Przedszkolaki potrzebują wskazówek, które pomogą im zinterpretować własne uczucia i emocje oraz odpowiednio współdziałać z innymi. Kiedy pomagasz dzieciom nauczyć się skutecznie komunikować swoje uczucia i emocje, dajesz im narzędzia społeczne i emocjonalne, których potrzebują, aby opróżnić napięte sytuacje i lepiej zrozumieć siebie. Ucząc dzieci w wieku przedszkolnym wyrażania uczuć i reagowania na emocje swoich rówieśników, pomagasz im rozpoznać i poradzić sobie z własnymi uczuciami i emocjami, a także z innymi.
Krok 1
Daj dzieciom przedszkolaki słowa na ich uczucia i emocje. Zacznij od prostego języka, takiego jak zły, smutny, szczęśliwy lub przerażony, ale przejdź dalej niż te początkowe "uczucia" do bardziej opisowych, takich jak samotny, podekscytowany, głodny, sfrustrowany i wdzięczny. Umiejętność czytania i pisania pomaga dzieciom być kompetentnymi pod względem społecznym i umożliwia im właściwe rozpoznawanie i reagowanie na sygnały społeczne, zgodnie z Centrum ds. Społeczno-Emocjonalnych Fundamentów dla wczesnego uczenia się na Uniwersytecie Vanderbilt.
Krok 2
Przedstaw koncepcje emocji podczas opowieści lub czasu aktywności, używając obrazów i mimiki twarzy, aby pomóc dzieciom lepiej zrozumieć związek pomiędzy uczuciami i wyrażaniem siebie. Pomóż swojemu przedszkolakowi umieścić słowa w kontekście, gdy doświadcza wzmożonej emocjonalnej chwili. Na przykład możesz powiedzieć "jesteś naprawdę podekscytowany tym szczeniakiem" lub "Czujesz się teraz sfrustrowany tą zagadką".
Krok 3
Daj swojemu przedszkolakowi pozwolenie na wyrażanie emocji i uczuć bez wywoływania wstydu i poczucia winy. Nauka zrozumienia i zarządzania uczuciami i emocjami jest społecznym i emocjonalnym kamieniem milowym rozwoju. Zachęcaj dzieci do wyrażania uczuć w odpowiedni sposób, zamiast je tłumić lub wyrażać je bez względu na innych. Jeśli twój przedszkolak chce uderzyć, gdy jest zły, na przykład, znajdź odpowiedni sposób, by wyraziła swój gniew. Naucz, że uderzanie boli ludzi, ale gniew i frustracja są normalne. Daj jej poduszkę, którą może uderzyć, gdy czuje się wściekła lub zła, pozwalając jej wyrazić swoje uczucia bez narażania siebie lub innych.
Krok 4
Modeluj samokontrolę, używając spokojnego, opisowego języka do wyrażania własnych uczuć i emocji. Dzieci uczą się o uczuciach i emocjach nie tylko poprzez własne doświadczenia, ale także poprzez obserwację. Poszukaj możliwości nauczania, aby pokazać przedszkolakowi, jak wyrażać silne uczucia i emocje we właściwy sposób.
Krok 5
Pośrednio napięte emocjonalne konflikty z udziałem przedszkolaków bez próby kontrolowania sytuacji. Zachęć i pozwól przedszkolakom komunikować swoje uczucia i emocje zarówno z rówieśnikami, jak i dorosłymi. Rozwój społeczny i emocjonalny jest głównym czynnikiem gotowości szkolnej, jak twierdzi pedagog opieki nad dziećmi i autorka Lisa Murphy. Zapewnij swoim przedszkolakom możliwość interakcji z rówieśnikami i pracy poprzez sytuacje społeczne związane z dzieleniem się i na zmianę. Kiedy pojawia się konflikt, zapytaj przedszkolaka, jak się czuje i dlaczego czuje się w ten sposób. Kiedy odpowiada, zapytaj go, co jego zdaniem pomoże tej sytuacji. Zachęć go, aby zakomunikował to swojemu towarzyszowi. Pomagajcie w rozmowie, dopóki uczucia nie będą skutecznie komunikowane, przepracowywane i rozwiązywane. Ten proces da Twojemu dziecku narzędzia, których potrzebuje, aby poradzić sobie z sytuacjami społecznymi, gdy nie jesteś w pobliżu, by pośredniczyć.
Krok 6
Daj swojemu przedszkolakowi przestrzeń, której potrzebuje do zbadania swoich uczuć. Jeśli przedszkolak potrzebuje czasu, aby się uspokoić, daj jej książkę lub kojącą zabawkę i pomóż jej znaleźć spokojne miejsce dla siebie. Powstrzymaj się od kojarzenia spokojnego czasu z karą lub przekroczeniem limitu czasu. Dziecko musi wiedzieć, że potrzeba przestrzeni do doświadczenia i pracy poprzez uczucia jest naturalne i nie jest konsekwencją złego zachowania.
