Insulinooporność i cukrzyca to nie to samo, ale te problemy medyczne są ze sobą ściśle powiązane. Dzięki oporności na insulinę organizm przestaje reagować normalnie na insulinę hormonalną. Prowadzi to do nagromadzenia się cukru we krwi. Jeśli pozostanie niezaznaczone, insulinooporność zwykle prowadzi do cukrzycy typu 2 (T2DM). Niektóre osoby ze stanem zwanym prediabetes są oporne na insulinę, ale nie chorują jeszcze na cukrzycę. Badania sugerują, że alkohol ma wpływ na insulinooporność. Efekt ten wydaje się być jednak zmienny, w zależności od ilości spożytego alkoholu i schematu picia. Wydaje się, że wskaźnik płci, rasy i masy ciała również wpływa na wpływ alkoholu na insulinooporność.
Potencjalna korzyść
Wcześniejsze badania sugerowały, że umiarkowane picie może zmniejszyć oporność na insulinę i chronić przed T2DM. Bardziej aktualne badania jednak podają to pod znakiem zapytania. W artykule "Diabetes Care" z września 2015 r. Podano wyniki zbiorcze z 38 badań oceniających zależność między spożyciem alkoholu a ryzykiem T2DM. Naukowcy odkryli, że ogólnie rzecz biorąc, osoby, które wypijały 1 standardowy napój alkoholowy dziennie, miały o 18 procent mniejszą skłonność do rozwoju T2DM w porównaniu do osób niepijących. Jednakże, gdy naukowcy przeanalizowali wyniki dalej, stwierdzili, że działanie ochronne było doświadczane tylko przez pewne grupy ludzi.
Wpływ płci
Badając wyniki badania "Diabetes Care" z 2015 roku według płci uczestników, zmniejszone ryzyko T2DM związane ze spożywaniem alkoholu zaobserwowano tylko u kobiet. Największy poziom zmniejszonego ryzyka zaobserwowano w przypadku umiarkowanego picia wśród kobiet, około 2 standardowych napojów dziennie. Kobiety uczestniczące w badaniu, które dużo piły - około 5 lub więcej drinków dziennie - nie odczuły zmniejszonego ryzyka wystąpienia T2DM. Wśród mężczyzn stwierdzono, że picie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem T2DM. Naukowcy odkryli zwiększone ryzyko cukrzycy u mężczyzn, nawet przy lekkim piciu, 1 standardowy napój alkoholowy dziennie lub mniej.
Wpływ rasy
Kiedy badacze ocenili połączone wyniki 2015 roku "Diabetes Care" według azjatyckich i nieazjatyckich spuścizn uczestników badania, stwierdzili, że umiarkowane spożycie alkoholu zmniejsza ryzyko T2DM tylko u osób spoza Azji. Nie zaobserwowano zmniejszenia ryzyka wśród azjatyckich uczestników badania. Autorzy raportu "Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition" z 2008 roku wyjaśniają, że różnice genetyczne między ludźmi z Azji a spoza Azji mogą odpowiadać za różne reakcje metaboliczne na spożycie alkoholu i wyższe ogólne ryzyko dla T2DM wśród Azjatów. Potrzebne są dodatkowe badania, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób zmienność genetyczna u ludzi różnych ras może wpłynąć na związek pomiędzy spożyciem alkoholu, insulinoopornością i ryzykiem T2DM.
Wpływ BMI
Autorzy artykułu przeglądowego "Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition" z 2008 r. Stwierdzili, że BMI - miara względnej chudości lub powyżej normalnej wagi - wydaje się mieć wpływ na wpływ spożycia alkoholu na insulinooporność i ryzyko T2DM wśród Japończyków. Po zapoznaniu się z wynikami z 7 badań autorzy doszli do wniosku, że umiarkowane lub ciężkie picie u szczupłych Japończyków zwiększa ryzyko wystąpienia T2DM. Jednak co najmniej jedno badanie wykazało, że umiarkowane picie - mniej niż 3 drinki dziennie - wśród cięższych Japończyków wiązało się ze zmniejszonym ryzykiem T2DM. Potrzebne są dodatkowe badania, ponieważ nie wszystkie badania wykazały, że BMI wpływa na związek między spożyciem alkoholu a ryzykiem T2DM. W opublikowanym w marcu 2005 roku artykule "Diabetes Care" zebranym z badań nad tą relacją stwierdzono, że BMI nie był istotnym czynnikiem.
Negatywne skutki alkoholu
Podczas gdy wpływ lekkiego na umiarkowane spożycie alkoholu na insulinooporność i ryzyko T2DM wydają się zmienne, ciężkie picie jest wyraźnie związane ze zwiększonym ryzykiem. Badania sugerują, że picie mogłoby zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju T2DM poprzez zwiększenie insulinooporności i osłabienie zdolności organizmu do przetwarzania cukru we krwi.
W raporcie z badań "World Journal of Biological Chemistry" z lutego 2015 r. Znaleziono dowody z badań przeprowadzonych na szczurach, aby zasugerować, że picie alkoholu może zaburzyć działanie komórek produkujących insulinę. Kiedy te komórki nie działają prawidłowo, ryzyko insulinooporności i T2DM może wzrosnąć. Inny raport z badań na zwierzętach opublikowany w styczniu 2013 r. W "Science Translational Medicine" odnotował podobne wyniki w przypadku upijania się - spożywania 5 lub więcej drinków w ciągu 2 godzin u mężczyzn lub 4 lub więcej w przypadku kobiet. Naukowcy odkryli, że szczury karmione alkoholem w ilościach, które naśladują upijanie się, doświadczają zwiększonej insulinooporności, która utrzymuje się przez co najmniej 2 dni.
Ostrzeżenia i środki
Podczas gdy umiarkowane spożycie alkoholu może mieć korzystne działanie na insulinooporność u niektórych osób, picie alkoholu może nie przynieść korzyści i może potencjalnie zwiększyć ryzyko T2DM w innych. Picie alkoholu może również powodować problemy u osób chorych na cukrzycę. Spożycie alkoholu może zwiększyć ryzyko wystąpienia niskiego stężenia cukru we krwi kilka godzin po wypiciu. Odwrotnie, picie może w niektórych sytuacjach prowadzić do wysokiego poziomu cukru we krwi. American Diabetes Association zaleca osobom z cukrzycą lub cukrzycą, które decydują się na picie, robić to z umiarem - nie więcej niż 1 standardowy drink dziennie dla kobiet i 2 dla mężczyzn. Standardowy napój to 12 uncji piwa, 5 uncji wina lub 1,5 uncji destylowanego alkoholu.
Wszyscy chorzy na cukrzycę, prediabetes lub zwiększone ryzyko T2DM powinni porozmawiać z lekarzem na temat możliwych zagrożeń i korzyści płynących z picia alkoholu. Wiele czynników wpływa na względne ryzyko spożywania alkoholu, w tym leki, masę ciała i obecność chorób wątroby.
