Suchy kaszel jest irytujący i potencjalnie bolesny. Dotknięty suchym kaszlem, możesz potrzebować lekarstwa, które nie wymaga leków i chemikaliów. W leczeniu suchych kaszli istnieje wiele domowych lub naturalnych środków. Na liście tych środków znajduje się ocet jabłkowy, znany również jako ocet jabłkowy. W tradycyjnych sklepach spożywczych i sklepach ze zdrową żywnością dostępny jest surowy ocet jabłkowy, idealny rodzaj octu, który rozwiązuje suchy kaszel.
Surowe ocet jabłkowy cydr leczenia
Najbardziej podstawowym sposobem na wykorzystanie octu w leczeniu suchego kaszlu jest regularne przyjmowanie octu jabłkowego według Kliniki Ziemi. Typowy przebieg leczenia polega na tym, że w ciągu dnia trzy do trzech łyżeczek tego rodzaju octu należy podawać trzy razy dziennie. Możesz dodać kilka dodatkowych dawek w ciągu dnia, jeśli wystąpi poważny epizod suchego kaszlu. Należy pamiętać, że surowy ocet jabłkowy ma ostry aromat i wyraźnie cierpki smak. Możesz preferować mieszanie odmierzonej dawki octu z jedną 8-uncjową szklanką wody, aby rozcieńczyć mocny zapach i smak.
Suchy kaszel i szybujące gardło
Po doświadczeniu suchy kaszel przez dzień lub dwa prawdopodobnie cierpi również na ból gardła. Rodzaj octu jabłkowego przeznaczony jest zarówno na suchy kaszel, jak i towarzyszący mu ból gardła. Dokładnie wymieszaj dwie lub trzy łyżeczki octu jabłkowego z równymi ilościami cukru i masła. Zużyj mieszankę terapeutyczną trzy razy dziennie, zgodnie z archiwami UCLA Folk Medicine.
Ocet i miód
Kolejny reżim ociekowy żużla pomagający w eliminacji suchego kaszlu to ocet i miód. Dodaj dwie do trzech łyżeczek octu jabłkowego do jednej szklanki wody o pojemności 8 uncji. Wymieszaj w łyżeczce miodu. Rozważ podgrzewanie napoju, aby lepiej zmieszać się z miodem, a ponieważ ciepły napój jest szczególnie kojący, gdy cierpisz na suchy kaszel.
Profesjonalna uwaga medyczna
Zasięgnij porady lekarskiej, jeśli suchy kaszel nie ustępuje po użyciu octu z jabłek przez ponad tydzień. W niektórych przypadkach suchy kaszel może być objawem poważniejszego stanu, który może być zidentyfikowany tylko przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.
