Socjopatia - bardziej poprawnie nazywane antyspołecznym zaburzeniem osobowości, według strony internetowej MedlinePlus - jest destrukcyjnym i dysfunkcjonalnym przewlekłym stanem psychicznym. Socjopaci, jak nazywa się tych, którzy mają antyspołeczne zaburzenie osobowości, traktują innych bezdusznie, nie mają szacunku dla dobra i zła, a często mają problemy z nadużywaniem narkotyków i alkoholu, według autorów artykułów na stronie internetowej Mayo Clinic. Objawy socjopatii często zaczynają się w dzieciństwie i mogą być również widoczne w okresie nastoletnim.
Genetyka i środowisko
Antyspołeczne zaburzenie osobowości jest prawdopodobnie wynikiem interakcji między genetyką a środowiskiem, według pisarzy MayoClinic. Choroba nie może być oficjalnie zdiagnozowana, dopóki nastolatek nie osiągnie wieku 18 lat, zgodnie z American Academy of Pediatrics, ale objawy są często obecne przed 15 rokiem życia, a część kryteriów diagnostycznych jest taka, że objawy były obecne od co najmniej wiek 15. Chociaż niektóre nastolatki, które dorastają w agresywnych lub zaniedbanych środowiskach, mogą wykazywać pewne oznaki socjopatii, nie są uważane za prawdziwych socjopatów.
Czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka dla tego stanu obejmują diagnozę zaburzeń zachowania w dzieciństwie, która obejmuje powtarzające się przypadki zachowań, takich jak kłamanie, kradzież, zastraszanie i bycie fizycznie okrutnym dla ludzi lub zwierząt, zgodnie z Amerykańską Akademią Psychiatrii Dzieci i Młodzieży. Inne czynniki ryzyka to historia rodzinna chorób psychicznych, zaburzeń osobowości lub socjopatii, które są narażone na werbalne, fizyczne lub seksualne wykorzystywanie jako dziecko, utrata rodziców poprzez traumatyczny rozwód, gdy wciąż jest dzieckiem, niestabilne lub chaotyczne życie rodzinne i historia nadużywania substancji u rodziców lub innych członków rodziny.
Wczesne znaki
Jednym z pierwszych objawów socjopatii może być brak empatii, jak podaje strona internetowa Mayo Clinic. Okrucieństwo wobec zwierząt, zwłaszcza w dzieciństwie, może być kolejnym wczesnym znakiem. Inne symptomy obejmują lekceważenie dobra i zła, trwałe kłamstwo w celu wykorzystywania innych ludzi, manipulowanie innymi z dowcipem lub urokiem dla osobistych korzyści lub przyjemności, powtarzające się trudności z prawem, wrogość, znaczna drażliwość, impulsywność, agresja lub przemoc. Socjata zazwyczaj nie okazuje skruchy za krzywdzenie innych, łamanie prawa lub powodowanie szkód.
Negatywne konsekwencje
Nastolatkowie, którzy mają antyspołeczne zaburzenia osobowości mogą odczuwać szereg negatywnych konsekwencji. Ich agresywność może prowadzić do werbalnej i fizycznej przemocy lub walki z innymi, udziału w gangu, lekkomyślnych zachowań - w tym ryzykownych zachowań seksualnych, nadużywania alkoholu lub substancji - problemów z hazardem, sporadycznych okresów depresji i lęku oraz problemów w szkole i w pracy. Socjopaci często mają trudności w związku, zarówno w swoich rodzinach, jak i z przyjaciółmi lub współpracownikami. Są również prawdopodobnie uwięzieni, ponieważ łamią prawo.
Leczenie
Chociaż nastolatkowie z zaburzeniami osobowości typu antyspołecznego potrzebują leczenia, stan ten jest bardzo trudny do leczenia, zwłaszcza, że diagnoza nie może być przeprowadzona, dopóki dana osoba nie ukończyła 18 lat. Socjopaci mogą również potrzebować leczenia zaburzeń związanych z nadużywaniem substancji, depresji i lęku, zgodnie ze stroną internetową MedlinePlus. Psychoterapia i leki są czasami stosowane w leczeniu, chociaż strona internetowa Mayo Clinic zauważa, że terapia jest mało prawdopodobna, aby była skuteczna, gdy objawy są poważne, a osoba ma niewielki wgląd. Chociaż leki mogą być przepisywane w przypadku niektórych objawów zaburzeń osobowości typu antyspołecznego, takich jak depresja lub lęk, zawsze istnieje ryzyko nadużywania substancji.
