Dla biegaczy doświadczających bólu w stawie dużego palca, prawdopodobną przyczyną jest hallux rigidus. Typ choroby zwyrodnieniowej stawów, uraz ten może tymczasowo zatrzymać biegły treningowy lub, w poważnych przypadkach, może oznaczać stały koniec biegu. Rozpoznanie tego problemu na wczesnym etapie odegra ważną rolę w otrzymaniu wczesnego leczenia i stopniowego powrotu do utworu.
Definicja
Hallux rigidus jest rodzajem zapalenia stawów wywołanym przez zużywanie się chrząstki, która spoczywa między proksymalną kością falangi, u podstawy dużego palca stopy, a pierwszą kości śródstopia przedniej części stopy. Za każdym razem, gdy stopa jest zgięta, dochodzi do tarcia między tymi dwoma kośćmi, stopniowo zmniejszając zasięg ruchu palców. Zaburzenie to zwykle rozwija się w wieku od 30 do 60 lat, jednak nie wiadomo, dlaczego niektórzy sportowcy rozwijają tę chorobę, a inni nie.
Przyczyny
Hallux rigidus wśród biegaczy zaczyna się od biomechaniki stopy. Najbardziej podatni są biegacze, którzy są płasko stąpający lub overpronate. Pronologia odnosi się do ruchu bocznego stopy od punktu, w którym pięta uderza o ziemię, aby uciskać podczas każdego kroku. Overpronation jest zwykle definiowany jako roll inward z 15%. Przetrenowanie jest również uważane za przyczynę paluchu sztywnego. Inne przyczyny to po prostu krępowanie palca stopy, dna moczanowa lub strukturalne dziwności w kościowej strukturze stopy. Genetyka może również odgrywać rolę w pojawieniu się paluchu sztywnego.
Objawy
We wczesnych stadiach choroby często nazywa się hallux limitus. Objawy mogą pojawić się jako ograniczona ruchliwość stawu u podstawy dużego palca. Sztywność stawu podczas poruszania, ból na czubku palca i łagodny obrzęk są często doświadczane. Wraz z postępem urazu objawy stają się poważniejsze i obejmują ból, nawet w spoczynku; kuśtykający; ostrza kości; i ból w innych obszarach ciała, takich jak kolana i biodra, gdy uciskana osoba dostosowuje się, by zrekompensować ból.
Leczenie
Leczenie paluchu sztywnego zwykle rozpoczyna się od obuwia. Noszenie butów o większym nosku zmniejsza nacisk i tarcie u podstawy palca. Zalecane są także buty ze sztywnym podeszwą. Inne opcje leczenia nieoperacyjnego obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne, fizykoterapię, wkładki ortotyczne i zastrzyki z kortykosteroidów na ból i obrzęk.
Leczenie chirurgiczne
W ciężkich przypadkach operacja może być konieczna w celu złagodzenia bólu. Zabiegi chirurgiczne dla sztywnych paluchów różnią się w zależności od uszkodzenia stawu. Liczne prześwietlenia są zazwyczaj konieczne, aby dostarczyć lekarzowi szczegółowego obrazu ciężkości zapalenia stawów. Czasami może być konieczna więcej niż jedna operacja. Poziom aktywności i wiek pacjenta mogą również odgrywać rolę w określeniu najlepszego leczenia operacyjnego palucha sztywnego.
