Czy masz bóle w dolnej części pleców? Jeśli nie, prawdopodobnie to zrobisz, i wcześniej, niż myślisz. Jest to jedno z najczęstszych dolegliwości w Stanach Zjednoczonych, w którym około 85 procent populacji cierpi na ból pleców w pewnym momencie swojego życia. Ból pleców jest również drugą najczęstszą przyczyną wizyty u lekarza w Stanach Zjednoczonych, po kaszlu i innych zakażeniach dróg oddechowych. Te statystyki są podobne w innych krajach.
95 procent przypadków bólu pleców (takich jak skurcze mięśni lub tępy ból w dolnej części pleców) to czynniki, które eksperci nazywają niespecyficznymi. Oznacza to, że dokładna przyczyna jest zazwyczaj nieuchwytna i nie można jej przypisać do możliwego do zidentyfikowania stanu (takiego jak infekcja, nowotwór, zapalenie stawów lub stan zapalny, które są określonymi przypadkami i mniejszości). Ponieważ niespecyficzny ból krzyża jest tak powszechny i tak nieuchwytny, stało się to dużym biznesem, w którym Amerykanie wydają co najmniej 50 miliardów dolarów rocznie na potencjalne strategie leczenia i profilaktyki.
To może być problem. Za każdym razem, gdy mówisz o dużej ilości pieniędzy, jesteś zobowiązany do przyciągnięcia ekspertów - zarówno uprawnionych, jak i tych, którzy są, no cóż, pełno tego - którzy twierdzą, że a) znają dokładną przyczynę bólu krzyża i b) miej na to lekarstwo.
Nie powinieneś im wierzyć - przynajmniej nie od razu.
Odpowiedz na pytania
Rozważmy to: Ból pleców jest najczęściej obwiniany na takie rzeczy jak przepuklina (poślizgnięta) dyski lędźwiowe, złe ustawienie postawy, brak wytrzymałości rdzenia, ciasne ścięgna udowe lub zginacze biodrowe i nadwaga. A to właśnie te czynniki powodują, że wiele popularnych strategii leczenia i zapobiegania udoskonala (lub leczy).
Te "prawdy" są uznawane za bezsporne dla praktyków, którzy je promują. Opierają swoją wiedzę na osobistych doświadczeniach i anegdotycznych wynikach. To jest ludzka natura: jeśli ktoś, kogo znasz, korzystał z tego, że widział kręgarz, zawsze (głośno) ogłasza swojego kręgarza geniuszem. To samo dotyczy znajomych, którzy uzyskali pozytywne wyniki od lekarza, fizjoterapeuty, akupunkturzysty, masażysty lub osobistego trenera.
Więc w czym problem? Kiedy patrzy się na badania z zimnym okiem, naukową słuszność wielu powszechnych twierdzeń o przyczynach i leczeniu bólu krzyża jest wątpliwa. Delikatnie mówiąc.
Co to dla ciebie oznacza - zwłaszcza jeśli boli cię plecy? Oznacza to, że tylko dlatego, że pewien lekarz twierdzi, że pewną przyczyną jest twój problem, a oni mają doskonałe leczenie, ich przyczyna może nie być prawdziwą przyczyną. Ich lekarstwo może nie być tym, co w końcu powoduje, że ból ustaje. W niektórych przypadkach płacenie dużych pieniędzy za te zabiegi może nie być najlepszą opcją.
Oto niektóre z najczęstszych przyczyn bólu krzyża, badań, które rozpraszają wiele mitów wokół nich i "na wynos" - co należy zrobić w wyniku.
Mit nr 1: Wypukłe dyski, złamania kręgów i zwężenie powodują ból pleców.
Źródło: JHRS / iStock / Getty Images DYSKI WARZYWNE: przełomowe studium z 1994 roku w New England Journal of Medicine wykazało, że 82 procent uczestników badania, którzy byli bezbolesni, miało pozytywne wyniki MRI dla wybrzuszenia, wysunięcia lub wytłoczenia dysku lędźwiowego. 38 procent z nich miało te problemy na wielu poziomach lędźwiowych.
Badanie z 2001 roku w Journal of Bone and Joint Surgery wykazało, że skany MRI nie przewidywały rozwoju ani czasu trwania LBP, a osoby z najdłuższym czasem trwania bólu lędźwiowego nie miały największego stopnia nieprawidłowości anatomicznej.
Co to znaczy? Możesz mieć anomalie dyskowe i nie odczuwać bólu. A jeśli masz wybrzuszenie dysku i ból pleców? Dysk nie może być przyczyną.
FRAKTUROWANA VERTEBRA: Dwa badania z 2009 roku w New England Journal of Medicine wykazały, że wertykoplastyka, ryzykowna procedura polegająca na wstrzykiwaniu cementu akrylowego do kości kręgosłupa w celu stabilizacji złamań spowodowanych osteoporozą, nie jest lepsza w łagodzeniu bólu niż w przypadku placebo.
