Świerzb to choroba skóry wywołana pasożytniczym roztoczem Sarcoptes scabiei. Roztocze nory pod skórą i składa jaja, powodując reakcję alergiczną, która powoduje intensywne swędzenie. Drapanie może prowadzić do zakażenia gronkowcem lub paciorkowcem lub do ciężkiej postaci świerzbu znanego jako skorupka świerzbu, zgodnie z kliniką Mayo. Konwencjonalne leczenie może obejmować permetrynę, lindan lub iwermektynę, ale są to neurotoksyny i mogą mieć poważne skutki uboczne, a roztocza stają się odporne na niektóre z nich. Zioła to naturalny sposób na bezpieczne i skuteczne leczenie świerzbu. Ale ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia ziołowego.
Drzewo herbaciane
Drzewo herbaciane lub Melaleuca alternifolia jest małym drzewem pochodzącym z Australii. Tradycyjnie grupy aborygeńskie używały drzewa herbacianego jako środka antyseptycznego i do leczenia siniaków, ukąszeń owadów i infekcji skórnych. Olejek eteryczny jest bogaty w terpenoidy, zwłaszcza terpinen-4-ol, o silnych właściwościach przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych. Olejek z drzewa herbacianego jest skuteczny przeciwko Staphylococcus aureus, bakteriom odpowiedzialnym za wtórne infekcje u osób z nieleczoną świerzbią. Badanie opublikowane w wydaniu Archiwa dermatologii z maja 2004 r. Porównywało olejek z drzewa herbacianego do permetryny i iwermektyny na roztoczach pobranych od kobiety z wysuniętymi świerzbami. Badanie wykazało, że po godzinie 85 procent roztoczy traktowanych terpinenem-4-olem z drzewa herbacianego było martwych, podczas gdy tylko 5 procent roztoczy traktowanych permetryną i iwermektyną było martwych. To niewielkie badanie pokazuje moc olejku z drzewa herbacianego, ale potrzebne są większe badania kliniczne, aby potwierdzić to odkrycie.
Aloes
Aloes lub Aloe vera to soczysta roślina, która pochodzi z Afryki Północnej, ale występuje w suchych klimatach na całym świecie. Jest to jeden z najstarszych środków ziołowych i był używany przez starożytnych Egipcjan, Greków i Rzymian. Aloes zawiera antrachinony, polifenole, reinę, kwas p-kumarowy, kwas lupeolowy i cynamonowy, które mają właściwości przeciwbakteryjne i przeciw-pestycydowe. Żel stosuje się do gojenia ran, chorób skóry, ukąszeń owadów i trądziku. W badaniu opublikowanym w październiku 2009 r. W badaniu fitoterapii porównano żel aloesowy z benzoesanem benzylu, konwencjonalną metodą leczenia świerzbu. Badanie wykazało, że aloes był równie skuteczny jak konwencjonalny lek i nie powodował żadnych skutków ubocznych. Konieczne są jednak większe badania, aby potwierdzić te wyniki i określić aktywny składnik przeciw roztoczy w aloesie.
Balsam z Peru
Balsam z Peru, lub Myroxylon pereirae, jest wysokim, wiecznie zielonym gatunkiem dla Ameryki Południowej i Środkowej. Balsam, aromatyczna, oleista żywica z kory, jest wykorzystywany w medycynie i do produkcji perfum. Żywica zawiera cynnameinę, benzoesan benzylu, kwas cynamonowy, farnezol i nerolidol, które mają właściwości przeciwpasożytnicze i przeciwbakteryjne. Europejscy zielarze używają balsamu do leczenia infekcji bakteryjnych i grzybiczych, wszy, świerzbu i wrzodów skóry. Botanical.com mówi, że balsam z Peru niszczy roztocze i jego jaja. W książce "Rośliny lecznicze świata" Ben-Erik Van Wyk i Michael Wink stwierdzają, że benzoesan benzylu w balsamzie działa przeciwko pasożytom skóry, w szczególności świerzbu. Konieczne są jednak badania naukowe potwierdzające tradycyjne zastosowania tego balsamu.
