Hiszpania XVI wiek - imperium kolonialne morza. W XVI wieku Hiszpania jest silna i potężna. Jednocześnie Hiszpania pozostaje krajem katolickim, chociaż idee reformacji rozprzestrzeniają się już w całej Europie. Spod siły Papieża i Rzymu odchodzą Niemcy, Anglia i Holandia.
W 1540, jezuita Zamówienie zostało założone w Hiszpanii i jest to okres tzw kontrreformacji - walka z Kościołem katolickim na jej wpływów w Europie. Filarem kontrreformacji i katolicyzmu jest Hiszpania.
Diego Velasquez. Portret infantki Margarita. Około roku 1659
Spódnica na ramie z frędzlami (czasami średnica ramy może sięgać do trzech metrów). To jest XVII wiek. i pod wieloma względami moda hiszpańska już podlega wpływom francuskim
I to właśnie religia ma wpływ na hiszpańską modę. Drugim, nie mniej ważnym czynnikiem w modzie okresu, Hiszpania będzie pragnienie, aby odzwierciedlić hiszpańskich arystokratów dostosowane do ich przywilejów i przynależności do wybranej klasy.
Hiszpańska moda XVI wieku to także walka z luksusem i jednocześnie dla niego. Wszakże z jednej strony prawdziwi katolicy preferują skromny czarny kolor i minimalną ilość ozdób, wszystko powinno być skromne, ubrania powinny całkowicie ukryć grzeszne ciało.Z drugiej strony Hiszpania jest imperium, silne i wpływowe, co oznacza, że jego przedstawiciele muszą z pewnością nosić ubrania odpowiednie do ich daleko od skromnego statusu.
Tycjan. Portret Charlesa V
Walka przebiega z różnym powodzeniem. Za panowania Karola V, który przeszedł do historii jako "największy mistrz ceremonii wszechczasów", ubrania są przeważnie ciemnymi kolorami, ale niewidocznym luksusem. Już w 1534 r. Podjęto próbę zakazania hiszpańskim dworzanom noszenia złotych haftów i brokatów, ale ona nie odniosła szczególnego sukcesu.
Sukienki zaczynają ozdabiać wyszywane i rzeźbione dekoracje. W rezultacie hiszpański król Filip II w 1556 r. Opowiada się za luksusem - Hiszpanie mogą dekorować sukienki srebrnymi i złotymi obrzeżami i guzikami, kamieniami szlachetnymi, perłami, a także nosić uprzednio zakazane tkaniny jedwabne.
Tak więc hiszpańska moda może charakteryzować się tak bardzo kontrowersyjnym pojęciem jak "luksusowa godność".
Portret angielskiej królowej Elżbiety I
Kołnierzyk w kształcie wachlarza, który pojawił się pod wpływem Hiszpanii w europejskiej modzie
Od końca XVI wieku i na początku XVII hiszpańska moda będzie wpływać na modę Europy - Holandia, Niemcy, Anglia (w Anglii, hiszpańska moda ubrana Maria Tudor i Elizabeth I)Francja (wpływ mody hiszpańskiej na modę Francji można prześledzić poprzez toalety francuskiej królowej Katarzyny de Medici).
Jednak w XVII wieku wpływy Hiszpanii, także w modzie, stopniowo idą na marne. Nowym centrum rozwoju europejskiej mody jest Wersal i dwór francuskiego króla Ludwika XIV. Hiszpanie sami niechętnie przyjmują francuską modę. Nie lubią peruk i męskich spodni z kokardkami, nadal nie lubią jaskrawych kolorów w swoich ubraniach.
El Greco. Caballero, który położył dłoń na jego piersi. Około 1580
Czarny hiszpański hubon z kołnierzykiem i mankietami
Trzy główne zasady hiszpańskiej mody XVI wieku:
Zasada pierwsza - ubrania powinny wyglądać jak zbroja. Masywne ubrania chowają całe ciało, a tkanki są gęste i ciężkie - aksamit, brokat. I nie jest to mniej ważne w przypadku szkieletów. U kobiet jest to gorset i szkielet na spódnicę. U mężczyzn kaftany wypełnione bawełną i tekturą w okolicach klatki piersiowej i ramion, aby stworzyć odważniejszych, niczym rycerz w zbroi, sylwetkę.
Zasada druga - Kolory są ciemne, najlepiej czarne. Ale jednocześnie dozwolone są upiększenia, ponieważ nic nie wygląda tak pięknie i kosztownie jak złoto na czarnym tle.
Zasada trzecia - Nigdy nie zapomnij o kołnierzyku. Obroża jest wymagana. Obroża była obecna zarówno w strojach męskich, jak i damskich. Głowy, jak zauważyli sprytnicy, z hiszpańskimi kołnierzami wyglądali tak, jakby zostały złożone na naczyniu i wkrótce zostaną podane na stół. Obroże były niewygodne - bardzo trudno było w nich kręcić, ale dały one prawdziwie królewski wygląd takiemu kołnierzowi.
