Wysokie stężenie wapnia we krwi jest również znane jako hiperkalcemia. Wapń jest ważnym elektrolitem lub naładowanym minerałem dla wielu procesów zachodzących w organizmie, szczególnie w tkankach nerwowych i mięśniowych. Albumina jest białkiem, które pomaga przenosić wapń we krwi. Jego poziomy należy mierzyć wraz z poziomem wapnia, aby określić, ile wapnia jest dostępne dla reszty komórek. Wysoki poziom wapnia we krwi może powodować problemy dla komórek i prowadzić do zmęczenia, osłabienia, zaparcia, nudności, bólu kości, depresji i splątania.
Wapń we krwi
Wapń istnieje w dwóch stanach we krwi związanej i wolnej. Ponieważ wapń niesie ładunek dodatni, wiąże się z ujemnymi ładunkami białek we krwi. Negatywne ładunki albuminy są pierwszymi miejscami wiążącymi wapń. Reszta wapnia jest wolna w płynnym składniku krwi. Miarą związanego i wolnego wapnia jest całkowity wapń. Wolny wapń nie związany z albuminą jest ważnym poziomem wapnia, ponieważ wapń ten jest dostępny w procesach takich jak przepuszczanie nerwów i skurcz mięśni. Wysokie stężenie wapnia we krwi może zatem odnosić się do wysokiego całkowitego wapnia lub wysokiego wolnego wapnia.
Pomiary
Wiele laboratoriów podaje całkowity poziom wapnia, chociaż wolny lub zjonizowany wapń można zwykle zmierzyć na specjalne życzenie. Ponieważ jednak wapń wiąże się z albuminą, można obliczyć poziom wolnego wapnia, jeśli znany jest całkowity poziom wapnia i albuminy. Dokładniej, każde zmniejszenie o 1 g / dl albumin zmniejszy się o 0,8 mg / dl w zmierzonym stężeniu wapnia w surowicy. Zatem do mierzonego wapnia należy dodać 0,8, aby uzyskać skorygowaną wartość wapnia.
Hiperkalcemia
Najczęstsze przyczyny wysokiego stężenia wapnia we krwi różnią się w przypadku osób słabo chorych w warunkach ambulatoryjnych w porównaniu z osobami chorymi w szpitalu. Kiedy ludzie przychodzą do ambulatorium z wysokim poziomem wapnia we krwi, najczęściej jest to spowodowane nadczynnością przytarczyc. W tym stanie gruczoły przytarczyczne w szyi są nadmiernie aktywne i powodują, że kości uwalniają wapń do krwi, nerki zatrzymują wapń z moczem, a jelita zwiększają wchłanianie wapnia z jelita. W warunkach szpitalnych rak jest najczęstszą przyczyną wysokiego stężenia wapnia we krwi. Objawy wysokiego stężenia wapnia mogą obejmować osłabienie, apatię, zaparcia, nudności i inne problemy.
Diagnoza i leczenie
Objawy wysokiego stężenia wapnia i nieprawidłowej albuminy nie są specyficzne dla żadnej z chorób, dlatego diagnoza wymaga drobiazgowego procesu. Szczegółowa historia medyczna, w tym objawy, historia rodzinna, nawyki, takie jak palenie tytoniu i uwzględnianie stosowanych leków, pomaga zawęzić możliwości. Następnie następuje badanie lekarskie. Problemy takie jak zmiany odruchów mięśniowych mogą być obecne w hiperkalcemii. Bardziej ostateczną diagnozę ustala się na podstawie laboratoryjnego badania krwi, które może wykazać wysoki poziom wapnia i wysoki lub, co bardziej prawdopodobne, niski poziom albuminy. W zależności od tych wyników można wykonać inne badania laboratoryjne, takie jak hormon przytarczyc lub obrazowanie w poszukiwaniu guza. Leczenie hiperkalcemii ogólnie obejmuje podawanie płynów dożylnych i diuretyków w celu zwiększenia wydalania moczu, jak również w odniesieniu do stanu podstawowego. Sama niska albumina zwykle nie jest leczona, chyba że jest ekstremalna, w którym to momencie można podać albuminę dożylną, ale podejście to jest kontrowersyjne.
