Szminka od starożytności po matową i jędrną szminkę

Kiedy pojawiła się pierwsza szminka? Niż pomalowali usta w Starożytnym Egipcie i czy malowali w ogóle? Z czego wykonane są pomadki? I dlaczego dokładnie czerwony kolor?
W tym artykule powiemy jak i pomalowane usta na wieki kobiet na całym świecie, a to oznacza, że ​​szminka dzisiaj.

Historia szminki od starożytnego Egiptu do XX wieku

Makijaż w stylu starożytnego Egiptu jest popularny i do dziś - nacisk na oczy, wspaniałe długie strzały. Rzeczywiście, co może być piękniejsze niż kocie oko. Ale w starożytnym Egipcie znana była nie tylko czarna farba do makijażu oczu.
Starożytni Egipcjanie byli prawdziwymi mistrzami w budowie piramid, w medycynie, a także w makijażu. Pomadka była również nieodzownym elementem makijażu kobiet starożytnego Egiptu. Jeśli oczy są pomalowane na podstawie faktu, że oczy - zwierciadło duszy, a oczyma ciała mogą przeniknąć przez złe duchy i wykorzystać Człowieczego, wtedy cel religijny szminka w starożytnym Egipcie nie jest znana.
Pomadki nałożono na usta, aby nadać im połysk. Jako szminka Egipcjanie używali mieszaniny tłuszczu i czerwonej ochry. Być może w gorącym klimacie taka szminka może również służyć jako ochrona warg.
Ochra jest jednym z najstarszych kolorów. I nie tylko w makijażu. Prymitywni ludzie, czerpiąc ze ścian jaskiń, używali żółtej ochry jako żółto-czerwonej farby. Starożytne plemiona malowały twarze i używały ochry jako farby. A dzisiaj niektóre afrykańskie plemiona, farbujące twarze przed wykonaniem tych lub innych rytuałów lub przed polowaniem, również nie robią bez ochry.
Malowane usta i kobiety starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu. Jednak w przeciwieństwie do Egipcjan, ich makijaż nie mógł być bardzo jasny. Uważano, że kobiety-gospodynie domowe, matki i żony powinny być skromne. W starożytnej Grecji, jasny makijaż, jeśli ktokolwiek miał prawo, to jest to hetaera - kobiety, które towarzyszyły mężczyznom na ucztach i teatrach.
W starożytnym Rzymie jasny makijaż, wycofujący się z powszechnie akceptowanych zasad, mógł pozwolić sobie na kobiety szlachetnie urodzone i, oczywiście, cesarzową.
Ochre był również używany jako farba. Albo w starożytnej Grecji pigment jest cynobrowy. To jest sproszkowany cynober.
Cinnabar to greckie słowo, które być może pochodzi z Persji, aw tłumaczeniu oznacza "krew smoka".
W starożytnym Rzymie czerwony ołów, barwnikowy mech i sangwinina mogły również służyć jako czerwona farba. Sangina - kij kaolinowy (biała glina) i tlenki żelaza, po prostu, czerwona kreda. Mech barwnikowy - roślina z klasy porostów, może dać farbę czerwoną, fioletową i niebieską.
Przy okazji, w starożytnym Rzymie, aby pomalować usta, według niektórych doniesień, może i ludzie.
W średniowieczu kościół walczył w Europie z szminki. Wszystkie kosmetyki zostały potępione przez Kościół jako "barwy diabła". W tamtym czasie uważano, że stosowanie makijażu oznaczało oszustwo, a kłamstwo było jednym z grzechów głównych.A poza tym, że w średniowieczu, twarz nie jest malowany (i szminka Rouge i były zakazane), bo nawet w tamtych czasach nie było modę ogolił rzęsy i sprawiają, wysokie czoło, wyrywanie włosów nad czołem. Z nowoczesnego punktu widzenia niesamowity widok.
W XVI wieku, w czasach renesansu, wargi kobiet ponownie stają się jaskrawymi szkarłatami. Moda na makijaż i oczywiście szminka we Francji dyktuje królową pochodzi z potężnego rodu florenckiego włoskiego Katarzyny Medycejskiej, aw Anglii - Elżbiety I.
Od XVI wieku i później, w XVII i XVIII wieku w Europie, jasny szkarłat szminka i różowy rumieniec posłuży do podkreślenia śnieżną bielą skóry objętej nie pojedynczej warstwy wybielić.
To samo dotyczy tradycyjnego japońskiego makijażu gejszy. Czerwona szminka podkreśla biel skóry.
W XVI - XVIII wieku szminka wciąż jest zrobiona z ochry, trującego siarczku rtęci - vermilion, koszenila.
Nawiasem mówiąc, w XVII i XVIII wieku w Europie nie tylko kobiety, ale także mężczyźni stosowali makijaż. Podobnie jak panie, panowie używali białych i różowych, a także malowali usta. Malowane usta i dzieci. Jednak w tamtych czasach nie było osobnej mody, a nawet ubrań dla dzieci. Dzieci nosiły oczywiście to samo co dorośli, tylko mniejszy rozmiar. Te same gorsety zaczęły nosić dziewczęta w wieku 10-12 lat. Jedyna rzecz, kobieca i męska szminka różniły się kolorem od samicy. To nie było takie jasne.
Dziewiętnasty wiek był znowu czasem pokory. Francuski luksus bali i pałaców zakończył się rewolucją. A moda zaczyna się coraz bardziej dyktować, od XVIII wieku, skromniej w swoich strojach i makijażu, w Anglii. Tak, i burżuazja, nowy wpływowy segment społeczeństwa XIX wieku, ludzie, którzy zarabiają pieniądze, inaczej traktuje się luksusem. Uważali, że pieniądze należy traktować oszczędnie i wpuszczać do firmy, a nie malować.
Angielska królowa XIX wieku, królowa Wiktoria, uważała makijaż za manifestację wulgarności. W XIX wieku idea, że ​​jasny czerwony szminka, aw ogólnym makijażu, jest dopuszczalny tylko dla aktorki i piosenkarki. Ale nie dla przyzwoitych pań. Młode dziewczyny, aby rozjaśnić usta, mogły je tylko ugryźć.
Ponadto, od końca XVIII wieku XIX - początku, nie jest zbiorem dokumentów medycznych o niebezpieczeństwach kosmetyki, które w ciągu wieków XVI-XVIII wykonanych z rtęci i ołowiu.