KANAŁ STENOSIS: Chociaż ten stan był historycznie uważany za nieuchronną przyczynę LBP, badanie z 2006 roku w Archives of Physical Medicine and Rehabilitation wykazało, że zwężony kanał kręgowy nie powoduje (sam) bólu pleców.
TAKEAWAY: Nie jesteś skazany na MRI. Wiele osób z nieprawidłowymi wynikami jest bezbolesnych. Według przeglądu badań opublikowanego w 2009 r. W The Lancet, klinicyści powinni powstrzymać się od rutynowego, natychmiastowego obrazowania lędźwiowego u pacjentów z LBP bez cech sugerujących poważny stan podstawowy. Dla ciebie oznacza to pytanie do twojego lekarza o to, jakie inne możliwości diagnostyczne wykorzysta poza MRI. Szczególnie jeśli słyszysz o swoich wynikach MRI i pojawia się słowo "chirurgia".
Mit nr 2: Krzywizna kręgosłupa, przechył miednicy lub asymetria długości nóg powoduje LBP.
KRZYWE SPIRALNE: Przegląd z 2008 roku w Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics obejrzał ponad 50 badań i nie znalazł związku między pomiarami krzywych kręgosłupa i bólu.
Według dr Eyala Ledermana, osteopata i autor kilku podręczników do terapii manualnej i prac badawczych: "Nie ma korelacji między nachyleniem miednicy / asymetrią a bocznym kątem poprzecznym i LBP. Ale może istnieć związek między ciężką skoliozą a bólem pleców. "
PILKI PRZESUWNE: Wielu pracowników służby zdrowia uważa, że przechył miednicy przedniej i zwiększona lordoza lędźwiowa wskazują na osłabienie brzucha i nadmiernie silne (lub ciasne) zginacze biodrowe. Jednak według badań z 2004 r. Opublikowanych w Internet Journal of Allied Health Science and Practice, nie ma związku między lordozą lędźwiową a siłą izometryczną zginaczy tułowia, prostowników tułowia oraz zginaczy i prostowników stawu biodrowego. Kilka innych badań również miało podobne wyniki.
ASYMETRIA DŁUGOŚCI NOGI: Według dr. Ledermana: "Chociaż niektóre wcześniejsze badania sugerują korelację, bardziej istotne są badania prospektywne, w których nie stwierdzono korelacji między nierównością długości nóg a LBP. Nawet pacjenci, którzy uzyskali różnice długości nóg w późniejszym okresie życia w wyniku choroby lub zabiegu chirurgicznego, mieli słabą korelację pomiędzy nierównościami długości nogi, skoliozą lędźwiową i zaburzeniami z dolną partią pleców kilka lat po wystąpieniu choroby. "
TAKEAWAY: Wiele osób ze złym ustawieniem postawy lub asymetrią ma zero bólu, podczas gdy inne osoby z lepszym wyrównaniem cierpią na przewlekły ból. Zatem automatyczne obwinianie tych czynników jest błędne, ponieważ fizyczne niedoskonałości wydają się być normalnymi zmianami, a nie patologią. Jak Mark Comerford, autor książki Kinetic Control: The Management of Uncontrolled Movement, stwierdza: "Istnieje ogromna różnica między dysfunkcją a zwykłą odmianą normalności."
Dokładniej jest znaleźć określone pozycje ciała (jeśli takie występują), które powodują ból pleców, np. Stojąc lub siedząc, będąc skurczonym, zmuszając mięśnie pleców do skurczenia się. Również ból lub brak bólu, wszyscy często siedzimy za dużo. Zwiększenie siły pośladkowej i mięśni w środkowej części pleców, które są wydłużane, gdy siedzimy, może pomóc nam w walce z negatywnymi skutkami siedzenia i obsiadania.
Pomocna strategia zapobiegawcza: dodawanie do regularnego treningu wariacji wioślarzy i hantli wraz z przysiadaniami i martwymi kończynami, o ile możesz zrobić to bezboleśnie.
Mit nr 3: Brak stabilności rdzenia lub słaba siła rdzenia powoduje LBP.
