Sztucznie słodzone produkty dają pewną pociechę diabetykom, dietetykom o niskiej zawartości węglowodanów i tym, którzy mają obsesję na punkcie zdrowia zębów, którzy chcą uniknąć negatywnego wpływu cukru. Podczas gdy niektóre odmiany zostały poddane negatywnej prasie w swoich historiach, te na rynku przeszły kontrolę przez U.S. Food and Drug Association. Jak każdy pokarm - naturalny lub syntetyczny - jednak substytuty cukru mogą być niepożądane przez indywidualne układy odpornościowe. Chociaż żadne badania naukowe nie potwierdziły alergii na substancje słodzące, anegdotyczne dowody sugerują taką możliwość.
Produkty zawierające aspartam
Aspartam został zatwierdzony do użytku przez FDA w 1981 roku. Od tego czasu ma słodzoną gumę do żucia, dietę i słodycze, a także inne artykuły spożywcze. Aspartam jest oceniany jako od 160 do 250 razy słodszy niż cukier stołowy, chociaż jego właściwości są tracone, jeśli ulegną pieczeniu. Po wprowadzeniu aspartamu FDA zaczęła otrzymywać doniesienia o złych skutkach z połknięcia. Objawy obejmują bóle głowy, pokrzywka, wysypka, pojawienie się guzków na skórze i sporadyczna astma. Chociaż te warunki zostały potwierdzone przez poszczególnych lekarzy, aspartam nie został zidentyfikowany jako alergen w badaniach prowadzonych przez National Institutes of Health.
Produkty sacharynowe
Saccharin trafił na stoły kuchenne dzięki uprzejmości naukowców z Johns Hopkins University, którzy odkryli go w 1878 r. We wczesnych latach siedemdziesiątych badania na gryzoniach podniosły kwestię jego potencjalnego działania jako czynnika rakotwórczego, co doprowadziło do wycofania aprobaty przez FDA w 1972 r. przez krótkotrwały zakaz sacharyny w 1977 r. Interwencja legislacyjna zniosła zakaz, a kolejne badania unieważniły wcześniejsze ustalenia. Sacharyna stosowana jest głównie jako słodzik stołowy i ma 300 razy słodszy cukier stołowy. Jego potencjał alergiczny polega na właściwościach antybiotycznych pochodnej sulfonamidu, które wywoływały reakcje skórne, drętwienie, mdłości, biegunkę i trudności w oddychaniu u dzieci. Osoby uczulone na leki sulfonamidowe powinny unikać sacharyny, wynika z badań opublikowanych przez American Academy of Pediatrics.
Produkty sukralozy
Zatwierdzony przez FDA w 1998 roku sukraloza intensywnie konkuruje z aspartamem jako dodatkiem do żywności, znajdując drogę do napojów bezalkoholowych, lodów i wypieków. Jest 600 razy słodszy od cukru stołowego i - w przeciwieństwie do aspartamu i sacharyny - nie pozostawia gorzkiego posmaku. Anegdotyczne dowody wskazują, że niektórzy konsumenci tego środka słodzącego cierpią na alergiczny nieżyt nosa, a także na zaburzenia żołądkowe i lękowe. Jednak waga dowodów była niewystarczająca dla organizacji takich jak American Academy of Allergy, Asthma i Immunology, aby wyznaczyć sukralozę - lub jakikolwiek aprobowany przez FDA środek słodzący - jako alergen.
Alkohole cukrowe
Przykłady alkoholi cukrowych obejmują erytrytol, izomalt, laktitol, sorbitol i ksylitol. Chociaż te alkohole cukrowe występują naturalnie w owocach i warzywach, wymagają dodania cząsteczek wodoru do stosowania w skutecznej ilości jako substancje słodzące. W przeciwieństwie do innych substytutów żaden z alkoholi cukrowych nie jest tak słodki jak cukier stołowy i jest stosowany jako dodatek do wędlin i czekoladek w pudełkach. Alergie na te substancje nie są szeroko opisywane, ale nietolerancja - niezdolność do wygodnego trawienia i wchłaniania pokarmu - jest bardziej powszechna. Dietetycy MayoClinic.com uważają, że istnieje silny związek pomiędzy nietolerancją fruktozy - cukru występującą w owocach i miodzie - a na przykład sorbitolem.
