Protokół bieżni Naughton jest metodą pomiaru stanu zdrowia pacjenta. Gdy pacjent chodzi na bieżni, czujniki EKG są przymocowane do klatki piersiowej, aby zmierzyć aktywność elektryczną serca. Protokół Naughton jest jedną z kilku różnych opcji testowania. Każda metoda testowania ustalała wytyczne dotyczące tego, w jaki sposób test jest przeprowadzany przez najlepszą populację, aby otrzymać dany test.
Identyfikacja
Protokół Naughton to sub-maksymalny test wysiłkowy, którego celem jest utrzymywanie Cię w strefie tętna, która jest niższa niż maksymalne tętno. Jest kilka etapów, z których każdy jest nieco bardziej intensywny niż ostatni. Twoje tętno stopniowo wzrasta podczas testu ze strefą docelową punktu końcowego, która wynosi od 80 do 90 procent maksymalnego tętna.
Funkcjonować
Protokół Naughton jest jedną z kilku procedur badań klinicznych na bieżni ruchomej. Celem protokołu Naughton jest identyfikacja lub potwierdzenie choroby wieńcowej u pacjenta. Czujniki EKG rejestrują rytm serca i jego aktywność, gdy pacjent wykonuje test. Testy te mogą potwierdzić nieprawidłowości rytmu i inne schorzenia serca, takie jak niedokrwienie.
Populacje
Protokół Naughton jest mniej intensywny niż inne procedury testowania, takie jak bardziej popularny protokół Bruce'a. Test ma bardziej stopniowy wzrost intensywności i wykorzystuje niższe prędkości. Z tego powodu protokół Naughton stosuje się w przypadku chorych populacji, u których występuje wysokie ryzyko wieńcowe.
Specyfika
Protokół Naughton rozpoczyna się od 2 minutowej rozgrzewki. Prędkość jest ustawiona na 1 mph, a nachylenie ustawione na 0. Po rozgrzewce prędkość jest ustawiona na 2 mph i nie zmienia się przez pozostałą część testu. Test składa się z sześciu, 2-minutowych interwałów. Ocena zaczyna się od 0 w pierwszym przedziale i wzrasta o 3,5 procent co 2 minuty.
Expert Insight
Bardziej popularnym protokołem ćwiczeń na bieżni jest zmodyfikowany protokół Bruce'a. Prędkość i nachylenie stopniowo zwiększają się w serii 3-minutowych interwałów. Badanie opublikowane w "European Heart Journal" wykazało, że protokół Naughton i zmodyfikowany protokół Bruce'a są równie skuteczne w wykrywaniu zaburzeń niedokrwiennych u pacjentów w sześć tygodni po ataku serca.