Czerwona szminka

Dziś można kupić szminki o niemal dowolnym kolorze - od szkarłatnego do różowego, pomarańczowego, a nawet czarnego. Ale przez wieki kolor szminki zawsze był jasno czerwony.
Czerwony, czarny i biały to trzy podstawowe kolory w historii związku między kolorami a człowiekiem. To były czerwone, czarno-białe kolory, które stały się pierwszymi kwiatami, które prymitywni ludzie zaczęli używać jako kolorów, zarówno do malowania na ścianach jaskiń, jak i do malowania twarzy. Indianie amerykańscy tak na ogół malowali ochrę nie tylko twarzami, ale i ciałami, za które otrzymali swój przydomek od Europejczyków - Czerwonoskórzy.
Czerwony kolor ma wszechstronną symbolikę. Z jednej strony jest kolorem życia. Kolor naszego "soku życia", czyli krwi, jest czerwony. To jest kolor słońca - czerwone słońce. Czerwień była często synonimem piękna - czerwona. Tradycyjny kolor sukni ślubnej dziewcząt wielu narodów jest również czerwony. Na przykład w Rosji żonaty w czerwonym sarafanie. Z drugiej strony czerwień jest kolorem niebezpieczeństwa i niepokoju.
Równie interesujące są właściwości fizyczne czerwieni. Czerwony kolor ze wszystkich kolorów spektrum, który osoba postrzega, ma największą długość fali. W ten sposób powoduje silniejszą reakcję podświadomą - czerwony kolor jest zawsze zauważalny.
Czerwone usta i policzki są oznaką zdrowia i młodości. Jak mówią w ludziach, krew z mlekiem.