Źródło: gpointstudio / iStock / Getty Images RÓWNOWAŻNOŚĆ STABILNOŚCI: Zdaniem Comerforda "The Transverse Abdominis (TvA) nigdy nie wykazano, że jest wyłączony lub słaby, nawet u pacjentów z LBP. Pokazano tylko, że aktywuje się 50-90 milisekund późno tylko u osób z LBP. Dzięki badaniom wiemy, że opóźnienie czasowe TvA NIE jest przyczyną bólu, ale jest jego symptomem. "
Dodatkowo dr Stuart McGill. i profesor biomechaniki kręgosłupa na University of Waterloo, mówi; "Stabilność prawdziwego kręgosłupa osiąga się dzięki zrównoważonemu usztywnieniu (skurczowi) mięśni całego tułowia, w tym mięśniom brzusznym, mięśniom gładkim i prostownikom pleców. Skoncentrowanie się na pojedynczym mięśniu ogólnie powoduje mniejszą stabilność. "
RZECZYWISTOŚĆ: Według dr. McGilla, "Różnice między osobami z przewlekłymi, nawracającymi problemami i dopasowanymi bezobjawowymi kontrolami" lub ludźmi, którzy nie mają bólu ", okazują się być zmiennymi innymi niż siła lub mobilność. "Innymi słowy, w tych badaniach siła rdzenia nie była przyczyną bólu cierpiących.
TAKEAWAY: Nie ma potrzeby, ani nie zaleca się "wciągać" pępka podczas ćwiczeń lub zajęć sportowych. Wzmacnianie rdzenia może, ale nie musi, pomagać w łagodzeniu lub zapobieganiu LBP. Jak mówi Comerford: "Jeśli cały ból pleców był spowodowany słabością, to najsilniejsi sportowcy na świecie nigdy nie odczuliby bólu, ale robią to".
Nigdy nie zaszkodzi wzmocnić mięśnie rdzenia wraz z resztą mięśni po prostu dla lepszego zdrowia i wydajności codziennych czynności. Ale jeśli masz ból w dole pleców, usunięcie pewnych ćwiczeń skoncentrowanych na rdzeniu może przyspieszyć powrót do zdrowia.
Dr McGill mówi: "Pierwszym krokiem w każdym treningu jest usunięcie przyczyny bólu. Na przykład plecy odporne na zginanie są bardzo powszechne. Eliminowanie ćwiczeń zgięcia kręgosłupa (takich jak przysiady, brzuszki i bicie), szczególnie rano, kiedy dyski są spuchnięte po leżeniu w łóżku, okazało się bardzo skuteczne w tego typu problemach. "
Ponadto, poprawa jakości i skuteczności tego, jak się poruszasz, a jedynie poprawa siły, może pomóc uniknąć nadużywania kręgosłupa. Innymi słowy, technika ćwiczenia i forma mają znaczenie, szczególnie jeśli masz LBP.
Mit nr 4: Ciasne zginacze biodrowe (psoas) i ciasne ścięgna ściągają kręgosłup i powodują LBP.
PSOAS: Literatura naukowa ujawnia, że major psoas jest bardzo źle rozumianym mięśniem.
W jego "Myths and Misconceptions o Psoas Major: Gdzie są dowody?" Comerford stwierdza, "Nie ma prawie żadnych dowodów na to, że pso jest krótkie; nie powoduje znacznego ruchu w kręgosłupie; ma znaczącą rolę stabilizującą kręgosłup lędźwiowy, staw krzyżowo-biodrowy i biodro; i podobnie jak w TvA wykazano, że pso ma opóźnioną aktywację w obecności LBP. "Tak więc opóźnienie aktywacji psoas jest objawem bólu pleców, a nie przyczyną.
KAMERY: Badania przeprowadzone w 2012 r. W czasopiśmie Journal of Electromyography and Kinezjologia wykazały, że nie ma dowodów na zalecanie pasywnego rozciągania ścięgien jako sposobu zmniejszania LBP podczas długotrwałego stania.
Wiele badań wykazało, że napięta ścięgno jest związane z LBP jako objawem, a nie przyczyną. Według Carla DeRosy, Ph.D. autor "Mechanicznego bólu w dole pleców": "Wiele osób wydaje się mieć ścięgna podkolanowe. Ale ich ścięgna udowe nie są napięte, ich CNS (centralny układ nerwowy) powoduje ich kurczenie się ścięgien, aby zminimalizować niechciany stres i chronić kręgosłup. Możesz sprawić, że ktoś będzie bardziej symptomatyczny, rozciągając ich ścięgna.
Dodatkowo, zgodnie z dr McGill, "Najlepsi zawodnicy w lekkiej atletyce mają mocniejsze ścięgna niż ich konkurencyjne odpowiedniki. Typowa ucisk, jaki ludzie odczuwają w ścięgnach ścięgnistych, to w rzeczywistości napięcie nerwowe, a nie zjawisko czysto tkanek miękkich ".
TAKEAWAY: Próby "zwolnienia" lub zahamowania Pso za pomocą technik manualnych są błędne. Rozciąganie zginaczy biodrowych (illiacus, rectus femoris) jest w porządku, ale nie powoduje to rozciągnięcia psoas.Należy również pamiętać, że ciasne zginacze biodrowe nie zostały powiązane z nadmierną lordozą lędźwiową, pochyleniem miednicy przedniej ani przyczyną LBP.
