Człowiek jest miarą wszystkich rzeczy
Renesans lub renesans jest niezmiennie kojarzony z trzema wybitnymi artystami - Leonardo da Vinci, Michelangelo i Raphael.
Leonardo da Vinci - więcej niż artysta. Jest to jednak ideał renesansu - być wszystkim, aby wiedzieć wiele, aby być wspominanym jako piękny. Leonardo da Vinci był także artystą, rzeźbiarzem i wynalazcą - pierwszym czołgiem, samolotem, spadochronem - wszystko to zachowało się w jego rysunkach.
Michelangelo jest artystą, architektem, rzeźbiarzem. Jego rzeźby są imponujące. W przypadku Raphaela (artysty, architekta, rzeźbiarza) jego obrazy, a zwłaszcza Madonny, są imponujące, a na jego krótkie życie napisał ponad 300.
Oprócz Leonarda da Vinci, Michała Anioła i Rafaela, Renesans dał ludzkości i innym równie utalentowanym rzeźbiarzom, malarzom i architektom - Sandro Botticellego, Bramante, Donatello, Tycjana.
W okresie renesansu człowiek i jego ciało powrócili do centrum świata, tak jak w czasach starożytnych. O duszy można zapomnieć. Artyści renesansu zwrócili się ku starożytnym modelom zarówno w malarstwie i rzeźbie, jak iw architekturze, zapominając o średniowieczu.Ale co zaskakujące, jednym z głównych klientów ich pracy był Watykan.
Leonardo da Vinci. Mona Lisa. Luwr, Paryż
We Włoszech ośrodkami rozwoju sztuki renesansu były trzy miasta - Florencja (główny klient dzieł sztuki z Medyceuszy), Rzym (Watykan) i Wenecja.
To samo dotyczy mody. Moda w ubraniach i fryzurach w XV wieku zapytała Florencję, od końca XV - w XVI wieku - w Wenecji.
Fryzury we Florencji
Męskie fryzury mieszkańców Florencji, zarówno ubogich, jak i bogatych, były bardzo podobne w ich sylwetce. Zasadniczo była to fryzura w kształcie kuli. Fryzury powstały najczęściej z długich kręconych włosów.
Sandro Botticelli. Portret nieznanego z medalem Cosimo de 'Medici. (1474-1475)
Tutaj fryzura jest elipsoidalna - "kolby" i typowy nakrycie włoskie okresu renesansu
Młodzi ludzie nosili kręcone, pyshnovzbitye i luźne włosy. Albo z małą grzywką, albo bez niej. Włosy zaczesane do tyłu lub miały bezpośredni udział.
Giovanni Ambrogio de Predis (uczeń Leonarda da Vinci). Święty Sebastian.
Fryzura młodego mężczyzny.
Kolejną wersją fryzury była fryzura z kręconych włosów, które zostały umieszczone w szerokim wałku z końcami w środku.
Ubrane i krótsze fryzury o elipsoidalnym kształcie, fryzura z "drabiną", fryzura "peyzan" popularna w średniowieczu.
Bród nosili tylko starsi mężczyźni. Młodzież poszła z ogolonymi twarzami.
Sandro Botticelli. Portret Giuliano de 'Medici (1478-1482).
Eliksirowy fryzura.
Kobiece fryzury we Florencji były złożone, składały się z warkoczy i falowania. Były obficie ozdobione wstążkami i sznurami pereł. W przeciwieństwie do średniowiecza kobiety mogły teraz chodzić z odkrytymi głowami.
Na przykład nosili fryzury jak "grecki" węzeł. Dziewczęta mogły chodzić z luźno skręconymi włosami. Kobiety nosiły fryzury z warkoczy, które były ułożone spirale nad uszami. Dzięki takim warkoczom można nosić welony, siatki na włosy, małe aksamitne czapki.
Sandro Botticelli. Portret młodej kobiety, 1476-80.
"Florentine Spit."
Ale jedną z najpopularniejszych fryzur była fryzura "Florentine Spit". Ta fryzura istniała w kilku wariantach. Włosy rozdzielono prostym rozstępem, czesano w półkolach na policzkach, a z tyłu głowy spleciono warkocz. Warkocz był obandażowany sznurkami i wstążkami z koralikami. Mógłby taką kosę i umieścić w specjalnym skórzanym etui lub siatce.Inna wersja tej fryzury - zamiast warkocze włosy z tyłu i zebrane w kok z tyłu kwitło lekko falisty nici.
Leonardo da Vinci. Dama z Gronostajem, 1490.
"Florentine Spit."
Fryzury Wenecji
W Wenecji, na fryzury i kapelusze, a także stroje lokalnych mieszkańców zależy nie tylko od zachodniej mody, ale mody Wschód. W końcu Wenecja jest miastem portowym. Na przykład, jako nakrycie głowy weneckie kobiety zaczną nosić orientalne turbany.
Męskie fryzury w Wenecji były podobne do fryzur florenckich.
Popularna była fryzura elipsy - taka fryzura nazywała się "kolbami".
Od XVI wieku w modzie wysokimi kołnierzami, który pojawi się i będzie popularne na dworze hiszpańskim. Pod wpływem mody na tych kołnierzy (kołnierz-cutter - ciasnych na ramie, oprawy do szyi, nakrochmalony, koronki) męskie fryzury staną się krótsze. Będzie moda na krótkie fryzury i w Wenecji.
Tycjan. Portret nieznanego mężczyzny o szarych oczach.
Krótka fryzura.
Mężczyźni w Wenecji i Florencji często nosili małe kapelusze, przypominające kształtem berety.
Fryzury damskie w Wenecji zostały podzielone na dwa główne typy:
• Fryzury ze zwiniętymi lokami, sztywnymi spinkami do włosów i ozdobami;
• fryzury wykonane z plecionek ułożonych na różne sposoby.
Były weneckie i fryzury jak "flaszka". Takie fryzury składały się z włosów zebranych w siatkę, która pochodziła z korony.
Była taka fryzura jak "turban" - wiązki wiązek zebranych z wiązek włosów umieszczano na czubku głowy.
Giovanni Ambrogio de Predis (uczeń Leonarda da Vinci). Portret pani.
Fryzura według rodzaju "żarówek" z siatką.
Był kurtyzany i fryzurę, że przyzwoici panie (matka i żona) nie może sobie pozwolić na zużycie - fryzura składała się z dwóch grubych warkoczy, które były umieszczone nad czołem w formie bułeczki, plus przypisują to fryzura była obowiązkowa obecność grubej grzywki z małych loków. Włosy z karku gładko czesały.
Tycjan. Isabella d'Este, 1535.
Chluba w kształcie turbanu.
Zarówno kobiety z Florencji, jak i mieszkańcy Wenecji uważali wówczas wysokie, czyste czoło za piękne. Brwi, a nawet rzęsy, jak w średniowieczu, kompletnie oskubane, ogolone, a włosy powinny być czoło. W modzie, złoty kolor włosów - złotowłosa grecka bogini, która ponownie przypomniała sobie zainteresowanie w starożytności. Włosy sklarowano za pomocą różnych ekstraktów roślinnych. Albo słońce.Wśród kobiet popularne były słomiane kapelusze z szerokimi marginesami, ale bez dna. Tak więc włosy były na słońcu. Na dachach domów można było nawet budować specjalne drewniane skrzynie, w których panie siedzące na słońcu rozjaśniały włosy. Prawdziwa opalenizna w tamtych czasach wcale nie była modna.
Veronica D.
