To tylko kwestia czasu, kiedy entuzjaści rowerów górskich i kierowcy wyścigowi połączyli siły. Kiedy pogoda w całym kraju stała się zimna i mokra, a sezon wyścigowy się skończył, kolarze szosowi zajęli się lekkimi rowerami wyścigowymi z większym prześwitem i silniejszymi hamulcami w terenie, a narodził się cyklokross. Ten sport odbywa się w błocie, śniegu i błocie, i jest ekscytującą alternatywą dla tradycyjnych wyścigów drogowych. Rowery są podobne, ale kilka kluczowych różnic podkreśla potrzeby konkurencyjnych rowerzystów motocyklowych.
Urodzony na drodze
Ramy rowerowe Cyclocross bardzo przypominają tradycyjne rowery szosowe, które są budowane z myślą o prędkości i umieszczają jeźdźca w agresywnej pozycji z drążkami na wiele pozycji ręki. Rowery szosowe wykorzystują hamulce krawędziowe i koła 700c i są zbudowane z minimalnym prześwitem, aby uzyskać lepszą aerodynamikę i mniejszą wagę. Rowery szosowe mogą być budowane z różnych materiałów, ale włókna węglowe są wszechobecne na najwyższych poziomach konkurencji.
Krew, pot i błoto
Rower Cyclocross to hybryda wydajności terenowej i terenowej. Większy prześwit między oponami w widelcu i ramie pozwala na zastosowanie znacznie większych opon terenowych, które utrzymują przyczepność w nieprzewidywalnym terenie. Hamulce na obręcze kół są mniej powszechne, a większość motocykli z napędem na rower crossowy korzysta z hamulców tarczowych motocykli górskich, które zapewniają bardziej stałą siłę hamowania w mokrych warunkach. Rower Cyclocross wciąż stara się o niewielką wagę roweru szosowego, ponieważ rowerzyści często muszą przenosić swoje rowery na strome przeszkody, na których nie mogą jeździć.
