Styl rokoko w drugiej połowie XVIII wieku stał się głównym stylem w sztuce Europy, zarówno w architekturze, jak iw malarstwie oraz w modzie. Rokokowy styl pojawia się po baroku, staje się swoistą kontynuacją, ale z własnymi osobliwościami charakterystycznymi tylko dla niego. Podobnie jak barok, styl rokoko jest stylem pałacowym, Versailles wciąż dyktuje modę.
Słowo "rokoko" pochodzi od francuskiego "rocaille" - pokruszonego kamienia, ozdobnej muszli, muszli. Termin "rocaille" był pierwotnie używany do opisania sposobu dekorowania grot, fontann, altan, tarasów z różnymi skamielinami imitującymi naturalne formacje. Najbardziej popularny styl rokoko był w projektowaniu wnętrz.
W XVIII wieku, co dziś nazywamy rokoka był nazywany „piękny smak”, ale wkrótce Rococo był krytykowany, stał się znany jako „wkręcona” i „przez ich skręcona”, a nawet „zepsute smak.”
Pierwszymi krytykami Rococo byli encyklopedycy, francuscy oświeciciele, wśród których na przykład byli tak sławni jak Denis Diderot i Voltaire. Encyklopedzi skrytykowali rokoko za brak "rozsądnego początku", ponieważ dla nich umysł był najważniejszy i, oczywiście, rozsądek i praktyczność wynikające z niego we wszystkim.
Barok i rokoko.Barok - był wspaniałym stylem, w niewygodnym stylu bali i sal ceremonialnych, stylem, w którym wszystko było "za". Rokoko stanie się stylem bardziej przytulnym, bardziej domowym, nic dziwnego, że główną dziedziną zastosowania stylu rokoko nie będzie architektura, ale projekt wnętrz.
To samo w modzie w baroku były w jasnych kolorach i mody make-up zrobić dla wszystkich kobiet w wieku powyżej patrząc na baroku kobiety mogą bezpiecznie powiedzieć, że wszyscy dobrze ponad trzydzieści i wszyscy są bardzo ważne, ważne panie. Rococo, przeciwnie, skupia się na łagodnych, jasnych, pastelowych kolorach - miękkim niebieskim, bladożółtym, różowym, szaro-niebieskim. I w makijażu wszystkie kobiety wyglądają wyjątkowo na dwudziestolatki, młode dziewczyny, w czym pomagają im rumieniec i proszek. Jednak makijaż staje się tak obficie, że czasami mężowie nie rozpoznają swoje żony w makijażu, twarz zamienia się w młodego, ale absolutnie martwą maski.
Docenione w epoce rokoka i perfum, są szeroko stosowane substancje zapachowe, perfumy rozpowszechnione wśród kobiet - korzeń irysa, neroli, paczula, róża wody.
A era rokoko jest słusznie nazywana "wiekiem kobiety".To w stylu rokokowym męski kostium zbliża się do kobiecego, mężczyźni w ubraniach także podążają za modą, jak panie, też się ubierają, także to czuwają. Co więcej, moda męska jest jak najbliżej mody damskiej.
Męski strój rokoko.
Mężczyźni noszą joustokor. Podobnie jak długi męski kaftan, który najczęściej jest naszyta na figurze. Po raz pierwszy jostokor pojawia się we Francji w latach 60. XVII wieku. W epoce rokoko, podłogi krętacza stają się szersze, teraz wydają się wystawać w różnych kierunkach.
W epoce rokokowej pod nieśmiałym nastrojem mężczyźni mieli na sobie kamizelkę. Camisole - rodzaj męskiej odzieży, wszytej w talii i sięgającej do kolan, czasami wszytej i bez rękawów, często, zwłaszcza w zimie, noszonej pod kaftanem. Do XIX wieku kamizelka zamieni się w kamizelkę. W epoce tego samego rokoka, w garniturze mężczyzny, z wyściełanej kurtki powstaje "spódnica z obręczami", ponieważ moda męska w każdym próbuje naśladować kobietę.
Mężczyźni nosili także białe koszule z koronkowymi szortami i szaliami.
