Kariera koszykarza Michaela Jordana jest najbardziej znana z tego, co się nie wydarzyło. Jesienią 1978 r. Jordan nie uczynił drużyny uniwersyteckiej jako student drugiego roku w Laney High School w Wilmington, N.C. Zamiast tego grał dla junior varsity. Po zdobyciu sześciu cali, założył zespół ds. Uniwerek i występował przez dwa sezony, zanim podpisał kontrakt z University of North Carolina i został dominującym graczem NBA swojego pokolenia.
Po prostu zadzwoń do niego Mike
W 1978 roku Jordan był znany jako Mike, a nie Michael. Był bardziej utalentowany jako gracz baseballu niż jako koszykarz. Był wybitnym strzelcem i miotaczem centrum, który później rzucił 45 kolejnych rund zamykających dla Laney High School. Stał zaledwie 5 stóp, 9 cali jak student drugiego roku. Drużyna koszykówki zwróciła 11 seniorów i 3 juniorów w tym roku, w tym ośmiu strażników. Starsi gracze nazywali się małomównym Jordanem "Peanut" i "Shagnut", które nie były terminami czułości. Nikt nie miał pojęcia, że przyszły gracz z Hall of Fame jest pośród nich.
Odrzucenie
Trener Laney High School Clifton "Pop" Herring miał jedno miejsce na drugi rok i wypełnił go 6-metrowym przednim Leroyem Smithem, decydując się na dodanie bardzo potrzebnego rozmiaru. Smith wyrósł na gwiazdę, grał w Północnej Karolinie-Charlotte i różnych ligach europejskich, zanim rozpoczął karierę biznesową. Ale degradacja do juniorowskiej uniżyła Jordana. "To było zawstydzające, że nie udało się zespołowi", powiedział później w rozmowie z ESPN. "Opublikowali listę i trwało to długo, długo bez mojego nazwiska, pamiętam też, że byłem naprawdę wściekły, ponieważ był facet, który sprawił, że tak naprawdę nie było tak dobre jak ja".
Odpowiedź
Jordan wyrzucił kilka 40-punktowych gier dla drużyny JV, ale nigdy nie został powołany do uniwerek jako student drugiego roku. "Nigdy o tym nie rozmawialiśmy" - powiedział Ron Coley, jeden z pomocników trenera Herringa w tym zespole. Ale Jordan zaczął się rozwijać i pracował dzień po dniu. "Nigdy nie chciał niczego stracić", powiedział Ruby Smith, nauczyciel wychowania fizycznego w Laney. Zwykle przychodzę do niego w szkole między 7 a 7:30, Michael był w szkole przed moim wyjazdem, za każdym razem, gdy wchodziłam i otwierałam te drzwi, słyszałam koszykówkę. , zima, lato, większość poranków musiałem wyprowadzać Michaela z sali gimnastycznej.
Wreszcie, Stardom
Jordan wziął lot jako junior. Był teraz asertywny, nie nieśmiały. Zdobył 35 punktów w swojej pierwszej grze o unii. W ciągu dwóch sezonów dla Laney'ego, uzyskał średnio 25,4 punktu, 12 zbiórek i 5,3 asyst na mecz. Po młodszym sezonie został zaproszony do pięciogwiazdkowego obozu koszykówki Howarda Garfinkela. Oszołomił zwiadowców szkolnych, grając w pojedynku z innymi najlepszymi licealistami. Trener reprezentacji Północnej Karoliny, Dean Smith, wybrał go jako głównego rekruta i podpisał go przed sezonem seniorów Jordana.
Wykończenie za pomocą rozkwitu
Jordan doprowadził Laney do stanu nr 1 w randze seniorów, ale nie mógł poprowadzić szkoły do tytułu państwowego. Rywal New Hanover zadał cios nokautem, 56-52, w turniejowej grze o mistrzostwo. Nowy trener Hanoweru, Jim Hebron, uważa, że Laney mógł pójść dalej, gdyby trener Pop Herring użył Jordana inaczej. "Mógł zagrać go w środku i wygrać mistrzostwo stanu", powiedział Hebron. Martwił się jedynie: "Jak mogę go przygotować na uczelnię?". Pocieszeniem Jordana było, gdy po sezonie zaliczył 30 punktów w McDonald's High School All-American Basketball Game.