Cornelius Johnson. Portret Sir Henry'ego
Okrągły obcinacz kołnierza
Najważniejsze jest obroża
Ogólnie rzecz biorąc, kołnierze w hiszpańskim stroju z XVI wieku to osobna historia. Początkowo był to mały biały koronkowy kołnierzyk w formie falbany. Kołnierz podkoszulka, który był ułożony na wierzchnim stroju. Jednak z biegiem czasu przekształca się on w frezowany kołnierz lub "młyn" (zwany także "gorgera" i "cuello").
Taki kołnierzyk był okrągły, wykonany z cienkiej tkaniny i wyłożony metalizowaną srebrną i złotą koronką. Montowany na metalowej ramie.
W Anglii obroża została przekształcona w tak zwany kołnierz Stewart (nazwany tak od szkockiej królowej). Obroża Stuarta nie miała monolitycznego okrągłego kształtu, ale otworzyła się z przodu.Na początku XVII wieku znajduje się też coś w rodzaju hiszpańskiego kołnierzyka, jak kołnierz Medyceuszy - był to wysoki kołnierz w kształcie wachlarza w kształcie wachlarza.
Nicholas Hilliard. Portret nieznanej kobiety. 1602
Angielska wersja kołnierza z wycięciem z przodu - kołnierz Stewart
O tym, jak ubrani byli hiszpańscy arystokraci, przestrzegając etykiety dworskiej z XVI wieku:
Pierwszą rzeczą, którą nosili po hiszpańsku, była niższa biała koszula. Następnie gorset. W XVI wieku jeszcze nie znano takiego materiału do wyrobu gorsetów, takich jak wąsy wieloryba. Hiszpanie, w przeciwieństwie do Francuzek z XVII wieku, musieli nosić dość grube i ciężkie gorsety. Gorsety były wykonane z metalowej siateczki lub winorośli, obitych po obu stronach ściereczką lub wacikiem.
Również z gorsetem podszyto podszewkę z włosia końskiego, która ukryła naturalny kształt klatki piersiowej. Wierzono, że stanik sukienki powinien być płaski, tak aby nie było najmniejszego śladu istnienia piersi klatki piersiowej.
Zapinany na gorset i buskin - drewniany lub metalowy, przeznaczony do spłaszczenia brzucha i zwężenia talii. Gorsetowe dziewczęta zaczęły nosić od 10-12 lat. Przy okazji, w tamtych czasach nie było jeszcze mody dziecięcej.Zarówno chłopcy, jak i dziewczęta nosili ubrania dla dorosłych, tylko zmniejszone.
Portret dziewczynki w wieku 10 lat
Moda dziecięca w tamtych czasach nie różniła się od osoby dorosłej
Następnie Hiszpanie ubrani w sukienki, a pod spódnicą sukienki była ramka wykonana z metalu, z malejącymi średnicami kółkami przymocowanymi do skórzanych pasów.
Sukienki zostały ozdobione haftami, kokardkami i ozdobnymi klamrami. Buty hiszpańskie były bez obcasa, które w XVII wieku zaskoczyły francuską fashionistkę. Ponadto, hiszpańskie kobiety nosiły buty na wysokich drewnianych podeszwach, coś w rodzaju nowoczesnej platformy.
Nicholas Hilliard. Młody człowiek w różach. Około 1588 r
Hubong z wypustkami, obroży, białych pończoch
O tym, jak ubrani byli hiszpańscy arystokraci, przestrzegając etykiety dworskiej z XVI wieku:
Jeśli dla kobiet religii i etykiety sądowej nakazuje ukryć całe ciało pod sukienki i zakazywał pokazywanie czubków butów i szyi. Kołnierz frezu był ukryty za szyję. Mężczyźni powinni wykazać swoją przynależność do rycerskiego stanu. I w tym pomagał im zbroja odzieżowa.
Pierwszą rzeczą, o której obudzili się hiszpańscy arystokraci w XVI wieku, są niższe koszule uszyte z batystu lub lnu.Mankiety takich koszulek nie chowały się pod ubraniem i odgrywały dekoracyjną rolę. Zostały one udekorowane drogimi na owe czasy koronkami.
Następnie założyć hubong. Długość odzieży do talii lub bioder, dopasowana wzdłuż sylwetki, zapięcie na guziki. W swoim wyglądzie hubon wyglądał jak pocisk lub zbroja rycerska, ponieważ był nadziany puchu, siana, włosia końskiego od środka.
Na nogach były noszone krótkie spodnie - kalesony. Oni, podobnie jak Hubon, składali się z podwójnej podszewki i byli wypchani puchem lub watą, włosami końskimi, tworząc w ten sposób sferyczny kształt na biodrach. Pod spodem calces, jedwabne pończochy były noszone. W 1589 roku wynaleziono maszynę dziewiarską, a jedwabne pończochy stały się dziane.
Z góry na Hubongu mogły nosić krótkie płaszcze, a także liny. Ropa - odzież z długim rękawem lub bez, krótka, z szerokim kołnierzem, uszyta z aksamitu, jedwabiu lub tkaniny oraz z kontrastową podszewką w kolorze. Ropa do Hiszpanii pochodzi z Włoch. We Włoszech takie ubrania nosiły nazwę simarra.
