Dopamina jest substancją chemiczną wytwarzaną przez mózg i inne części ciała, które wywierają różne efekty w całym ciele. Prążkowie to jedna z części mózgu, w której dopamina wywiera działanie. Zaburzenia czynności dopaminy są źródłem nieprawidłowości w kilku zaburzeniach mózgu, takich jak choroba Parkinsona, schizofrenia i uzależnienia i / lub nienormalne zachowania związane z nagrodą.
Striatum
Prążkowie to część mózgu, która składa się z dwóch obszarów szarej materii zwanej jądrem ogoniastym i skorupą, które są oddzielone warstwami białej materii. Jego głównym rezultatem jest zwojów podstawy, grupa głębokich struktur mózgu, które odgrywają rolę w ruchu dobrowolnym, ruchu oczu i poznania. Prążkowie otrzymuje dane wejściowe z dużej części kory mózgowej, w tym z kory czuciowo-ruchowej, kory przedotrzewnowej i pól przedniego oka. Prążkowie otrzymuje również dane wejściowe od jąder śródmózgowych, jądra wzgórzystego, istoty czarnej, jądra migdałowatego, hipokampa i śródmózgowia.
Dopamina
Dopamina jest neuroprzekaźnikiem katecholaminowym i jest szczególnie ważna w regulacji ruchu. Odpowiedni zestaw neuronów produkujących dopaminę ma ciałka komórkowe w regionie mózgu zwanym substancją czarną, która pojawia się w prążkowiu. Non-dopaminowa dopamina jest wytwarzana przez proksymalne komórki kanalików nerkowych, gdzie uważa się, że działa miejscowo. Istnieje pięć znanych typów receptorów dopaminy w różnych częściach ciała i o różnych efektach.
Szlaki dopaminergiczne
Istnieje pięć ważnych ścieżek, wzdłuż których dopamina jest przekazywana w mózgu: Pierwszą z nich jest szlak mezolimbiczno-mezokorporacyjny, który przechodzi od istoty czarnej do układu limbicznego i kory nowej, jest zaangażowany w system nagrody i jest powiązany z nałogiem. Drugi to nigrostriatalny szlak, który przechodzi od istoty czarnej do prążkowia i jest opisany powyżej. Trzecim szlakiem jest układ tuberoinfundibular, w którym jądra w podwzgórzu wytwarzają i uwalniają dopaminę do krążenia wrotnego przysadki mózgowej, aby zahamować wydzielanie prolaktyny z przedniego płata przysadki. Czwartym układem dopaminergicznym jest ścieżka rdzeń-okołokomorowa, która składa się z neuronów w części motorycznej nerwu błędnego. Ta ścieżka jest podejrzewana w zachowaniu żywieniowym. Piąta ścieżka jest ścieżką śródpęcherzową, która może odgrywać rolę w przewidywanej fazie interakcji seksualnych.
Dopamina i schizofrenia
Najszerzej akceptowana hipoteza patofizjologii schizofrenii sugeruje, że choroba jest spowodowana nadmiarem aktywności dopaminy w twoim układzie mezolimbicznym. Hipotezę tę potwierdza fakt, że antagoniści receptora dopaminy są skutecznymi środkami przeciwpsychotycznymi.
Striatum i dopamina w zaburzeniach ruchu
Zwyrodnienie neuronów wytwarzających dopaminę w istocie czarnej powoduje nierównowagę dopaminy i acetylocholiny, które są neurotransmiterami normalnie obecnymi w prążkowiu. Prowadzi to do charakterystycznych nieprawidłowości w chorobie Parkinsona. Utrata neuronów w innej części mózgu jest przyczyną zaburzeń ruchowych znanych jako choroba Huntingtona.
