Aloes zwyczajny jest rośliną stosowaną do leczenia oparzeń i ran. Roślina jest spokrewniona z kaktusem i produkuje dwie używane substancje, żel i lateks. Może być uprawiana w domu, a liście rozerwane i używane bezpośrednio na oparzenia. Roślina pochodzi z obszarów subtropikalnych i tropikalnych w Afryce Południowej, Ameryce Łacińskiej i na Karaibach. Był to jeden z najczęściej stosowanych leków w XVIII i XIX w., Według University of Maryland Medical Center.
System odprnościowy
Acemannan to ekstrakt cukrowy z rośliny aloesu, który został zatwierdzony do użytku weterynaryjnego w leczeniu białaczki kotów, zgodnie z treścią The Body, The Complete HIV and AIDS Resource. Jednakże, chociaż jest skuteczny u zwierząt i w probówce, nie było żadnych rozstrzygających badań, które wykazałyby, że acemannan jest skuteczny w pobudzaniu układu odpornościowego u ludzi. Badania, które zostały sfinalizowane, wykorzystywały tylko pojedynczy związek chemiczny z rośliny, a niektórzy zielarze uważają, że wykorzystanie całej rośliny przy wytwarzaniu produktu aloesowego do użytku wewnętrznego byłoby bardziej korzystne. Niektóre badania zgłoszone przez Memorial Sloan Kettering Cancer Center sugerują, że chemikalia zawierają pewne efekty modulacji immunologicznej, które mogą pomóc poprawić działanie układu odpornościowego w walce z patogenami i rakiem.
Cukrzyca
Wstępne badania zgłoszone na University of Maryland Medical Center sugerują, że sok z aloesu może pomóc obniżyć poziom glukozy we krwi u osób cierpiących na cukrzycę. UMMC mówi, że potrzeba więcej badań, aby w pełni ocenić, w jaki sposób ten suplement można włączyć do protokołów leczenia.
Ochrona wątroby
Jak donosi Memorial Sloan Kettering Cancer Center, podawanie aloesu przy pomocy chemioterapii przyniosło korzyści pacjentom cierpiącym na raka z przerzutami. Może to być spowodowane ochronnym działaniem aloesu na wątrobę, kluczowym organem w metabolizmie leków stosowanych w chemioterapii i wydalaniu tych toksyn. W badaniu opublikowanym w "Pakistan Journal of Pharmaceutical Science" w 2004 roku, badania prowadzone przez O.E. Etim, odkrył, że ekstrakt z liści aloesu miał działanie ochronne na wątrobę, gdy organizm był wystawiony na działanie toksycznego związku chemicznego, lindanu. Wstępne traktowanie Aloe Vera zmniejszyło poziom markerów enzymów wątrobowych w surowicy obecnych w organizmie, gdy wątroba jest narażona na działanie toksyn, które należy wyeliminować.
Zaburzenia trawienia
Sok z aloesu, który pochodzi ze skórki liścia aloesu, zawiera substancje chemiczne, które są silnymi środkami przeczyszczającymi, zgodnie z University of Maryland Medical Center. Te chemikalia mogą powodować bolesne skurcze, a produkt nie jest zalecany do stosowania jako środek przeczyszczający z powodu znaczących skutków ubocznych trawienia, które następują. Lateks aloesu w soku powoduje utratę potasu w komórkach wyściełających jelita. Przy dalszym stosowaniu jako środek przeczyszczający może powodować rodzaj porażenia jelit, zgodnie z MedlinePlus. Z tego powodu FDA usunęła środki przeczyszczające, które zawierają te chemikalia z rynku w 2002 roku.
Zagrożenia dla zdrowia
Podczas stosowania wewnętrznego, aloes może powodować pewne niepożądane problemy zdrowotne. National Center for Complementary and Alternative Medicine donosi, że działania niepożądane mogą obejmować łagodne problemy, takie jak biegunka i skurcze żołądka, do poważniejszych problemów, które obejmują niski poziom cukru we krwi i możliwe zapalenie wątroby. National Toksicology Program informuje, że spożycie aloesu powodowało raka w modelach szczurów, chociaż nie przeprowadzono żadnych badań na ten temat dotyczących ludzi. Narodowa Biblioteka Medycyny Stanów Zjednoczonych donosi, że zażywanie wewnętrznego aloesu może prowadzić do uszkodzenia wątroby, często pomiędzy 3 a 24 tygodniem po spożyciu.
