Menopauza jest definiowana jako dzień 12 kolejnych miesięcy po ostatniej miesiączce. Jednak okres, w którym produkcja estrogenu i progesteronu maleje, a okresy miesiączkowe stają się nieregularne, zwane perimenopauzą, może zacząć się od wieku 45 lat, a dla niektórych kobiet nawet dziesięć lat wcześniej. Płodność gwałtownie spada w tym momencie i do 44. roku życia tylko 1,9 procent kobiet zaszłych w ciążę za pomocą własnych jaj, nawet z invitro-nawożeniem, według National Summary of Assisted Reproductive Technology's 2008 Survey.
Linia czasu płodności
Płodność kobiety zaczyna się w czasie pierwszej miesiączki lub jej pierwszej miesiączki, a jej szczyt osiąga w połowie lat dwudziestych. Odtąd stale maleje. Około 38. roku życia, zmiany w wyściółce macicy lub endometrium oraz obniżony poziom progesteronu, hormonu, który utrzymuje ciążę, zmniejszają szansę, że jej zarodek wszczepi się do macicy, nawet jeśli nastąpi poczęcie. W wieku 44 lat, nawet gdy zapłodnienie in vitro jest używane do wyobrażenia sobie embrionu poza jej ciałem, istnieje tylko 1,9 procent szansy, że zarodek zostanie pomyślnie wszczepiony i dojdzie do żywego porodu. Jeśli kobieta już wypróbowała cenny cykl zapłodnienia in vitro, który się nie powiódł, jej szansa na sukces z użyciem własnych jaj spada do 0,7 procent. Te niezwykle niskie wskaźniki sukcesu są ważne, ponieważ proces IVF wykorzystuje zasoby finansowe i czas, w którym kobieta po 44 roku życia może chcieć zainwestować w opcje o większej szansie na sukces.
Ocena FSH
Kiedy kobieta próbuje urodzić dziecko po 40 roku życia, protokoły leczenia niepłodności wymagają szybkiej oceny jej zdolności do poczęcia i implantacji zarodka. Aby to osiągnąć, poziom hormonu folikulotropowego we krwi ocenia się w dniu trzecim cykl miesiączkowy. Jeśli ten poziom się skończy
11,4 mln IU / ml, według najnowszych badań naukowców z Uniwersytetu w Pensylwanii, które w styczniu 2002 r. Ukazało się w Human Reproduction.
Długość cyklu menstruacyjnego
Prostszym i darmowym sposobem oceny możliwości zajścia w ciążę po 40 roku życia jest zarejestrowanie własnej długości cyklu miesiączkowego, zgodnie z recenzją szwedzkiego badacza Thomasa Brodina, M.Sci., Opublikowaną w listopadowym wydaniu "Płodność i Sterylność."
Cykl menstruacyjny rozpoczyna się od pierwszego dnia krwawienia miesięcznego i kończy się dzień przed rozpoczęciem następnej miesiączki. Cykle menstruacyjne trwają średnio 28 dni w większości przypadków reprodukcyjnego życia kobiety. Około 44. roku życia skracają się i trwają od 23 do 26 dni, aż do ich wydłużenia i są pomijane sporadycznie tuż przed menopauzalnym rokiem przejściowym. Zespół dr. Brodina przebadał ponad 6000 prób zapłodnienia in-vitro i odkrył, że gdy kobiecy cykl miesiączkowy miał 26 dni lub mniej, jej szanse na sukces z użyciem zapłodnienia in vitro zmniejszyły się o 50 procent w porównaniu z kobietami z tego samego gatunku. wiek, który miał dłuższe cykle. Dr Brodin stwierdził, że długość cyklu była ważniejsza od wieku w określaniu, czy własne jaja kobiety były żywe i czy macica mogłaby wytrzymać ciążę. Ocena ta jest szczególnie ważna w przypadku kobiet, które mogą być krótkowzroczne, a zatem zbliżają się do menopauzy w późnych latach 30. lub na początku lat 40-tych.
Korzystanie z jaj dawcy
W przypadku kobiet, które nie mogą już używać własnych jaj, istnieje możliwość skorzystania z dawcy jaja. Od czasu do czasu młodszy przyjaciel lub krewny może dobrowolnie oddać jaja, ale większość darowizn jest anonimowa, a para rekompensuje finansowo darczyńców. Po badaniach medycznych i psychologicznych, jajniki dawcy są hiperstymulowane za pomocą leków i cyklu, a biorcy są zsynchronizowani za pomocą manipulacji hormonami. Następnie wszczepia się zarodek od 5 do 8 dni. Centra Kontroli i Prewencji Chorób zgłosiły 55,1 procent żywych urodzeń dla zapłodnienia in vitro z jajami dawców w 2007 r. Koszty różnią się znacznie, ale obejmują standardowe opłaty za IVF i rekompensatę dawcy, która może wynosić 10 000 $ lub więcej na cykl.
Surogaci i przewoźnicy ciąża
Dla starszej matki chorej na cukrzycę, otyłość, wysokie ciśnienie krwi lub inne problemy fizyczne, posiadanie przez inną kobietę dziecka na czas ciąży jest opcją prawną w Stanach Zjednoczonych i istnieją dwa sposoby na osiągnięcie tego procesu. W pierwszym przypadku surogat jest po prostu zaimpregnowany sztucznie za pomocą nasienia od planowanego ojca. Nie ma potrzeby, aby przyjmowała leki w celu hiperstymulacji jej jajników, a wskaźnik powodzenia ciąży jest taki sam, jak w przypadku spontanicznego poczęcia. Niektóre pary wolą jednak stosować dawcę jajecznego i IVF, a następnie implantować zarodek w ciele innej kobiety, ciążowego nosiciela, który nie ma biologicznego związku z dzieckiem. Jednym z powodów, aby to zrobić, jest to, że pozwala na preimplantacyjną diagnostykę genetyczną, proces usuwania komórki z 5- do 8-dniowego zarodka i testowanie go pod kątem jakichkolwiek nieprawidłowości genetycznych. PGD eliminuje potrzebę amniopunkcji i perspektywę późniejszego przerwania ciąży lub dziecka ze znaną, ale nieuleczalną anomalią urodzeniową.
