Sukienki i modny kostium w stylu biedermeier

Send

Najciekawszy i najbardziej niezwykły okres w modzie XIX wieku miał miejsce w czasach dominacji stylu biedermeierów w Europie. Ten styl w kostiumie europejskim istniał niemal równolegle do stylu romantyzmu w latach 1820-1940.

F. G. Waldmüller
"Rodzina w parku"

Ojczyzna Biedermeier jest uważana za Austrię. Sama nazwa tego stylu pochodzi od zbiorowego pseudonimu kilku poetów XIX wieku - pana Biedermeiera. Zgodnie z podanymi poetów alias von SCHEFFEL Ludwig Adolf Kasmaulem Eyhordom w niemieckich czasopismach wydrukowane makiety wersy.
Celem tych skecze były zabawne poezji-the graphomaniacs mieszkańców (małych przedsiębiorców, nauczycieli wojewódzkie), listów, które zostały dosłownie zalane wszystkich edycjach pierwszej połowie czasopism XIX wieku.

Carl Spitzweg
"Przyjaciel kaktusa" (1856)
Samotny urzędnik wrócił do domu, czeka na niego tylko kaktus ...

Styl Biedermeier to styl miejski. Styl mieszczan z XIX wieku. Tak więc na zdjęciach z tego okresu są mieszkańcy miast w pracy, na spacerze, na wakacjach. Na przykład obrazy niemieckiego artysty Karla Spitzweg. Albo Galeria piękności artysta Joseph Stieler - portrety jak księżniczka, i zwykli mieszkańcy miasta.Stworzono tę serię obrazów na zamówienie Ludwiga I - króla Bawarii.
W rosyjskiej sztuki do bidermeyr stylu należą malarstwa Wasilij Tropinin - na przykład „Zolotoshveyka” lub „Koronczarka”.

Carl Spitzweg
"Łowca motyli" (1840)

Styl biedermeier to przytulny styl doceniania pracy, ale już w stanie sobie pozwolić i luksus mieszczan. Wnętrza Biedermeier w efekcie daje domowa atmosfera - ten obiektyw o jasności tapety wzorzyste kwiecisty, meble tapicerowane, obite tkaninami perkal i nadziewane z końskiego włosia, proste łóżka, pozbawionych zadaszenia, wiele roślin doniczkowych.

Carl Spitzweg
Biedny poeta (1839)

Styl Biedermeier był najczęściej używany w krajach niemieckojęzycznych.

Carl Spitzweg
"Piknik"

Co do stroju w stylu biedermeier, że najbardziej widoczne cechy kombinezonu w tym stylu można zaobserwować na przykładzie strojów kobiecych z pierwszej połowy XIX wieku. W stylu męskim styl Biedermeiera bardzo przypomina styl romantyzmu.

Sukienki w stylu Biedermeier

Sukienka w stylu biedermeier była trochę jak balon - ta sama runda i obszerna. I to nie przypadkiem - pierwsze balony wzbiły się w niebo tak samo w XIX wieku.A ich pasażerami byli nie tylko mężczyźni, ale także dzielne panie w niewygodnych strojach.

F. G. Waldmüller
Portret kobiety

Sukienki w stylu biedermeier zawsze miały szeroką bujną spódnicę. Zaszyto specjalne rolki, aby uzyskać zaokrąglony kształt. W tym samym szkielety pod spódnicą nie było. Poza tym niewiele było niższych spódnic.
W czasach stylu Biedermeier kobiety były całkowicie ominięte przez jedną niższą spódnicę i zaszyte poduszki. Również spódnica w tym stylu staje się nieco krótsza - nie obejmuje kostek nóg. Niedopuszczalna wolność dla tamtych czasów.

J. K. Styler
"Sofia z Bawarii" (1832)

Baleriny w stylu Biedermeier koniecznie miały dekolt i otwarte ramiona. Z takimi sukienkami były drogie, z wełny Kaszmiru, szale, które sprowadzono do Europy z Indii. Klasyczna kombinacja to biała sukienka i czerwony szal. Nawiasem mówiąc, jeśli chodzi o kolory sukienek w stylu biedermeier, dziewczyny często nosiły sukienki w jaśniejszych kolorach, a kobiety - sukienki w ciemnych odcieniach.

