Typowym testem dla cukrzycy typu 2 jest badanie poziomu glukozy we krwi. Normalne stężenia glukozy we krwi wynoszą od 60 mg / dL do 100 mg / dL. Można to sprawdzić przez post przez osiem do 12 godzin (picie tylko wody) przed wykonaniem badania krwi. Normalny dwugodzinny test tolerancji glukozy wynosi mniej niż 140 mg glukozy na 1 dL krwi. Łagodnie nieprawidłowe wyniki wskazują na nieprawidłową glikemię na czczo, która często poprzedza ewentualną diagnozę cukrzycy.
Innym często wykonywanym testem jest test hemoglobiny A1c. Normalny poziom hemoglobiny A1c jest mniejszy niż 5,7 procent lub od 4 do 5,6 procent. Hemoglobina znajduje się w krwinkach czerwonych i zawiera żelazo, które transportuje tlen do tkanek. Istnieje składnik hemoglobiny o nazwie A1c. A1c powstaje w wyniku chemicznej interakcji glukozy i hemoglobiny, która zachodzi przez cały okres życia krwinek czerwonych (około 120 dni). Szybkość, z jaką powstaje A1c jest wprost proporcjonalna do stężenia glukozy we krwi. Im wyższy poziom glukozy, tym więcej A1c powstaje. Dlatego hemoglobina A1c jest doskonałym wskaźnikiem średniego poziomu glukozy we krwi w poprzednich trzech miesiącach i często jest wykorzystywana do monitorowania, jak dobrze kontrolowana jest cukrzyca typu 2 u osobnika. Poziom hemoglobiny A1c (HbA1c) można ocenić, wykonując test glikohemoglobiny.
Inne choroby, które powinny zostać wykluczone
Niektóre inne choroby powodujące podwyższony poziom glukozy we krwi powinny być wykluczone, jeśli występują jakiekolwiek objawy. Te powiązane warunki obejmują:
1) Choroba Cushinga jest stanem nadmiernej produkcji kortyzolu, który rozpoczyna się od guza przysadki mózgowej zwanego gruczolakiem. Choroba Cushinga wiąże się ze zwiększonymi stężeniami glukozy we krwi i insulinoopornością.
2) Akromegalia jest spowodowana przez łagodny guz przysadki zwany gruczolakiem, który powoduje nadprodukcję hormonu wzrostu.
3) Guz chromochłonny jest spowodowany przez łagodny nowotwór nadnerczy, który powoduje nadmiar epinefryny i noradrenaliny uwalnianej do krwioobiegu, co powoduje wzrost ciśnienia krwi.
4) Nadczynność tarczycy jest nadczynnością tarczycy, która uwalnia zbyt dużo hormonu tarczycy.
Rozpoznanie cukrzycy typu 2
Cukrzycę można zdiagnozować za pomocą jednej z następujących metod, ocenianej przy dwóch różnych okazjach:
1) Post (nie spożywanie przez osiem do 12 godzin) stężenia glukozy w osoczu większego niż 126 mg / dL. Nietolerancja glukozy, czyli przedcukrzycowa, dotyczy stężenia glukozy we krwi od 100 mg / dL do 125 mg / dL.
2) Dwugodzinny doustny test tolerancji glukozy wynoszący 200 mg / dl lub więcej w dwóch różnych okazjach.
3) Losowy poziom glukozy w osoczu 200 mg / dL lub wyższy, gdy występują objawy cukrzycy, takie jak zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, niewyjaśniona utrata masy ciała, niewyraźne widzenie i / lub zwiększone oddawanie moczu w nocy.
4) Hemoglobina A1c większa lub równa 6,5 procent. Pre-cukrzyca jest problemem dotyczącym poziomów A1c od 5,7 do 6,4 procent.
5) Nadal trwa debata na temat stosowania hemoglobiny A1c w diagnostyce cukrzycy typu 2, ponieważ może ona wpływać na różne stany chorobowe, takie jak: niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, talasemia, niedokrwistość, choroba nerek i wątroby oraz przyjmowanie suplementów witaminy C i E . Jednakże monitorowanie stężenia hemoglobiny A1c ma kluczowe znaczenie w leczeniu cukrzycy typu 2.
