc między swoimi dziećmi. Walka z rodzeństwem jest jednym z najbardziej kłopotliwych problemów dla większości rodziców i często czują się bezradni, aby im zapobiec. Rodzinne bitwy mogą się zdarzyć w wyniku zderzenia osobowości, rywalizacji, nudy, urazy lub zazdrości, lub w celu zwrócenia na siebie uwagi. Chociaż możesz czuć, że ich walka jest poza twoją kontrolą, możesz pomóc im rozwinąć lepsze umiejętności społeczne.
Krok 1
Wejdź, aby zatrzymać walkę i uderzenie. Oddziel rodzeństwo, w tym samym pokoju lub w różnych częściach domu. Nawet jeśli istnieje tylko słowne obrażanie bez uderzania, ważne jest, aby natychmiast zatrzymać to, aby zapobiec emocjonalnym bliznom, które trwają dłużej, aby uzdrawiać niż fizyczne blizny, zgodnie z dr William Sears. Trzymaj rodzeństwo rozdzielone w swoich własnych przestrzeniach, dopóki się nie uspokoją, aby zapobiec ponownemu rozpoczęciu walki.
Krok 2
Zachęć dzieci, aby wyraziły swoje powody do walki. Słuchaj spokojnie każdego dziecka bez oceniania winy, co może prowadzić do tego, że zignorowane dziecko czuje się tak, jakbyś niesłusznie stawał po stronie. Pokaż empatię obu punktom widzenia powtarzając uczucia swoich dzieci. Możesz powiedzieć: "John, czujesz, że Tom zagrał w grę wideo bez pozwolenia" i "Tom, wierzysz, że John dał ci pozwolenie". Zachęcając ich do wyrażania swoich gniewnych uczuć słowami cywilnymi, zamiast je wypowiadać, pomagasz im rozwijać lepsze umiejętności komunikacyjne. Pozwól im nadrobić bez dalszej interwencji. Możesz powiedzieć: "Wy dwoje jesteście na tyle dorośli, aby to wypracować i zostać przyjaciółmi".
Krok 3
Ustal podstawowe zasady dotyczące tego, jak oczekujesz od siebie nawzajem swoich dzieci i konsekwencji ich nieprzestrzegania. Daj im znać, co jest niedozwolone - takie jak uderzanie, nawoływanie, przeklinanie lub traktowanie siebie nawzajem w inny brak szacunku. Wyjaśnij negatywne konsekwencje, jeśli będą nieposłuszni. Powinna to być utrata przywileju, który jest ważny dla dzieci - na przykład korzystanie z telewizora, telefonu komórkowego lub komputera. Możesz powiedzieć: "Gdy następnym razem uderzysz się nawzajem, przez resztę nocy nie będzie telewizji". Dla nastolatka można go nazwać na weekend.
Krok 4
Prowadź interweniować przed rozpoczęciem walki, poleca Sears. Kiedy zauważysz, że jedno z rodzeństwa próbuje sprowokować drugiego do walki z obelgami lub obraźliwym językiem, wyślij mu surowy, ostrzegawczy wyraz, dopóki się nie zatrzyma. Możesz też zaoferować spokojne przypomnienie, takie jak "Nie odkładaj swojego młodszego brata" lub "Nie mówimy w ten sposób w tej rodzinie" lub "Wzywając twoją siostrę, że to imię jest odłożeniem". To nauczy twoje dzieci, gdzie granica jest niedopuszczalnym zachowaniem i powstrzyma je, zanim przejdzie do walki.
Krok 5
Bądź pozytywnym wzorem do naśladowania. Dzieci często odzwierciedlają sposób, w jaki ich rodzice radzą sobie z konfliktami, nieporozumieniami i stresem. Unikaj walki ze współmałżonkiem lub innymi osobami przed dziećmi, nawet jeśli rozmawiasz przez telefon. Jeśli twoje dzieci widzą, że radzisz sobie z konfliktami przez krzyczenie, używanie obraźliwego języka, trzaśnięcie drzwiami lub stawanie się obraźliwym, będą bardziej skłonni do rozwiązywania sporów w ten sam dysfunkcyjny sposób. Daj przykład, pokazując swoim dzieciom, jak odróżniasz się od różnic poprzez spokojne rozmowy. Jeśli okażecie szacunek dla drugiej osoby podczas nieporozumień, jest bardziej prawdopodobne, że wasze dzieci zaczną robić to samo.
Wskazówki
- Zawsze chwal swoje dzieci, gdy rozwiązują swoje konflikty i dogadują się. Możesz powiedzieć: "To cudowne, że pomogłeś młodszemu bratu w odrabianiu zadań domowych" lub "To było miłe z twojej strony, że pozwoliłeś swojej siostrze zagrać w grę wideo".
Ostrzeżenia
- Jeśli walka między twoimi dziećmi stanie się tak dotkliwa, że grozi im fizyczne lub emocjonalne uszkodzenie, szukaj profesjonalnej porady od specjalisty zdrowia psychicznego, który pracuje z dziećmi.