J. K. Styler
"Maria Fryderyka z Prus" (1843)

Rękawy sukien balowych były krótkie i nosiły długie rękawiczki. W talii konieczny jest pas - z kokardą lub klamrą.Celem pasa jest podkreślenie wizualne cienkiej talii.

J. K. Styler
"Anna Hillmaer" - córka kupca mięsnego (1829)

W sukienkach codziennych nie było dekoltu. Rękawy takich sukienek były długie. W sukienkach na co dzień nosili krótkie rękawiczki, a także parasole od słońca - w arystokratycznej arystokratycznej bladości. Na ich ramionach mogą rzucać koronkowe chusty. Tak zwane kishki-fichu. Na głowie - czapce kapelusza.

J. K. Styler
"Lola Montes" - tancerka, a także ukochana króla Bawarii, Ludwig I (1847)

Włosy w stylu biedermeier również były niezapomniane. Najczęściej asymetryczne, z pętlami i łukami włosów. A także z biczowanymi i zwiniętymi lokami.

O rękawach

Szczególną uwagę należy zwrócić na rękawy sukienek Biedermeier. Rękawy takich sukienek były zawsze szerokie i nieporęczne.

Karl Spitzweg
"List miłosny" (1845-46)

Bardzo często rękaw sukienki składał się z dwóch części. Suknie balowe miały wewnętrzny rękaw - krótki, gęsty i podszyty puchu lub bawełny. Górny rękaw sukien balowych może być długi i wykonany z półprzezroczystych tkanin lub koronek.
Ale większość sukien balowych miała krótkie spodenki - obszerną latarkę z rękawem, zakończoną mankietem.

Carl Spitzweg
"Niedzielny spacer" (1841)

Nosił i ubierał rękaw - zhigo - bardzo szeroki na ramieniu i stopniowo zwężał się do mankietu na łokciu lub nadgarstku. W Rosji taki rękaw był żartobliwie nazywany "nogą barona".
W codziennych strojach był zwykle prosty jednoczęściowy rękaw, w górnej części którego wieloryb został zszyty, aby nadać mu objętość.

Męski kostium w stylu biedermeier

Charakterystyczną cechą męskiego stroju w stylu Biedermeier była jego sylwetka, częściowo powtarzająca sylwetkę kobiecego stroju z tego okresu. Mianowicie szerokie ramiona i wąska talia. W pozostałej części garnitur mężczyzny pod wieloma względami był podobny do męskiego stylu romantycznego.

Carl Spitzweg
"Autoportret"

Styl biedermeierowy był szyta ściśle do pasa. W tym samym czasie do płaszcza dołączono parę przyszytych ochraniaczy na ramię i szeroką tuleję w górnej części. Bardzo często, dzięki wyściełanej podszewce płaszcza, powiększano je na klatce piersiowej.

Carl Spitzweg
"Zapach róż"

W sukienkę ubierały się lżejsze spodnie i kamizelki. Jeśli płaszcz był ciemny, kamizelka mogła być jasna. Bardzo często nosili czerwone kamizelki lub kamizelki w paski i klatki. Tkanina lub tkanina w paski służyła nie tylko do produkcji męskich kamizelek, ale także do robienia codziennych sukien damskich.

Carl Spitzweg
"Niedzielny łowca" (1845)

Surtuk w tym okresie najczęściej nosi się jako odzież wierzchnią. W modnych kapeluszach-cylindrach, laskach, rękawiczkach, szaliach, lokach i wąsach, które odpowiadają modom dandysa.

Carl Spitzweg
"Wdowiec"

Jedną z modnych nowości tego czasu była angielska pelerynka Havelocków. Płaszcz - wykonany z tkaniny i posiada kontrastową podszewkę. Ta peleryna nie miała rękawów, ale była tam peleryna i rozcięcia na dłonie. Płaszcz był obszerny i często nosił się do kampanii na kuli, ponieważ pod nim płaszcz nie machał.

Send