Żadne słowa, które nastoletnia córka nie może wydobyć z lęków rodziców, brzmią tak: "Wyprowadzam się". Bez względu na to, czy jest to powiedziane z cichą determinacją, czy w gorączce kłótni, te słowa są sygnałem. Są deklaracją niepodległości twojej córki. Jest to sygnał, że zarówno ty, jak i twoja córka musicie rozpoznać, że dorasta. Za kilka tygodni, miesięcy lub lat twoja córka wyjdzie z twojego domu i będzie żyć sama.
Krok 1
Zignoruj zagrożenie, jeśli zostanie to powiedziane w upale chwili. Nastolatki i dorośli mogą mówić rzeczy, których żałują, gdy są wściekli. To nie jest czas, aby zmusić nastolatka do przeżycia swojego zagrożenia. Zamiast tego daj jej znać, że jej odejście nie jest wynikiem, którego naprawdę chcesz.
Krok 2
Oddziel się i daj zarówno sobie, jak i nastolatkom szansę na uspokojenie i poradzenie sobie ze swoimi uczuciami. Australijska służba zdrowia zachęca rodziców do zaspokajania własnych emocjonalnych potrzeb przed poradzeniem sobie z nastolatkami. Rozpoznajcie, że jako rodzic możecie odczuwać niepokój o przyszłość swojego dziecka. Możesz się bać, że spróbuje pójść za tobą i martwisz się, co to może oznaczać dla jej przyszłości. Możesz martwić się, co inni pomyślą o tobie jako rodzicu, jeśli twoje dziecko chce odejść tak młodo. Zajmij się swoimi uczuciami, zanim porozmawiasz z córką.
Krok 3
Wspólnie ćwicz problemy. Gdy ty i twoja córka się uspokoicie, usiądźcie i porozmawiajcie o wszelkich problemach w waszym związku. To nie znaczy, że twoje reguły wychodzą przez okno. Według artykułu w KidsHealth, oczekiwania rodzicielskie pokazują opiekę i miłość, a nie nieufność. Omów zasady razem, dlaczego je masz i co oznaczają dla nastolatków. Twoja 17-letnia córka może czuć, że nie powinna mieć godziny policyjnej, podczas gdy ty spodziewasz się, że będzie w domu przed 11. Jeśli jej godzina policyjna nie zmieni się od kilku lat, może nadszedł czas, aby ją ponownie odwiedzić. Możliwe, że możesz pójść na kompromis z późniejszą godziną policyjną w weekendy lub na specjalne okazje.
Krok 4
Porozmawiaj z córką o jej planach. Ważne jest, abyście oboje zdali sobie sprawę, że wasza córka będzie kiedyś żyć sama. Posłuchaj nadziei i planów swojej córki na jej przyszłość. Mów o realiach życia na własną rękę, takich jak budżetowanie i bezpieczeństwo. Zapytaj ją o jej plany dotyczące dochodów i pogodzenia życia towarzyskiego z jej studiami. Porozmawiaj o tym, czego będzie potrzebowała i czego może oczekiwać od swojego domu do nowego domu. Ważne jest, aby pamiętać, że nie jest to dyskusja, aby ją wystraszyć lub odwieść od wyprowadzki. Zamiast tego jest to pierwszy etap jej wypuszczenia na szerszy świat.
Ostrzeżenia
- Obserwuj zmiany osobowości u swojej córki. Jeśli jej pragnienie wyprowadzenia towarzyszy depresja lub groźba zranienia się, natychmiast skontaktuj się z lekarzem psychiatrą.
