Diuretyki, zgodnie z definicją Cedars Sinai Medical Center, są lekami, które zmniejszają ilość soli lub sodu i wody w organizmie. Podaje się je w przypadku wysokiego ciśnienia krwi, zastoinowej niewydolności serca, zatrzymania wody i choroby nerek lub wątroby. Istnieją trzy rodzaje diuretyków, w tym działanie pętlowe, tiazyd i oszczędzanie potasu. Klinika Mayo wyjaśnia, że każdy działa poprzez oddziaływanie na inną część nerek.
Loop-Acting Diuretics
CVPharmacology.com opisuje pętlę-diuretyki jako te, które działają na grubej kończynie wstępującej w kłębuszku nerkowym, która znajduje się w pobliżu pętli Henle'a, która jest odpowiedzialna za koncentrację moczu. Te diuretyki pętlowe są bardzo silne i powodują, że nerki pozbywają się więcej moczu, obniżając ilość wody w ciele, zgodnie z Centrum Medycznym Cedars Sinai. Drugs.com stwierdza, że najczęściej używanymi markami diuretyków pętlowych w Stanach Zjednoczonych są Bumex, Lasix i Edecrin. Większość pacjentów z niewydolnością serca przepisuje leki moczopędne o działaniu pętlowym, ponieważ są one skuteczniejsze w rozładowywaniu wody i sodu niż inne rodzaje. Do niepożądanych skutków ubocznych może należeć niski poziom potasu i magnezu, niskie ciśnienie krwi i odwodnienie.
Diuretyki tiazydowe
Tiazydy są najpowszechniej stosowanym diuretykiem, według CVPharmacology.com. Leki te hamują transportery chlorku sodu w kanaliku dystalnym w nerkach. Tiazydy są jedynymi rodzajami leków moczopędnych, które rozszerzają naczynia krwionośne w celu obniżenia ciśnienia krwi zgodnie z Centrum Medycznym Cedarsa Sinai.
Klinika Mayo cytuje, że duża grupa ekspertów medycznych zaleca, aby większość ludzi wypróbowała diuretyki tiazydowe jako pierwszy wybór w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Do najczęściej używanych marek tych leków w Stanach Zjednoczonych należą Diuril, Hydrodiuril, Hydromox, Naqua, Naturetin, Oretic i Zaroxolyn. Niektóre działania niepożądane mogą obejmować wysoki poziom cholesterolu, niski poziom potasu i magnezu oraz wysoki poziom cukru we krwi u chorych na cukrzycę.
Diuretyki oszczędzające potas
Według CVPharmacology.com, leki moczopędne oszczędzające potas powodują, że więcej sodu i wody przechodzi do przewodu zbiorczego nerkowego kłębuszka nerkowego, który jest wydalany z moczem. Ponieważ hamują reabsorpcję sodu, te diuretyki nie wytwarzają niskiego poziomu potasu jak dwa pozostałe rodzaje; dlatego często są podawane w połączeniu z diuretykiem tiazydowym lub pętlowym. Najczęstsze nazwy leków to Aldactone lub spironolakton, Dyrenium i Midamor. Działania niepożądane mogą obejmować wysoki poziom potasu i problemy żołądkowe, takie jak wrzody.
