Wapń, żelazo i potas są ważnymi elementami odżywczymi zrównoważonej, zdrowej diety. Wapń jest minerałem ważnym dla rozwoju, wzrostu i gojenia kości. Żelazo jest ważne w funkcji krwinek czerwonych, komórek, które przenoszą tlen w całym organizmie. Potas jest ważny dla prawidłowego funkcjonowania mięśni, nerwów i serca. Braki któregokolwiek z tych elementów mogą spowodować poważne konsekwencje zdrowotne.
Niedobór wapnia
Większość wapnia w organizmie jest przechowywana w kości. Ciało usuwa wapń z kości, aby utrzymać stały poziom we krwi. Typowe przyczyny niedoboru wapnia to obniżony parathormon, hormon odpowiedzialny za utrzymywanie prawidłowego poziomu wapnia; niski poziom magnezu, który zmniejsza aktywność gruczołu przytarczycznego; oraz niedobór witaminy D, niezbędny do wchłaniania wapnia z jelit. Objawy niedoboru wapnia obejmują mrowienie języka, palców i stóp; bóle mięśni; objawy dysfunkcji mózgu, takie jak dezorientacja, delirium i omamy; i tężyczka lub bolesne skurcze mięśni.
Niedobór żelaza
Niedobór żelaza może prowadzić do anemii. Według Nemours Foundation niedobór żelaza jest jedną z najczęstszych niedoborów żywieniowych u dzieci. Żelazo jest ważne w produkcji hemoglobiny, białka w czerwonych krwinkach, które wiąże tlen do transportu w całym organizmie. Niedobór żelaza powoduje, że organizm produkuje coraz mniej czerwonych krwinek, co prowadzi do anemii. Przyczyny niedoboru żelaza obejmują niewystarczającą ilość żelaza w diecie, niezdolność do wchłaniania żelaza z jelit i ciągłą utratę krwi, tak jak podczas menstruacji. Objawy to osłabienie, zmniejszony apetyt, bladość i zmęczenie.
Niedobór potasu
Do częstych przyczyn niedoboru potasu lub hipokaliemii należą: biegunka, stany, które wpływają na zdolność nerki do zatrzymywania potasu, zaburzenia odżywiania i niektóre leki, takie jak antybiotyki i leki moczopędne, które są lekami powodującymi zwiększone wydalanie płynów i potasu z moczem. Początkowe objawy niedoboru potasu są subtelne, ale wraz z postępem niedoboru może dojść do zaparć, zmęczenia, osłabienia mięśni z powodu rozpadu włókien mięśniowych lub rabdomiolizy i nieprawidłowych rytmów serca.
Leczenie
Leczenie niedoboru wapnia obejmuje doustne i dożylne suplementowanie wapnia i witaminy D. Niektóre diuretyki mogą faktycznie zmniejszyć wydalanie wapnia z moczem. Niedokrwistość z niedoboru żelaza wymaga doustnych suplementów żelaza. Jeśli niedokrwistość jest ciężka, może być konieczna transfuzja krwi. W przypadku niedoboru potasu konieczne mogą być suplementy doustne i dożylne w celu zapobiegania zaburzeniom rytmu lub zaburzeniom rytmu serca.
