Odpowiedni kontakt wzrokowy odgrywa ważną rolę w komunikacji niewerbalnej. W Stanach Zjednoczonych dobry kontakt wzrokowy demonstruje pewność siebie, pomaga komunikować emocje i pozwala komuś poznać, że jesteś zainteresowany i zwracać uwagę na to, co mówi. Ucząc maluchów, jak poprawić kontakt wzrokowy, można przekazać im umiejętności komunikacyjne niezbędne do budowania zdrowych relacji.
Przyczyny słabego kontaktu z oczami
Małe dzieci mogą unikać kontaktu wzrokowego z wielu różnych powodów. Ustalenie, który powód jest odpowiedzialny za słaby kontakt wzrokowy dziecka, może pomóc w ustaleniu, jak najlepiej go poprawić. Maluchy, które czują się zła lub lękliwe, mogą wykazywać emocjonalny zamęt, unikając kontaktu wzrokowego. Słaby kontakt wzrokowy jest również objawem pewnych stanów, takich jak zaburzenie przywiązania, zaburzenie przetwarzania sensorycznego lub autyzm. W niektórych przypadkach brak kontaktu wzrokowego nie oznacza nawet problemu. Niektóre kultury, takie jak te w Japonii i Ameryce Łacińskiej, uczą dzieci okazywać szacunek, nie nawiązując kontaktu wzrokowego.
Poprawa kontaktu z oczami
Naucz malucha, jak poprawić kontakt wzrokowy, modelując dobry kontakt wzrokowy ze sobą. Kiedy rozmawiasz z nim lub kiedy on mówi do ciebie, upewnij się, że patrzysz mu prosto w oczy. Jeśli patrzysz na telewizor lub komputer podczas rozmowy z nim, może on pomyśleć, że nie musi patrzeć ludziom w oczy, kiedy się komunikuje. Zejdź na poziom jego oka, aby ułatwić mu kontakt wzrokowy. Jeśli unika patrzenia ludziom w oczy, ponieważ czuje się zdenerwowany, zmuszanie go do polepszenia kontaktu wzrokowego może pogorszyć problem, sprawiając, że poczuje się on samoświadomy. Zamiast tego pracuj nad budowaniem poczucia własnej wartości, opisz swoje zachowanie w kategoriach pozytywnych - jest on "zarezerwowany", a nie "nieśmiały" - i daj mu przestrzeń, której potrzebuje, aby czuć się na tyle komfortowo, aby mieć dobry kontakt wzrokowy.
Przeciążenie sensoryczne
Małe dzieci z autyzmem lub zaburzeniami przetwarzania sensorycznego mogą po części unikać kontaktu wzrokowego, ponieważ czują się przytłoczone bodźcami zmysłowymi. Znalezienie sposobów na zmniejszenie ich przeładowania sensorycznego ułatwia im dobry kontakt wzrokowy. Porozmawiaj z autystycznym maluchem, gdy się kołysze. Tak długo, jak dobrze się bawi, ruch kołysania może pomóc jej spojrzeć ci w oczy. Ponieważ twoje maluch może nie mieć umiejętności językowych, aby powiedzieć ci, kiedy czuje się przytłoczony bodźcami zmysłowymi, zmień swoje otoczenie, jeśli zauważysz oznaki, że bodźce z rzeczy takich jak fluorescencyjne światła lub odgłos drapania ołówkiem powodują, że czuje się niekomfortowo.
Terapia
W niektórych przypadkach może być potrzebna pomoc terapeutyczna, aby poprawić kontakt wzrokowy dziecka. Terapeuci zajęciowi wykorzystują czynności związane z zabawą, aby nauczyć maluchy sposobów automatycznego i odpowiedniego reagowania na bodźce zmysłowe, które je przytłaczają. Jeśli maluch ma zaburzenie przywiązania, może unikać kontaktu wzrokowego, aby trzymać ludzi na dystans. Terapia, która pomaga mu odbudować przywiązanie do swoich opiekunów, może pomóc mu poczuć się bardziej komfortowo dzięki emocjonalnemu połączeniu generowanemu przez patrzenie ludziom w oczy.