Dr.McGill zaleca "wzmocnienie mięśni rdzenia odpowiedzialnych za ochronę kręgosłupa zamiast rozciągania ścięgien. Nie oznacza to wykonywania setek powtórzeń zgrzytów lub innych ćwiczeń na zginanie kręgosłupa, ponieważ osoby z problemami kręgosłupa mają zazwyczaj więcej ruchu w plecach i mniej ruchu i obciążenia w biodrach. "
Dr DeRosa zaleca wzmocnienie pośladków (co może poprawić ruchomość stawu biodrowego) i twoich łydek, ponieważ te mięśnie mogą zwiększyć stabilność odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Mit nr 5: Starzenie się lub nadwaga powoduje LBP.
Źródło zdjęcia: Tomwang112 / iStock / Getty Images NADZÓR: Choć wydaje się intuicyjne, że LBP i nadwaga mogą być powiązane, artykuł z 2007 roku w Journal of Rehabilitation Research and Development mówi, że nauka nie może ustalić, czy są one w rzeczywistości bezpośrednio powiązane, w jakich okolicznościach są ze sobą powiązane, w jaki sposób stają się powiązane , siła związku (jeśli tak naprawdę istnieje) i wpływ zmiany jednego warunku na drugi. Innymi słowy, nie wiemy na pewno.
Zaskakujące badanie przeprowadzone w 2012 roku w The Spine Journal wykazało, że skumulowane lub powtarzalne ładowanie z wyższą niż normalna masą ciała (średnio około 30 funtów) nie było szkodliwe dla dysków lędźwiowych pacjentów. W rzeczywistości u cięższych mężczyzn zaobserwowano niewielkie opóźnienie degeneracji krążków L1-L4 w porównaniu do ich szczuplejszych odpowiedników.
STARA WIEK: W badaniu populacyjnym z 2009 roku 34 502 duńskie bliźniaki 20-71 lat. wieku nie stwierdzono znaczących różnic w częstości występowania LBP u osób młodszych i starszych
Chociaż zwyrodnienie dysku jest oczekiwane od około 30 lat później, dziedziczność odgrywa większą rolę w degeneracji dysku. Według dr Ledermana "Badania wykazały u bliźniąt, że aż 47-66 procent zwyrodnienia kręgosłupa wynika z dziedziczenia."
TAKEAWAY: Wiek lub nadwaga nie są gwarantowanym zdaniem bólu pleców. I ból pleców nie powinien być odrzucany jako po prostu efekt uboczny tych problemów. Utrata nadwagi jest zawsze dobrym pomysłem na ogólny stan zdrowia, ale posiadanie LBP z nadwagą nie oznacza, że nie będziesz mieć w przyszłości napadów bólu pleców po utracie wagi.
Jedno jest pewne? Bardzo wielu ludzi przybiera na wadze w miarę starzenia się. Inteligentne jedzenie połączone z regularnymi ćwiczeniami pomoże Ci zachować kondycję i energię. To może nie zapobiegać bólowi niższemu kręgosłupa, jeśli zdarzy ci się być podatnym na to.
Co robić, gdy uderzeniami w dolnej części pleców
Są szanse, że twoje plecy będą bolały w pewnym momencie. Jednak dużym błędem dla pracowników służby zdrowia jest próba zapobiegania lub leczenia LBP w oparciu o ogólne założenia związane z postawą, siłą lub elastycznością. Zamiast tego, każdy przypadek bólu pleców powinien być traktowany i oceniany indywidualnie poprzez usunięcie specyficznych bolesnych pozycji i ruchów przy jednoczesnym podkreślaniu bezbolesnych ćwiczeń i ćwiczeń.
Faktem jest, że statystyki pokazują, że najsilniejszy LBP zaczyna poprawiać się po 2 do 5 dni i zazwyczaj ustępuje w mniej niż 1 miesiącu niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) i (tolerowanymi) czynnościami.
Czy to oznacza, że nie powinieneś szukać leczenia, gdy twoje plecy się blokują? Oczywiście nie. Po prostu wiedz, że nierealne jest przypisywanie jednej konkretnej metody leczenia lub specjalnej aktywności fizycznej jako magicznej kuracji ostrego bólu pleców. Kiedy specjalista od bólu pleców mówi: "Wiem, jaki jest twój problem i wiem, jak go wyleczyć", słuchaj, ale bądź sceptyczny. Ta osoba może ci pomóc. Ale jeśli wziąć pod uwagę czas i nakłady finansowe, pamiętaj o faktach naukowych. Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak jedna osoba zareaguje na jeden rodzaj leczenia bólu pleców.