Tkaniny, zarówno w strojach damskich, jak i męskich, były miękkie, pastelowe. Męski kostium, podobnie jak damski, był bogato zdobiony falbankami, guzikami, wstążkami, koronkami.
Mężczyźni nosili również do kolan spodnie, które uzupełniały białe pończochy.
Jednak fryzury, w przeciwieństwie do baroku, stają się prostsze i płaskie.Włosy zwijają się w loki, kształtując twarz, później - zbierają się w warkocze. Mod również pozostać i sproszkowane peruki z lokami zawiniętych po bokach, jak również warkocz i łuk do tyłu. Nagłówek to przekrzywiona czapka.
Damski kostium rokoko
Kobiety wciąż noszą bujne spódnice - panny, które trzymają na ramie, a także gorsety. Na początku epoki spódnica rokoko nieznacznie się zmniejsza, ale potem znów rozszerzy się do maksymalnej możliwej granicy. Fryzury również początkowo stają się mniej bujne - w modzie, gładka, mała fryzura z rzędami płynących loków. Ale potem znowu fryzury są zwiększone, osiągając punkt absurdu - na głowach pań są martwe natury z kwiatami, wstążkami, szpilki ozdobne i długopisy, a nawet całe miniaturowe łodzie żaglowe.
Ogromne spódnice nie przyjmują nawet okrągłego, ale owalnego kształtu. Liść sama sukienka rozebrano poniżej talii, trójkąt, ma też wystarczająco głębokie cięcie. Suknia jest szczególnie zauważalny ten kontrast - wielki puszysty spódnica i mała, całkowicie przestrzennego, w porównaniu do stanika. Rękawy sukienki zwężają się do łokcia, są obficie ozdobione wstążkami, koronkowymi kaskadami.
Taśmy stają się ulubioną ozdobą epoki rokoko. Oprócz wstążek kwiaty były aktywnie wykorzystywane, zarówno naturalne, jak i sztuczne. W epoce rokoko po raz pierwszy użyto sztucznych kwiatów do dekoracji odzieży, a wcześniej służyły jedynie do ozdabiania kościołów i powstawały w klasztorach.
Wśród tkanek najbardziej popularne są satyna i satyna. Tkaniny te, miękkie w dotyku, pozwalają stworzyć mnóstwo fałd, które były tak niezbędne w erze Rococo, a także genialną satynę idealnie dopasowaną do matowej koronki.
Górny ubiór z epoki rokoko służył jako manto - luźny płaszcz, opadający z ramion. Dużą wagę przywiązuje się do dodatkowych elementów, takich jak sprzęgło, rękawiczki, wachlarz, na które panie dały specjalne znaki swoim rycerzom. Tajnemu językowi zakochanych służyły także muchy - jedwabne czarne tynki o różnych kształtach.
Wiele uwagi poświęca się bieliźnie w stylu rokoko, ponieważ w sukienkach, które w znacznym stopniu odsłaniają ciało, typowe dla sukienek rokoko, bielizna jest publicznie dostępna. Kobiety, podobnie jak mężczyźni, zaczynają nosić pończochy, takie jak mężczyźni - białe, ale czasami cętkowane.Bielizna uszyta jest z jedwabiu, obficie ozdobiona haftem, koronkowymi wykończeniami, złotem i srebrem. W końcu dekolt pozwala teraz zobaczyć dolną koszulę, a dolna spódnica staje się widoczna podczas chodzenia. Teraz dolna spódnica jest ozdobiona, a także górna, z koronką, falbankami, wstążkami.
Buty są miękkie i niskie, zostały wykonane z dość prostego materiału, ale często były bogato zdobione - wstążki, hafty, sprzączki, kamienie szlachetne.
Ideałem kobiecej urody byli właściciele talii osiki, wąskich biodra, delikatnych ramion i okrągłej twarzy. Idealna kobieta to krucha i smukła kobieta. Idealny człowiek to dandys sądowy.
Moda ery rokoko w całej okazałości można zobaczyć na obrazach artystów tamtych czasów - Watteau, Boucher, Chardin, Fragonard.