Czerwona szminka jako symbol walki o prawa kobiet

Na początku XX wieku szminka wciąż kojarzyła się z aktorkami i piosenkarzami, a nawet z kobietami o łatwej cnocie. I właśnie w pierwszej ćwierci XX wieku szminka, a także makijaż jako całość, stają się niezmiennymi atrybutami feministek - kobiet, które w tamtych latach walczyły o równe prawa z mężczyznami.
Tak więc, w 1912 roku, marsz w Nowym Jorku do prawa głosu wszystkich jego uczestników pochodziła z usta pomalowane jaskrawo szkarłatną szminkę.
I w 1915 pojawiła się pierwsza wygodna szminka - szminka w okrągłym etui z dźwigniami po bokach. Przedtem szminka w całej jej historii była w postaci farby, którą nakładano pędzlem. A w 1920 roku, dziewczyny panie z krótkimi włosami, prowadzące aktywny tryb życia, a nie na ich drodze bez czerwonej szminki.
Prawie cały wiek dwudziesty: w 1930 oraz w 1950 roku oraz w latach 1960 i 1970 szminka wychodzi z mody. Staje się obiektem, który można znaleźć w torebce niemal każdej kobiety. Nawet w latach 40-tych w wojsku szminka wciąż była produkowana i sprzedawana. A w Stanach Zjednoczonych z udziałem Elizabeth Arden, założyciela kosmetyki marki Elizabeth Arden, w latach wojny został opracowany czerwony odcień szminki w odcieniu koloru jednolita obudowa żeńskich dodatek Marines.
I dopiero w latach 90. szminka ustąpiła miejsca wargowi.Jednak błyszczyk nie jest niczym więcej niż pochodną szminki. Pierwszy błyszczyk pojawił się dawno temu - w 1932 roku. Jednak już na początku XXI wieku moda na szminki powraca.
O tym, co dziś robi szminki
Główne składniki szminki:
1. Wosk - nadaje mu kształt
2. Pigmenty - zdradzają kolor
3. Zapach - tworzą przyjemny zapach
4. Oleje roślinne są podstawą szminki XX wieku.
5. Oleje silikonowe - tworzą pomadkę do szminki, podstawę pomadki XXI wieku.
6. Różne dodatki - na przykład witaminy, dodatki perłowe, lanolina, która nadaje elastyczności ustom, itp.
A tak przy okazji, wszystkie powyższe posiłki. W dosłownym znaczeniu tego słowa. Pomadka jest spożywana nie tylko przez kobiety, ale także przez mężczyzn - z pocałunkami.
W dwudziestym wieku szminka najczęściej wykonywana była z oleju roślinnego, na przykład z rącznika, wosku i, oczywiście, z pigmentów, które zdradzały jej kolor. Ta szminka przez lata nabrała gorzkiego zapachu, gdy olej roślinny został zepsuty. Jeśli masz stare szminki, urodzone w latach 70-tych lub 80-tych, w domu, powąchaj, a poczujesz zapach zepsutego oleju roślinnego.
Pierwszym pigmentem stosowanym do produkcji szminek był karmin lub stary dobry koszenil, barwnik pochodzący z kwasu karminowego wytwarzanego przez samice owadów koszenili. Obecnie pigmenty są najczęściej pochodzenia sztucznego.
Dodaje się także szminki i zapachy - mieszaninę syntetycznych i półsyntetycznych kompozycji, aby nadać szmince przyjemny zapach.
W latach 90. produkcja pomadek jest rewolucją. Przez długi czas szminki starały się upiększyć i dopiero pod koniec XX wieku było to możliwe. W latach 90. pomadki zaczęły być wytwarzane z wosku, pigmentów i oleju silikonowego. Pierwsza taka pomadka została wyprodukowana przez Revlon. Ta sama firma jako pierwsza zaoferowała połączenie szminki i lakieru w kolorze. Jednak taki produkt miał swoje wady - była to tylko matowa szminka i wyschły usta, ponieważ olej silikonowy natychmiast odparował po aplikacji.
W 2000 roku Max Factor podjął próbę stworzenia solidnej szminki. Stworzyli dwustronną szminkę. Najpierw naniesiono jedną warstwę za pomocą parującego oleju silikonowego, następnie drugą warstwę - błyszczącą powłokę z olejem silikonowym, który nie odparował.Ale musisz zgodzić się, dwustronna szminka, którą należy nakładać w odpowiedniej kolejności warstwa po warstwie, jest czymś bardzo skomplikowanym.
I wreszcie, japońscy chemicy znaleźli sposób na połączenie w jednym sztyfcie lotnych i nielotnych olejów silikonowych. W ten sposób szminka okazała się stać i nie wysuszyła ust. Japończycy otrzymali emulsję olejków silikonowych. Emulsja jest mieszaniną niemieszających się płynów. W tej szmince stało się możliwe dodanie oprócz pigmentu, wosku, perfum i olejów silikonowych, a także różnych dodatkowych substancji. Na przykład witamina E lub stare dobre oleje roślinne, które nawilżają usta.